°
INHOUD K →
°
KANKER en EVOLUTIE <—Doc
°
KANKER, Intelligent Design . creationisme en Evo-theorie
1.- De “spontane /accidenteele ” tumor
Inleiding en situering van het onderwerp in het debat
Al meer dan twee eeuwen proberen de creationisten voorbeelden te vinden van “natuurlijke” ontwerpen , die MOETEN zijn ontworpen door een supernaturalistische intelligentie die werkt met en volgens een “intelligent bedachte montage van gecreerde onderdelen en een teleologische planning ” .
Reverend paley
was gek van het wonderlijke “ontwerp van het oog” waarvan de onderdelen perfekt op elkaar afgestemd zijn …..Dat “raadsel” hield ook Darwin al bezig
O.a. Richard Dawkins e.a. heeft daar al uitgebreid op geantwoord ( en doet dat nog steeds ) met toegankelijke populair wetenschappelijke werken
—> Niet alleen is het mensen-oog nogal belabberd( indien al ) in elkaar gezet ;maar sommige lensogen die vroeger zijn “ontworpen “( ontwikkeld ) o.m. bij inktvissen , zijn blijkbaar superieure produkten …
<Het lijkt er op dat inktvissen de “favorieten ” zijn van de Grote Ingenieur ….
<Ogen zijn minstens 40 keer ( volgens sommigen +60 keer ) ontwikkeld tijdens de evolutie (en binnen de miljoenen afstammingslijnen ) van het dierenrijk .
<… Volgens computer – “gedachten” – experimenten en simulaties /toepassingen van evolutie-scenarios en principes ( Nilsson and Pelger (1994) ‘A pessimistic estimate of the time required for an eye to evolve.’ Proceedings of the royal society of London, B, 256, 53-58 ) .kan vanuit een lichtgevoelige plek een gesofisticeerd lens of samengesteld oog “evolueren ” in de loop van een kleine 364.000 generaties , en bij het aanhouden van pessimistische parameter-waarden …
—->
http://www.cbs.dtu.dk/staff/dave/eye_evol-ref.html
http://www.cs.bham.ac.uk/~cmf/evolution/claim5.html
http://www.pbs.org/wgbh/evolution/library/01/1/l_011_01.html
http://www.geocities.com/evolvedthinking/evolution_of_the_eye.htm
http://www.maayan.uk.com/evoeyes1.html
http://home.austarnet.com.au/stear/evolution_of_the_eye.htm
http://hometown.aol.com/darwinpage/eyes.htm
http://www.talkorigins.org/indexcc/CB/CB301.html
Het ID creationisme presenteerde :
het bloedstollingssysteem , het immumsysteem en de zweepstaart-motor ( flagellum ) bij ( een)celligen
; proto-celligen en spermatozoiden etc … etc …
Volgens die creationisten zijn het ster-voorbeelden van Behe’s IC ( irreducible complexity = onherleidbaar complex ) concept :waarbij zowel de opbouw en configuratie van de componenten als onmisbaar / uniek word omschreven
en de
evolutie van deze geslaagde “ontwerpen ” en ” uitvoeringen ” uit eenvoudiger ( of andere ( functionele )) opstellingen (in de levende organismen )onmogelijk werd geacht …
—-> Creationisten en ID’ers zwijgen echter als vermoord , wanneer het gaat over één van de beste voorbeelden van ingewikkeld en “wonderbaarlijk” “IC ontwerp “ —> Tumoren en Tumor-cellen ___waarvan sommigen zelfs onbeperkt buiten hun gastheer in laboratoria kunnen worden verder gekweekt op weefselculturen , en wel om onderzoek en research te vergemakkelijken en te ijken ( =compatibel maken met andere deel- onderzoeken ) door middel van verder ontwikkeld , in leven gehouden en gekontroleerd standaard materiaal ten behoeve van experimenteel onderzoek .. —> bijvoorbeeld Hela-cellen
Kanker ;
Kanker cellen groeien explosief en veronachtzamen / negeren ,/omzeilen / bestrijden alle beveiligingssystemen, opdrachten , programmas en sturende terugschakelingen en koppelingen die worden verondersteld te zijn ingebouwd in de gezonde en gedifferentieerde cellen( waarvan ook Tumorcellen initieel afstammen )
Systemen in de weefselcellen die grote aantallen verschillende functionele en differentierende cellen coordineren , vervangen en sturen in een groep nuttige zelf- georganiseerde synergieen : inclusief geprogrammeerde en precies getimde celdood , deling en reparatie, onderhoud – en vervangingsfrequenties .
Om snel te kunnen groeien hebben de kanker- cellen nood aan veel energie en grondstoffeninvoer en een goede aanvoer daarvan :
Ze kapen soms de bloedtoevoer van naburige “gezonde ” cellen en/of ze ontwikkelen ___ over het algemeen ___ eerder niewe bloedvaten en aftakkingen uit reeds bestaande aanvoer -leidingen in hun direkte omgeving …
Oncologen hebben genoeg bewijstukken verzameld waaruit blijkt dat het wel degelijk de tumor is ___ en niet het reagerende terugvechtende gezonde lichaam/immuunsyteem of de ” gezonde ” buurcellen in het weefsel ___ die de elektro-chemische signalen leveren waardoor die(voor de tumor ) nuttige bloedvat-groei word gestimuleerd .
De kankercellen hebben de extra-bloedaanvoer nodig … De meeste veelbelovende research in verband met kankerbehandelingen , tracht de bloedtoevoer naar de tumor te blokkeren indachtig het vermoeden dat
; ” …afsluiten van de bloedtoevoer is de dood van de tumor … ”
°
Het middel Avastin
http://www.cancer.gov/clinicaltrials/results/bevacizumab-and-colorectal-cancer0601
is een “anti- angiogenesis ” medikament , en speciaal ontwikkeld om de groei/ontwikkeling van zulke door de tumor geloosde “stimulerende chemische signalen” af te remmen
Deze preventieve ingrepen verhinderen hopelijk de groei van nieuwe bloedvaten door iets te veranderen aan de tumorcellen : en het bewijst dat de tumor de bloedvaten ontwikkeling stimuleert
TUMOR-cellen bestrijden succesvol het reagerende immuunsysteem door het toepassen van allerlei stereochemische “camouflages ” en biochemische manipulaties en ze ontwikkelen zelfs resistentie tegen erg giftige paardemiddelen zoals zware en vernietigende chemotherapieeen …. Volwassen Tumoren zenden ook kolonisten uit : uitzaaiingen/metastasen
Onlangs is ontdekt dat het hierbij gaat om veranderingen( mutaties) in het genetische materiaal dat de voorgeprogrammeerde dood ( apoptosis) van elke soort losrakende cellen ( bijvoorbeeld ook door operatief ingrijpen ) regelt … die “verandering” maakt dat de dfaauit ontwikkeldende tumorcel niet meer wordt gestopt door het automatisch optredend apoptosis programma en zich derhalve kan uitzaaien
http://www.nos.nl/nieuws/artikelen/2004/8/25/genontdekt.html
Uitzaai-gen van kanker ontdekt 25-08-’04
Onderzoekers van het Nederlands Kanker Instituut hebben een belangrijke ontdekking gedaan in de strijd tegen kanker.
Samen met collega’s van het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis vonden zij een gen dat ervoor kan zorgen dat een tumor kan uitzaaien.
—> Tot op heden was alleen ( ongeveer ) bekend hoe een gezonde cel zich ontwikkelt tot een kankercel.
—> Het ontdekte gen, TrkB genaamd, kan het voor losgeraakte tumorcellen ( bijvoorbeeld door operatief ingrijpen )mogelijk maken om in een ‘vreemde omgeving’ te overleven.
Normaal zou er een mechanisme geactiveerd worden dat de cel doodt.
Maar dankzij het gen kan de tumorcel zich nestelen in naburig weefsel, bloed en/ of lymfevaten.
Uit het onderzoek blijkt bovendien dat het TrkB-gen gezonde cellen tot agressieve tumorcellen kan omvormen.
Tumorcellen kunnen uitzaaien dankzij een eiwit dat ervoor zorgt dat de cellen overleven als ze zich in het lichaam verspreiden.
Ook lichaamscellen hebben een thuisbasis( het weefsel waarvan ze deel uitmaken ) : een vertrouwde ondergrond en buurcellen waarmee ze signalen uitwisselen.
Bij gemis eraan( of waanneer ze daar van los raken en gaan zwerven of dolen ) gaan ze onherroepelijk dood.(apoptosis )
Maar kennelijk slagen sommige tumorcellen erin om hun (onstaans-)honk te verlaten en in den vreemde te overleven….
Onderzoekers van het Nederlands kanker instituut presenteerden in Nature de genetische code voor dit eiwit , een bepaalde (gemuteerde ) variant van het zogenaamde TrkB-gen en dat ( in die vorm ) voor dit uitzaai – eiwit codeert
Om te ontdekken hoe kankercellen dat doen, isoleerden de onderzoekers losgemaakte “gezonde ” cellen uit de darmwand van ratten en spoten die in met duizenden verschillende genen en geassocieerde eiwitten ;
Helemaal op zichzelf aangewezen, gaven de meeste cellen spoedig de geest.
Maar cellen met extra TrkB-eiwitten bleken, zonder steun van buurcellen, in de ontheemde toestand op de been te blijven en zich te vermenigvuldigen.
Het TrkB eiwit is geen onbekende:
het assisteert bij ontwikkeling van zenuwcellen en helpt de cellen te overleven tijdens hun reis door het embryo.
En steekt blijkbaar ook de van huis geraakte tumorcellen de helpende hand toe.
Het TrkB-eiwit mobiliseert vermoedelijk enzymen die de voorgeprogrammeerde zelfmoord van een ontheemde cel verijdelen.
En het helpt zo’n cel daarna ook om via de lymfevaten en het bloed naar elders te verhuizen om daar gezwelvorming in gang te zetten.
Patiënten in wier tumorcellen het eiwit overactief is, lopen dus een verhoogde kans op uitzaaiingen.
Een medicijn dat het eiwit wegvangt, zou dit mechanisme kunnen doorbreken.
Maar het is de vraag of een enkel middel ooit afdoende zal zijn tegen metastase.
Een commentator in Nature wijst erop dat
meer genen in de dolende cel oproepen tot lijfsbehoud.
En als de cel zichzelf die opdracht niet geeft, krijgt het de order wel van signaalstoffen uit de nieuwe omgeving.
Een medicijn tegen uitzaaiing zal al die aansporingen om te overleven in de kiem moeten smoren.
Onbekend is bijvoorbeeld ook nog in welk soort tumoren het gen wel en in welke het niet aanwezig is.
De onderzoekers denken dat het nog wel vijf tot tien jaar zal duren voor er een medicijn is dat op pati챘nten getest kan worden.
Inmiddels wordt er een vervolgonderzoek voorbereid naar een medicijn dat het overactieve gen kan remmen.
Uitzaaiingen in gezond weefsel gebruiken enzymen om ( voor hun opmars )hinderlijke en lastige collageen obstakels op te lossen of minder plakkerig
te maken … Wanneer ze uiteindelijk een nieuw vitaal orgaan bereiken gebruiken ze weer andere eiwitten-enzymen waardoor ze vastklitten/hechten aan de
gezonde cellen …
Oncologen beginnen nog maar pas te begrijpen hoe kanker-cellen dat allemaal kunnen : maar het is wel duidelijk dat het antwoord moet gelegen zijn in het voorhanden genenkapitaal van de tumorcellen ….
Hun genenopmaak verschilt beduidend van gezonde cellen maar is er tevens aantoonbaar aan verwant :
De genen -constellatie van kankercellen is een
uniek en erg fijn afgesteld netwerk met optimale (? ) overlevings en verspreidingskansen voor de tumor , mits het geschikte millieu voorhanden is ( bijvoorbeeld weefselculturen in vitro zowel als in vivo ) … en zelfs een bedreiging voor hun “cellulaire ” voorouders en het millieu waarin ze zijn onstaan .
°
Eigenlijk is het gehele “tumor verhaal” een schitterend voorbeeld van complexiteit onstaan door ontwerp
—> Als deze hoog efficiente en overlevende ( althans uit het oogpunt van de tumor-cellen ) “ontwerpen” het produkt zijn van een stom onbewust blind en automatisch doelloos proces , is er niets aan de hand ….
—> Maar stront aan de knikker voor alle creato’s allerhande
Immers ( volgens de creationisten logica zijn )
—> De kansen dat zulk een veranderingen ( herschikkingen en mutaties ) in de opstellingen van de uitgansgenen in de vooroudercellen , door toeval zouden kunnen onstaan , zijn klein ___Té klein , beweren misschien sommigen ___, om nog geloofwaardig te kunnen zijn als verklaring van het onstaan en onloochenbare bestaan van die kankercellen …
—> Bovendien is de enige manier waarop een kankercel op zulk een “natuurlijke manier ” zou kunnen onstaan uit gezonde cellen, alleen mogelijk dmv een plotse saltatie ( een ogenblikkelijke en ingrijpende verandering van het gehele genoom , zonder tussenstappen ) en wat volgens diezelfden ook onmogelijk is omdat de tussenstappen op weg naar de tumor niet funktioneel zijn ...
Immers wat is het nut voor een cel om de bloedtoevoer/aanvoer te verhogen zonder dat het kan beginnen sneller te groeien en uit te groeien en te delen … Zoveel genen die terzelfdertijd moeten geherconfiguereerd en veranderd zijn een absurditeit :
en ” net zoals een keeshond niet uit een kat geboren kan worden : zo kan geen tumorcel uit een gezonde cel onstaan ? Toch ? tenzij ” een katachtigste hond veranderd in een hondachtigste kat “( maar dat laatste is natuurlijk een gevleugeld maar doodernstig gepresenteerd droog “grapje ” waar ik vroeger nog wel eens smakelijk om kon lachen )
Deze creato’s moeten wel besluiten dat er “onmogelijk”toeval in het spel kan zijn en het tumor- ding dus “bovennatuurlijk intelligent ” is ontworpen …?
—> Bovendien is de tumor geenszins een degeneratie waarbij info is verloren gegaan ( dat is theoretisch wel mogelijk ) want de meeste tumorcellen hebben een groter genetisch kapitaal —> een populatie van grote aantallen muterende varianten en afstammelingen ; dan de weefselcellen waaruit ze zijn onstaan …
Ondanks al zijn demonstratieve waarde , houden de creationisten er niet van kanker ter sprake te brengen .... Waarschijnlijk verkiezen ze de warme en omfloerste soort “complexiteiten” die de mens als knus , aangenaam en/of voordelig voor hemzelf beoordeeld en vermijden ze de levensbe-eindigende en bedreigende soorten van “complexiteiten” in de ” natuur” ..
.
Ik laat de theologische implikaties van dit alles graag over aan specialisten ter zake , of aan iedereen die zin heeft zijn tijd te verprutsen …Maar je kan het ook bezien vanuit de mate aan wetenschappelijke inhoud van zowel creationisme als evo-biologie …
ID en creationisten willen als wetenschappers serieus genomen worden ;
—>Een belangrijk kenmerk -gevolg van elke “echte” wetenschap is : de nieuwe research- projekten ,benaderingen en uiteindelijke creatie van onderzoeksvelden , die erdoor worden gestimuleert of opduiken als nuttige en verklarende “spinn-offs ” .
..
Kanker-onderzoekis een uitstekend voorbeeld-model daarvan :
Creationisme (onder geen enkele van zijn (vele ) vormen ) heeft ( nog steeds ) geen nieuw( of zelfs ooit oudbollig ) kankeronderzoek veroorzaakt en/of geleid tot de opstelling /formulereing van een “nieuwe” kanker-hypothese en/of praktische kennis en behandelingsmethodes
Tenzij natuurlijk allerlei geijkte vormen van
–>”gebedsgenezing” / placebo / magische “sacramenteele” ondersteuningen solidariteitsbetuigingen en sociale ondersteuningen ….als de zovele doekjes voor het bloeden …
—> Soms zelfs gewoon “hokus pokus” en charlatanisme zoals bijvoorbeeld bij charismatische bewegingen en TV -predikanten shows / massaspektakels ala Hinne en/ of Bonke
—-> Daarentegen levert de theoretische evolutionaire biologie een rijk palet aan nieuwe benaderingen en ideeen en suggereert potentieel nieuwe behandelingen …
Veel creationisten beweren dat de evolutietheorie eigenlijk niets bijdraagt aan de moderne geneeskunde en onderzoek … Maar ze vergeten er altijd bij te zeggen dat ze een vroeg twintigste eeuwse versie van de Evo- theorie bedoelen …
Echter : de inzichten die de moderne theoretische evolutie theorie als zelf ordenende en zelf- organiserend wetmatige principes in stochastische systemen , opleverd : zijn wel degelijk inspirend en van groot nut bij deze onderzoeken.
Martin Nowak en co-auteurs leveren daarvan het bewijs —>
“nature reviews Cancer ” maart 2004
http://www.ped.fas.harvard.edu/pdf_files/nrc04.pdf
http://www.ped.fas.harvard.edu/publications.html
Bovendien is gelijkaardige research eveneens volop aan de gang
http://www.the-scientist.com/yr2004/mar/research2_040315.html
Nowak et al , argumenteren dat je kanker niet KUNT begrijpen , tenzij je het benaderd als een evolutionair proces …
How cancer shapes evolution and how evolution shapes cancer http://www.ucdenver.edu/academics/colleges/medicalschool/departments/biochemistry/Research/researchlabs/DeGregoriLab/Documents/Casas-Selves-DeGregori_finalversionEVOO.pdf <—
Klik om toegang te krijgen tot Pepper_etal09.pdf
—> Tijdens celdelingen onstaan zeldzame mutaties ( ca +/- 1 per / 10 miljoen celdelingen ) ,
—> de meeste daarvan zijn dodelijk ( lethaal ) voor de nieuwe cel
onder constructie of verkorten de normale duur van de celcyclus in het weefsel ,
—> zodat er eigenlijk meestal en vrijwel altijd alleen maar perfektie
kopieen van de “gezonde” uitgangs-“moeder” – cel voorkomen ; overleven/overblijven ….
—-> Maar enkele van deze mutaties veroorzaken een grotere / versnelde en ongeremde groei (en zelfs) vemenigvuldigings capaciteit, dan de geburen-cellen van het weefsel waar die afstammeling in( en uit ) onstaat ( terwijl het geprogrammeerd afsterven ( apoptosis ) ersnstig word gestoord )
—-> Ze beginnen te konkureren om het ” voedsel “( de aanvoer lijnen ) met de gezonde cellen en worden daarbij zelfs de meest voorkomende succesnummers door verhoogde ” fitness .” en adaptatieve veranderingen ..
—-> Deze kankercellen blijven verder muteren zodat er een steeds grotere variatie onstaat in een groeiende tumor …In sommige gevallen onstaan er zelfs mutanten die beter gedijen in de tumor omgeving ;die nemen de zaak over
waardoor de samenstelling ( en het karakter van de tumor ) kan veranderen in tumor-types die “kwaadaardiger” zijn ...
De rijpe ” maligne ” tumor is tenslotte samengesteld uit cellen met uitzaaicapaciteiten en allerlei resistenties tegen mogelijke chemotherapieen ….
Dezelfde dynamiek van “Natuurlijke selektie” en ” mutatie-processen” die aan de basis liggen van veranderingen in populaties van een species- genoom , , spelen ook in de ontwikkeling en verspreiding van kanker -tumoren in het lichaam , de hoofdrol …
Toch zijn beide evolutievoorbeelden NIET identiek …
—-> De meeste bestudeerde species mutaties (van belang )zijn deze die plaatshebben in de kiemcellen -lijn(en) ; de zaad en eicellen doorheen de generatiewissels van sexuele soorten ;
Mutaties tijdens de ontwikkeling en het verdere leven van het individu en in de ontwikkeling en levenscycli van de andere lichaamscellen ( de somatische evolutie en geassocieerde somatische afstammingen ) zijn daarbij van geen belang ; tenzij natuurlijk dat ze de mogelijke “aantallen aan individueel en fertiel nageslacht in de kiemcellijnen ” begrenzen …
Kanker gaat natuurlijk wel over “somatische evolutie”
Species evolutie grijpt ( soms ) plaats over miljoenen jaren
terwijl de somatische evolutie ( gewoonlijk ) eindigd met de dood van de “gastheer ” /individu …
Maar hoe genetisch verschillend ook ; toch stamt de kankercel in laatste instantie ook af van die ene bevruchte eicel waaruit de gastheer ontwikkelde …
De dodelijkheid van kanker is gelegen in het feit dat het
de coordinatie (en vooral ingebouwde celdood ( apoptosis )) van een organisch georganiseerde gedifferentieerde en afgestelde cellengemeenschap met
dezelfde oorsprong , volkomen ontwricht … Terwijl het desalniettemin eveneens in laatste instantie dezelfde oorsprong heeft ( gezond weefsel ) ..
.
kankercellen kan men het best vergelijken met zich snel verspreidende en muterende / zich aanpassende bacterieenkolonies
Net zoals bacterieenkolonies ( en andere succesnummers ) , “vernietigen” ze uiteindelijk hun georganiseerde omgeving :
alleen is de kankeromgeving een hoog georganiseerd synergetisch organisme en de kankercel zelf geen indringer ( maar een kolossale en levensvatbare kopierfout van een vervang- onderdeel in het totale uit-gebalanceerde systeem van wat men een meercellig organisme noemt …..en derhalve
OOK ( net als de vreemde indringer/ konkurent / rivaal ) een genetisch vreemd organisme , zij het een met een paar serieuze troeven wegens een rigoreuze voorafgaande triage en voortdurende selektie, adaptabiliteit en bijhorende mutatie )
Onderzoek naar voortdurend veranderende tumor
8 okt. 2009
Borstkankergezwellen veranderen ingrijpend als de ziekte voortschrijdt.
Er treden telkens nieuwe mutaties op in het DNA, waardoor het weefsel zich steeds anders gaat gedragen.
Die ( verwachte ) ontdekking heeft grote gevolgen voor kankeronderzoek, en uiteindelijk wellicht ook voor patiënten.
Dat schrijven Canadese onderzoekers in Nature.
Ze zijn de eersten die de ontwikkeling van kankerweefsel hebben onderzocht op het niveau van individuele basen (‘letters’) in het DNA.
Kankeronderzoekers kijken tegenwoordig pas in detail naar tumor-DNA als de kanker al wordt behandeld of zelfs al is uitgezaaid.
Dan zijn de genetische eigenschappen van de tumor echter al sterk veranderd, benadrukken de Canadezen.
Zij pleiten daarom dat DNA van de tumor óók wordt onderzocht zodra die wordt ontdekt.
Die eerste mutaties kunnen een aanwijzing zijn voor de verdere ontwikkeling van de tumor.
Die informatie kan in de toekomst van belang zijn voor de behandeling van individuele patiënten.
De Canadezen onderzochten tumorweefsel van een patiënte met ‘lobulaire’ borstkanker, waartoe 15 procent van de borstkankers behoort.
Ze vergeleken de mutaties in twee stukjes tumorweefsel die met negen jaar tussentijd waren afgenomen. Het latere monster vertoonde,
ten opzichte van gezond weefsel van de patiënte, 32 mutaties. Slechts elf daarvan waren negen jaar eerder al aanwezig.
De onderzoekers keken niet alleen naar het DNA in de tumor, maar ook naar het RNA: het ‘afschrift’ van het DNA dat wordt gebruikt
als ‘mal’ bij het maken van eiwitten. Ook in RNA kunnen veranderingen optreden. Dit proces heet RNA-editing.
De Canadezen ontdekten bij hun onderzoek twee nieuwe vormen van RNA-editing, die resulteerden in nog onbekende eiwitten.
Ze willen nu verder onderzoeken welke rol die eiwitten in de kanker spelen.
Over kanker :
Inleiding ;
ONCOLOGISCH CENTRAAL DOGMA :
1.- Kanker wordt veroorzaakt door bepaalde mutaties in lichaamscellen die daardoor ongecontroleerd gaan delen.
Kanker is zoals bekend een probleem waarbij cellen niet meer weten ( door genetische ” schade” ) wanneer ze moeten stoppen met delen.
Dit kan bij multicellulaire systemen zoals de mens grote gevolgen hebben.
—-> mutaties onstaan door kopiefouten of door mutagenen
– Verhoging van de vervangingsfrekwentie bij chronische afsterving van bepaalde cellen ( bijvoorbeeld door ziekten chronische en compulsieve irritaties … ) verhoogd ook de kans op duplikatiefouten in de opeenvolgende
generaties vervangers
—> Ouderdom betekent dat de huidige somatische cellen reeds vele delingen hebben ondergaan ….
http://www.kennislink.nl/web/show?id=93104&showframe=content&vensterid=811&prev=93103
Ouderdomsziekte of genetisch defekt ?
Kankers zijn ziekten met een genetische en/ of sommigen ook een ouderdoms component
http://www.kennislink.nl/web/show?id=93104&showframe=content&vensterid=811&prev=93103
http://www.cbs.nl/nl/publicaties/publicaties/algemeen/index/index1410.pdf
Kanker bij kinderen ;
Bij kinderen kan kanker zich in korte tijd openbaren. Dit in tegenstelling tot volwassenen.
—Bij volwassenen ontwikkelt kanker zich gedurende vele jaren.
—Over de oorzaken van de meeste vormen van kanker bij kinderen is weinig bekend.
http://www.kwfkankerbestrijding.nl/content/pages/Kinderen_die_zelf_kanker_hebben.html
http://www.avrogezondheid.nl/dossiers/kinderen_met_kanker/kinderen_met_kanker.asp
—-> Mutagenen zijn
(1)scheikundige stoffen (bijvoorbeeld teer , sigarettenrook )
—> Door schade aan je DNA, bijvoorbeeld veroorzaakt door zuurstof radicalen, gaat genetische kennis verloren en kan een cel niet meer goed functioneren in het geheel van een multicellulaire organisatie .
—> Als die schade zich ophoopt in de loop der tijd kan dat allerlei ziekten en uiteindelijk de dood tot gevolg hebben of
2) UV (–> huidkankers ) radioactieve straling roentgen straling etc ..—> ioniserende stralingen
Zie ook informatie over de gevolgen van tchernobyl ramp ….
http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/1615299.stm
http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/382979.stm
Huidkanker
—-> http://www.kwfkankerbestrijding.nl/content/pages/Verstandig_zonnen.html
—-> http://home2.planetinternet.be/pkenis/uven.htm
—-> Mutagene stoffen kunnen ook produkten zijn van de metabole werking van andere levende wezens ( afval – toxinen en microbionte produkten ) of zelfs van door sleet , infektie of ongevallen veroorzaakte ontregelingen in de de chemische huishouding van meercelligen (onomkeerbare (en/ of artificieele ) veranderingen in “fine tunings” van hormoonspiegels bijvoorbeeld)
…Verkeerde voedingsgewoonten( zeer weinig fruit en verse groenten ) in kombinatie met ouderdom(= accumulaties van doorgegeven genetische schade ) en slechte levensgewoonten( bijvoorbeeld : weinig beweging )
Evolutie biologie , ET , onderzoek en therapieontwikkelingen bij kanker
http://www.ndsu.nodak.edu/instruct/brewer/genetics.htm
Gemeenschappelijke afstamming met veranderingen ( Darwin—> “Common descent with modifications ” )
—> Alle leven is gebaseerd op nucleinezuren en het gebruik van de nucleotiden triplet-code bij het coderen voor eiwitten
—> alle leven heeft gelijkaardige metabolische processen en is biochemisch gebaseerd op C/N
Dat komt doordat alle leven verwant is en het resultaat is van veranderingen gedurende de evolutie in de geologische tijd
Species evolueren in andere types of sterven uit …
Omdat species allen verwant zijn , zelfs wanneer de verwantschap tot ver in de tijd teruggaat , kunnen we de kennis die we opdoen bij de ene soort ook toepassen bij andere soorten
( we kunnen en moeten ons ook voeden met dezelfde organische materialen ( het gemakkelijkst te vinden in andere levende wezens ) en wel om dezelfde renenen van verwantschap )
Dat veroorlooft dat de studie van de ontwikkeling van kankers in haaien kan worden toegepast in de kankerpreventie bij mensen
Dat veroorlooft dat de studie van genetische controle van de ontwikkeling van insekten kennis oplevert die kan worden gebruikt bij de ontwikkeling van behandelingen voor menselijke ziekten ..
.
Dat veroorlooft het uittesten van medicaties / oplossingen voor medische /gezondheids-problemen , op andere species
We kunnen leren van de ene species en dat toepassen op een andere , omdat alle leven verwant is …
http://www.grahamazon.com/2003/11/cancer-theory
chemistry and evolution
http://www.newscientist.com/news/news.jsp?id=ns99993267
CANCER AND EVOLUTION
( REFUTED ANTI_DARWINIAN )
1993
http://www.tribunes.com/tribune/edito/6-4z.htm
Gaia theorie / embryogenesis
1997
http://www.what-is-cancer.com/papers/DarwinismDecline.html
Gaia theorie / embryogenesis
MORE RECENT
1997
http://www.findarticles.com/p/articles/mi_m1511/is_n8_v18/ai_19601257/pg_3
Malign evolution – cancer and evolution
Discover, August, 1997 by George Klein
2003
http://www.eurekalert.org/pub_releases/2003-10/uoc–fgc101003.php
http://www.obgyn.net/newsheadlines/headline_medical_news-Molecular_Evolution-20030707-8.asp
2003
KANKER iD creationisme en TE (2)
Evolutionaire dynamiek kan ons vertellen hoe kanker onstaat en zich verspreid in het lichaam
—> Cruciaal is het feit dat kanker op microscopisch niveau onstaat :
—> Organen zijn meestal samengesteld uit miljoenen kompartimentjes die elk een paar duizend cellen bevatten …
Laten we als voorbeeld dikke darmkanker nemen ( colon carcinoom )
http://maagdarminfo.tripod.com/startpagina/id14.html :
Die kanker begint in de zogenaamde “crypts”( = darmvlokken )
http://www.olympusfluoview.com/gallery/humancoloncryptsmall.html
http://www.olympusfluoview.com/gallery/images/humancoloncryptsmall.jpg
http://stat.tamu.edu/ftp/pub/rjcarroll/recent.talks.directory/dna_damage_repair.ppt
http://stat.tamu.edu/ftp/pub/rjcarroll/recent.talks.directory/dna_damage_repair.ppt#354,6,Colon Sliced and Laid Out
http://stat.tamu.edu/ftp/pub/rjcarroll/recent.talks.directory/dna_damage_repair.ppt#296,7,Architecture of Colon Crypts: Crosssectional View
Referenties en links
Kanker, ID & ET
http://www.corante.com/loom/archives/002449.html
Kanker en uitzaaiingen
http://www.levenmetborstkanker.nl/nieuwsuitzaainieuws.html
referenties en links
—>Carl Zimmer ; The accidental Tumor
http://www.corante.com/loom/archives/002449.html
–> Evolved for Cancer? Scientific American, January 2007
http://carlzimmer.com/articles/2007.php?subaction=showfull&id=1173216962&archive=&start_from=&ucat=10
http://network.nature.com/people/basanta/blog/2008/12/19/our-evolving-allies-against-cancer-cells
Besmettelijke kanker-tumoren
bij honden
canine transmissible venereal tumor (CTVT) / Sticker’s sarcoma.
De eencellige die ooit een wolf was
Bizarre ziekteverwekker pikt mitochondriën van zijn gastheer
http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/44397293/
Links
Het moet wel een van de vreemdste ziekten ter wereld zijn: een besmettelijke vorm van kanker bij honden. Eigenlijk is het een aparte diersoort, die parasiteert op zijn vierpotige familieleden. Nu blijkt dat hij af en toe ook celonderdelen van ze steelt.
Even een raadsel. Welk dier stamt af van de wolf en heeft nul poten? Geen staart, geen kop, geen hart? Nog een tip dan. Het dier doet niet aan seks, maar is er wel van afhankelijk. Laatste hint: het beestje in kwestie leeft al duizenden jaren als parasiet in de lijven van honden, wolven en coyotes over de hele wereld.
De soort is nog maar een jaar of tien geleden ontdekt, dus het is geen schande als je er nooit van had gehoord. We hebben het hier over Canine Transmissible Venereal Tumor (CTVT), een heel bijzondere vorm van kanker die honden en hun wilde familieleden teistert. In Science van deze week is te lezen dat deze ziekteverwekker nog een tikje vreemder in elkaar zit dan gedacht.
Maar ho eens even, denk je nu waarschijnlijk, kanker is toch geen diersoort? Nee, normale kanker niet, die ontstaat uit gezond weefsel van het slachtoffer, waarin genetische foutjes zijn geslopen. Maar deze cellen zijn anders. Ze worden tijdens de paring overgedragen van hond op hond. En zijn dus geen directe familie van hun gastheer. Daarom is er veel voor te zeggen om de kankercellen te beschouwen als een aparte, parasitaire diersoort. Een eencellige levensvorm, die afstamt van een zoogdier. Bizar, inderdaad.
Zesduizend jaar oud
Je zou ‘m ook kunnen betitelen als de langstlevende cellijn ter wereld. Die dus niet in laboratoriumbakjes leeft, zoals de beroemde menselijke HeLa-cellen al zestig jaar doen, maar in levende dieren. Clare Rebbeck en collega’s van het Imperial College in Londen maakten twee jaar geleden een genetische stamboom van het DNA in de celkern van de kankercellen, afgenomen bij 37 honden op vier continenten. Op basis daarvan concludeerden ze dat de CTVT-cellen al meer dan zesduizend jaar geleden zijn ontstaan, mogelijk zelfs meer dan tienduizend jaar.
Diezelfde cellen hebben ze nu gebruikt voor nog meer genetisch speurwerk. Ze hebben deze keer gekeken naar het erfelijk materiaal in de mitochondriën – de celonderdelen waarin energie wordt opgewekt, en die een eigen setje DNA met zich meedragen.
Omdat de CTVT-cellen zich steeds delen, en niet aan seks doen, zou je verwachten dat het DNA in de mitochondriën dezelfde stamboom oplevert als het DNA in de kern. Het erft immers bij elke celdeling samen over. Maar nee, de mitochondriale stamboom ziet er totaal anders uit dan die van het kern-DNA. Er zit veel meer variatie in dan verwacht. Daar is eigenlijk maar één plausibele verklaring voor, schrijven de onderzoekers. Diefstal.
Verse mitochondriën
De kankercellen nemen regelmatig verse mitochondriën over van de honden en wolven die ze als voedingsbodem gebruiken, vermoeden Rebbeck en haar collega’s. Dat wordt goed inzichtelijk als je naast de mitochondriën van de kankercellen ook die van de gastheren in de stamboom opneemt. Dan zie je dat het mitochondriale DNA van een kankercel soms veel meer overeenkomsten heeft met het DNA uit een levende hond op hetzelfde continent, dan met dat van een kankercel van een ander continent.
Het gaat niet om een paar uitzonderingen, menen de onderzoekers. Hun eerdere genetische analyse wees erop dat deze ziekte weliswaar al duizenden jaren bestaat, maar dat alle kankercellen die nu leven, afstammen van een cel die een paar honderd jaar geleden leefde. Sindsdien hebben de kankercellen al meerdere diefstallen gepleegd, blijkt uit de verschillende mitochondriën.
Waarschijnlijk is dat vermogen om steeds nieuwe mitochondriën te verwerven cruciaal voor hun succes. Dat zit zo. Kankercellen zijn doorgaans energievreters. Wanneer de stofwisseling in een cel op hoge toeren draait, is de kans op genetische schade in de mitochondriën ook groot. Grote fouten zijn meteen fataal, maar kleine foutjes kunnen zich gaandeweg ophopen. Dan worden de kankercellen steeds minder krachtige groeiers.
Het opnemen van gezonde, nieuwe mitochondriën helpt ze weer voor een tijd uit de brand. Mogelijk stammen de kankercellen af van een witte bloedcel, opperen de onderzoekers, want dat type cel is van nature goed in het opnemen van bacteriën en dergelijke.
Kortom, deze hondenkankercellen zijn echte overlevers. Ook omdat ze hun gastheren meestal niet doden, trouwens. Ze hebben het wat dat betreft een stuk beter bekeken dan het enige andere bekende voorbeeld van overspringende kankercellen: de ziekte die Tasmaanse duivels dreigt uit te roeien. Vijf jaar geleden schreef ik dat de helft van de dieren erdoor was verdwenen. Nu is dat al voor 90 procent zo. Als het zo doorgaat, heeft deze kanker zichzelf binnenkort uitgeroeid.
Elmar Veerman
Clare A. Rebbeck, Armand M. Leroi en Austin Burt: ‘Mitochondrial capture by a transmissible cancer’, Science, 21 januari 2011
Zo ziet de bijzondere diersoort er onder de microscoop uit. (Joel Mills, Wikipedia)
Coyote
De cellen kunnen van hond naar hond springen tijdens paringen. Onder huisdieren komt dat trouwens weinig voor; het is meer een ziekte van wilde honden, wolven en coyotes.
bij de
tasmaanse duivel
http://scienceblogs.com/afarensis/2006/02/01/tasmanian_devils_suffering_rar/
2011
http://blogs.discovermagazine.com/notrocketscience/2011/01/20/contagious-cancers-switch-their-batteries/
histiocyte tumors in hamster colonies (1960) ?
Het evolutionair onstaan van nieuwe “parasieten”soorten uit somatische mutanten ?
http://scienceblogs.com/loom/2006/08/09/an_old_dog_lives_on_inside_new.php
http://whyevolutionistrue.wordpress.com/2010/01/03/a-devilish-parasite/#comments
HeLa cellen
http://en.wikipedia.org/wiki/HeLa
°
DUIVELSE KANKER
Bizarre tumoren bedreigen buidelroofdier
Chromosoomkaart van de Tasmaanse duivel. Boven de normale set, onder de chromosomen uit een tumor. Foto Anne-Maree Pearse
Links
Waardoor ontstond de eerste duivelse kankercel? Onderzoekster Pearse beschuldigt de chemie, wat stevige discussies uitlokt.
Lees alles over de bijzondere kanker op de site van het Devil Project.
Een vreemde vorm van kanker heeft het aantal Tasmaanse duivels in tien jaar gehalveerd. De ziekte wordt vrijwel zeker op een unieke manier overgedragen: doordat losse kankercellen van dier naar dier verhuizen wanneer ze elkaar bijten.
Tot 1936 was de Tasmaanse tijger, een gestreepte vleeseter ter grootte van een wolf, het grootste buidelroofdier ter wereld. Omdat de ‘tijger’ is uitgeroeid, kan de veel kleinere Tasmaanse duivel nu met die eer strijken. Dit vijf tot twaalf kilo zware beest dankt zijn naam aan zijn donkere vacht, zijn bloedstollende gekrijs en zijn agressieve gedrag. De dieren jagen ’s nachts op alles waar vlees aanzit en zetten hun tanden ook graag in kadavers. Die kun je op Tasmanië soms al van verre horen liggen, want er komen meerdere duivels op af, die luidruchtig twisten om de buit.
Maar hun rauwe kreten worden steeds minder gehoord. In tien jaar tijd is het aantal duivels gezakt van 150 duizend naar ongeveer de helft daarvan. De dieren sterven massaal aan grote kankergezwellen die hun gezicht misvormen. In 1996 werd voor het eerst een Tasmaanse duivel gefotografeerd met zo’n lelijk gezwel. Het leek toen een incident, maar tegenwoordig is deze vorm van kanker doodsoorzaak nummer één onder de dieren. Ze worden gemiddeld nog maar twee jaar oud, terwijl dat vroeger een jaar of vijf was.
Wat veroorzaakt al die gezwellen? De verdenking ging eerst uit naar een virus, maar hoe goed onderzoekers ook speurden, dat werd niet gevonden. Het vermoeden rees, dat dit een heel bijzondere vorm van kanker zou kunnen zijn, eentje die zich door de overdracht van losse kankercellen verspreidt. De Tasmaanse onderzoekers Anne-Maree Pearse en Kate Swift leveren in Nature van deze week verder bewijs voor die theorie.
Ze hebben de kankercellen van elf Tasmaanse duivels bestudeerd. Zoals bij kanker altijd het geval is, hadden die afwijkende chromosomen in hun kern. Van de veertien stuks die normale cellen bij deze diersoort hebben, was er zelfs niet één onveranderd. Sommige chromosomen ontbraken helemaal, de geslachtschromosomen bijvoorbeeld, terwijl andere sterk ingekort of vervormd waren. Het was, kortom, een zootje in de kankercellen. Maar wel steeds exact hetzelfde zootje, en dat was raar.
Als de kanker in ieder ziek dier opnieuw uit gezonde cellen ontstaan was, zou er veel meer variatie in de tumorcellen zitten. In kleine, beginnende gezwellen zou je bovendien een minder chaotische set chromosomen verwachten dan in grote, omdat kankercellen tijdens de groei van een gezwel doorgaans geleidelijk verder ontsporen. Dat was dus niet wat de onderzoekers vonden. Klein of groot, mannetje of vrouwtje, in ieder gezwel waren de kankercellen identiek. Dat wijst op een gezamenlijke oorsprong.
En er was nog een aanwijzing. In de gewone lichaamscellen van één van de dieren vonden Pearse en Swift een unieke genetische afwijking. Die was in al zijn cellen aanwezig, behalve in de kankercellen. Blijkbaar waren dat dus niet zijn eigen lichaamscellen, maar parasitaire cellen van een soortgenoot. Hoe het kan dat zulke vreemde cellen niet worden opgemerkt door afweercellen, is nog een raadsel. Over het afweersysteem van deze dieren is sowieso nog weinig bekend.
Helemaal uniek is deze vorm van ziekteoverdracht overigens niet. Vorig jaar werd ontdekt dat bij honden iets dergelijks voorkomt. Zij kunnen kankercellen herbergen die bij seksueel contact, likken of snuffelen hun kans grijpen om een volgende slachtoffer binnen te dringen. Bij de duivels speelt seks ook een belangrijke, maar indirecte rol. Vooral aan het einde van haar vruchtbare periode bijt een vrouwtje de mannetjes letterlijk van zich af. Cellen van een tumor in het gezicht kunnen zo gemakkelijk in een bijtwond terechtkomen en dan uitgroeien tot een nieuw gezwel. Ook de agressie tijdens de maaltijd kan de ziekte verder verspreiden, want voor de duivels geldt: hoe hongeriger ze zijn, hoe feller ze van zich afbijten. En een flink doorgegroeide tumor maakt hongerig, want eten er wordt steeds moeilijker door.
Hoe moet het nu verder met de duivels? Zonder maatregelen ziet het er somber uit, maar er kan wel degelijk iets gedaan worden om de opmars van de ziekte te stoppen. Nog niet overal op Tasmanië komen de tumoren voor. Als de ziekte zich inderdaad direct via de overdracht van kankercellen verspreidt, zou wegvangen van zieke dieren de uitbraak kunnen stoppen. Voorlopig is dat een te grote klus, en werkt de overheid andersom: er zijn extra gezonde dieren gevangen, die in strikte afzondering gehuisvest worden. Mocht de kanker alle in het wild levende duivels eronder krijgen, dan kunnen ze opnieuw worden uitgezet.
Elmar Veerman
Fig. 1. A Tasmanian devil
Zo horen ze eruit te zien. Hier een mannetje dat nerveus zijn tanden laat zien (en nee, dat is niet z’n staart). Foto Wayne McLean.
Fig. 2. A devil afflicted with DFTD
Een Tasmaanse duivel met een gezicht dat zo vol tumoren zit, overleeft meestal niet lang meer.
http://evolution.berkeley.edu/evolibrary/news/080901_dftd
TASMAANSE DUIVEL
dinsdag 23 oktober 2007
Het gaat slecht met de Tasmaanse Duivel. Het grootste vleesetende buideldier ter wereld wordt bedreigd door een geheimzinnige gezichtstumor.
Onderzoekers vrezen dat het dier binnen dertig jaar is uitgestorven. De hoop is echter dat het zover niet komt. Door gezonde dieren te fokken en deze vrij te laten in Tasmanië, moet de soort overleven. Er zijn ook plannen om gezonden dieren op het vasteland van Australië vrij te laten.
Gevangenschap
Een agressief soort kanker bedreigt de buideldieren. De tumor vreet delen van de mond en het gezicht weg en heeft in sommige delen van Tasmanië meer dan 90 procent van de populatie gedood. Onderzoekers vermoeden dat de dieren de ziekte onderling verspreiden tijdens gevechten.
Volgens professor Hamish McCallum van de Universiteit van Tasmani챘 moet er voor gezorgd worden dat het dier ook in het wild kan overleven. Wanneer er alleen Tasmaanse Duivels in gevangenschap zijn, overleeft de soort volgens hem niet.
Icoon
Wereldwijd wordt daarom nu geprobeerd om gezonde Tasmaanse Duivels te kweken. Deze moeten later losgelaten worden in het wild en zo de soort in stand houden. Het kweken van Tasmaanse Duivels is echter niet makkelijk. Hoopgevend is wel dat in Queensland eerder dit jaar vier jonge Duivels werden geboren.
De Tasmaanse Duivel kreeg zijn naam van Europese kolonisten en is hét icoon van de Australische deelstaat Tasmanië. Aanvankelijk kwam het dier ook op het vasteland van Australië voor. Daar stierf hij echter uit, vermoedelijk door toedoen van de mens. Het buideldier is ongeveer 60 centimeter lang en staat bekend om zijn geschreeuw en woeste gedrag.
Tasmaanse duivel bedreigd door besmettelijke kanker
De Tasmaanse duivel, een klein, maar zeer vraatzuchtig vleesetend buideldier dat enkel voorkomt op het Australische eiland Tasmani챘, wordt deze week toegevoegd aan de lijst van met uitsterven bedreigde dieren. Op de duiveltjes, ongeveer 60 cm lange, zwarte diertjes met een lange staart, wordt driftig gejaagd omdat zij een gevaar vormen voor huisdieren en gevolgte.
Kanker
Ze komen nu op de lijst te staan omdat ze getroffen worden door een besmettelijke vorm van een zeer zeldzame, amper omschreven kanker, die al 60 procent van hun populatie heeft uitgeroeid. Medereden voor die grote sterfte is dat de duivels de tumorcellen aan elkaar doorgeven wanneer ze elkaar bijten. Ecologisten wijten de kanker aan de voeding van de buideldiertjes, die vergiftigd zou zijn met pesticides. Wetenschappers noemen deze hypothese plausibel, maar zien nog andere mogelijke oorzaken.
Reservaat
Voor de gezonde duivels overweegt de Tasmaanse regering een reservaatgebied te openen. Indien nodig moet daar een nieuwe generatie duiveltjes gekweekt worden om ze dan in de vrije natuur los te laten.
(afp/gb)
Tasmaanse duivel past haar levensloop aan
17 juli 2008
Hoe razendsnel evolutie kan verlopen, blijkt uit nieuw onderzoek naar de Tasmaanse duivels, buideldieren van het Australische eiland Tasmanië. Sinds twaalf jaar heerst onder de dieren een dodelijke, besmettelijke kanker waardoor uitsterving dreigt: op sommige plaatsen is al 90 procent van de populatie uitgeroeid. De ziekte maakt dat de levenscyclus van de dieren dramatisch veranderd is.
Veel meer vrouwtjes werpen al in hun eerste jaar jongen. Zo kunnen ze hun genen doorgeven, voor ze overlijden – vaak al terwijl de jongen van het eerste nest opgroeien. Een biologisch onderzoek dat dat aantoont bij vijf groepen Tasmaanse duivels staat deze week in het tijdschrift Proceednings op the National Academy of Sciences (online).
De Tasmaanse duivel (Sarcophilus harrisii), die uiterlijk wel wat wegheeft van een grote marter, wordt ernstig bedreigd. Over twintig tot vijfentwintig jaar zou de soort in het wild uitgestorven kunnen zijn als de ziekte, die in 1996 werd ontdekt, zich op dezelfde manier blijft verspreiden.
Dieren die eraan lijden, hebben grote tumoren op hun kop. Doordat mannetjes en vrouwtjes elkaar bijten in het paarseizoen, verspreidt de kanker zich. Het immuunsysteem van Tasmaanse duivels is genetisch zo eenvormig dat dieren nauwelijks weerstand ontwikkelen.
Nu blijkt dat een andere eigenschap van Tasmaanse duivels de dieren wel kan redden – in ieder geval tijdelijk. Een klein deel van de vrouwtjes wordt van nature al in het eerste levensjaar vruchtbaar. Dat biedt nu zo veel voordelen dat inmiddels 30 tot 60 procent van de vrouwtjes zich zo snel ontwikkelt, in de meeste populaties.
Dat evolutie zo snel kan gaan, wordt steeds vaker beschreven.
Bij kabeljauw is bijvoorbeeld gezien dat de vis eerder vruchtbaar wordt onder druk van de visvangst.
De Tasmaanse duivel plant zich op jongere leeftijd( op eenjarige leeftijd ipv na twee jaar ) voort dan voor de besmettelijke kankersoort de diersoort in gevaar bracht.
Dat schrijft de Britse krant Daily Telegraph.
Uitsterven
Maar deze reactie kan de Tasmaanse duivel misschien niet redden van uitsterven.
Wetenschappers waarschuwen dat het diertje binnen twintig jaar van de aardbodem kan zijn verdwenen.
Door het vervroegde voortplanten is het dier weliswaar robuuster geworden, maar volgens Tasmaanse wetenschappers is de diersoort nog steeds niet bestand tegen de agressieve kanker.
Inteelt
Door inteelt lijken de cellen van de dieren erg op elkaar, waardoor de ziekte snel kan worden overgebracht.
Het is de eerste keer dat ontdekt wordt dat een zoogdier zich eerder voortplant omdat het bedreigd wordt door een ernstige, besmettelijke ziekte.
Links:
Attachment
tumor_als_evolutieproces 02[1].pdf ß-
AANTREKKELIJKE TUMOR
Het hebben van huidkanker heeft zowaar een voordeel. Althans, voor een Mexicaanse vis. De enorme zwarte vlek die de ziekte veroorzaakt is namelijk aantrekkelijk voor vrouwtjes.
Dat schrijven de twee Amerikaanse biologen André Fernandez en Molly Morris deze week in het tijdschrift PNAS. Zij vingen mannetjes- en vrouwtjesvissen van de soort ‘Xiphophorus cortezi’ en verfden een aantal van de mannelijke staarten vrijwel geheel zwart. Daardoor leek het of ze huidkanker hadden. Gezonde vissen hebben slechts een kleine of helemaal geen vlek op de staart.
De onderzoekers stelden vervolgens vrouwtjesvissen bloot aan mannetjes met grote en kleine vlekken en hielden bij hoe lang de dames naar de heren lonkten. De geverfde vissen kregen de meeste aandacht. Vrijwel alle vrouwtjes hadden meer oog voor de vrijwel volledig zwarte staarten, dan voor de gezonde vlekjes.
Waarom dat zo is, weten de onderzoekers niet. Misschien is de oorzaak simpelweg dat vissen met zwarte staarten beter zichtbaar zijn, speculeren ze.
Hoe dan ook leven mannetjevissen met huidkanker weliswaar maar half zo lang als gezonde soortgenoten, maar in die korte tijd kunnen ze dankzij hun onweerstaanbare staart misschien wel dubbel zo vaak paren. En kunnen ze hun – ziekmakende – genen toch in razend tempo verspreiden.
Remy van den Brand
Een exemplaar met een normale, gezonde zwarte vlek op de staart
Vis met huidkanker en de daardoor veroorzaakte zwarte staart. Ook de rugvin is bij deze vis verdwenen. Het zwarte balkje onder de foto’s is 5 millimeter lang [Foto’s: Andre Fernandez, Ohio University]
http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/23458238/
Het moedervlekeffect
Kanker in sluimerstand
Audio
Jan 3, ’10
Onderzoek en Wetenschap: VIRUS DOODT HERSENTUMOR
Onderzoekers van de universiteit van Yale hebben een prachtige ontdekking gedaan: een virus dat hersentumoren doodt!
Het mooie van het zogeheten VSV-virus is dat het alleen tumorcellen doodt en gezonde cellen met rust laat.
De onderzoekers hebben hun resultaten gepubliceerd in the Journal of Neuroscience.
Mensen met een hersentumor sterven meestal binnen enkele maanden omdat er geen effectieve behandeling is.
Met de huidige technieken kunnen namelijk meestal niet alle tumorcellen in één keer verwijderd worden. Dit geeft de tumor de tijd en mogelijkheid om de gedode cellen te vervangen en te groeien. Met de vondst van het VSV-virus lijkt hier verandering in te komen.
Het VSV-virus is een – door de onderzoekers geconstrueerd – virus wat nog het meeste wegheeft van rabiës (het hondsdolheidvirus).
Na injectie in een bloedvat verspreidt VSV zich naar het gebied waar de tumor zich bevindt. Daar wordt een aantal tumorcellen ge챦nfecteerd.
De ge챦nfecteerde tumorcellen gaan steeds meer VSV-virus produceren, waardoor zij uiteindelijk zelf het loodje leggen. Het geproduceerde VSV komt vrij als de tumorcellen dood gaan en kan dan weer nieuwe tumorcellen infecteren.
Drie dagen na toediening van dit virus was (bijna) de gehele tumor ge챦nfecteerd. De tumorcellen waren of dood of in een stadium van doodgaan.
Het VSV-virus werkt heel erg specifiek. Op de 10.000 tumorcellen die VSV infecteert, is er één gezonde hersencel die ‘per ongeluk’ ook aangetast wordt.
De ontdekking dat virussen kunnen helpen bij het opruimen van tumorcellen is al een aantal jaren oud. In het beginstadium van de techniek werden vooral virussen gebruikt die niet konden delen. Een groot nadeel, omdat dan maar een klein gedeelte van de tumor ge챦nfecteerd werd.
Tegenwoordig is het ook mogelijk om delende virussen te gebruiken, zoals in deze studie is gebeurd. Echter, nog nooit werd er een virus gevonden wat zo effici챘nt en specifiek werkt als het VSV-virus.
Bron: www.medinews.be 05-03-2008
Ontstekingseiwitten beschermen tegen tumorgroei
: 12 juni 2008
Het lichaam weet zichzelf beter tegen kanker te beschermen dan werd aangenomen. Ontstekingseiwitten helpen voorkomen dat een goedaardige tumor uitgroeit tot een kwaadaardige.
Dat schrijven onderzoekers van het Nederlands Kanker Instituut-Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis vrijdag in het tijdschrift Cell.
Een goedaardige tumor hoeft niet automatisch uit te groeien tot een kwaadaardige. Goedaardige tumoren kunnen in een soort winterslaap raken en zo permanent stoppen met groeien.
Winterslaap
Deze winterslaap vormt een natuurlijke barrière tegen kanker. Volgens de onderzoekers zijn de ontstekingseiwitten essentieel om goedaardige tumorcellen in slaap te houden. Ook spelen de eiwitten waarschijnlijk een belangrijke rol bij de natuurlijke bescherming tegen darmkanker.
humancolon
Voor het onderzoek is het mechanisme van deze winterslaap onderzocht. De activiteit van genen in slapende tumorcellen is vergeleken met de genen in delende tumorcellen. Het blijkt dat in slapende tumorcellen genen zijn geactiveerd die normaal gesproken een rol spelen bij ontstekingsreacties in het lichaam.
—> Honderden potentiële kankergenen ontdekt
Hondse onsterfelijkheid
CTVT (canine transmissable venereal tumor)
Doopceel van een besmettelijke tumor gelicht
Een husky die 11.000 jaar geleden werd geboren in Alaska, leeft als tumor voort in honden over de hele wereld.
- © Science
- Een seksueel overdraagbare tumor in een cocker spaniël uit Brazilië. In zekere zin is dit een 11.000 jaar oude hond uit Alaska die als parasiet in deze hond leeft.
Kanker, zo staat in alle boekjes en voorlichtingsfolders, ontstaat in cellen van ons eigen lichaam. Als het DNA beschadigd raakt kan zo’n cel zich ongeremd gaan delen en groeien, waardoor een tumor ontstaat. Daarom is kanker niet besmettelijk, en als de patiënt sterft, sterft de tumor ook.
Er zijn echter twee vormen van besmettelijke kanker bekend. De ene soort komt voor bij de Tasmaanse duivel. Deze buideldieren vechten onderling vaak, en besmetten elkaar door bijten met een tumor die in het gezicht groeit en uiteindelijk fataal is.
Bij honden komt de seksueel overdraagbare kanker CTVT (canine transmissable venereal tumor) voor. Tijdens sex worden tumorcellen overgebracht van de ene hond naar de andere, waarna hieruit een nieuwe tumor groeit. In zekere zin plant de tumor zich dus voort van de ene hond naar de andere.
Dit is wezenlijk anders dan bij het sexueel overdraagbare HPV (humaan papilloma virus), waarbij alleen het virus wordt overgedragen dat de eigen lichaamscellen kan veranderen in kankercellen, waardoor de vrouw in kwestie baarmoederhalskanker krijgt.
Mutaties
Een internationale groep onderzoekers rapporteert nu in Scienceover DNA-analyse van deze tumoren bij twee honden, een hond van Aboriginals in Australië en een cocker spaniël uit Brazilië. Een gedetailleerde analyse van de grote aantallen mutaties in het DNA van de twee tumoren maakt aannemelijk dat ze afstammen van één hond, een husky die ongeveer 11.000 jaar geleden geleefd moet hebben in Alaska. In dat dier is dus voor het eerst een (of meerdere) mutatie opgetreden die een lichaamscel veranderde in een onsterfelijke tumorcel die ook in andere honden ontsnapt aan het immuunsysteem van de gastheer. Hoewel door alle mutaties ongeveer 2% van alle genen onklaar is geraakt, blijkt dit de levensvatbaarheid van de tumorcellen niet aan te tasten.
Ook is aan die mutaties te zien dat de laatste gemeenschappelijke ‘voorouder’ van de twee tumoren ongeveer 500 jaar geleden in een hond domicilie koos. Dat is ook de periode dat honden zich snel over de hele wereld verspreidden door de Europese koloniale expansie.
Henriëtta Lacks
Volgens de onderzoekers is de CTVT-tumor de langst levende somatische cellijn ter wereld (somatisch wil zeggen: niet-geslachtelijk. Cellijnen met geslachtscellen erin zijn van generatie op generatie overgeërfd vanaf het moment dat seks werd uitgevonden).
Er is ook een menselijk voorbeeld van een tumor die over de hele wereld voortleeft. In 1951 overleed de Amerikaanse Henriëtta Lacks aan baarmoederhalskanker. Haar tumorcellen bleken prima te groeien en zich te delen in de reageerbuis, ze bleken letterlijk onsterfelijk te zijn. Deze zogeheten HeLa-cellen worden nu nog over de hele wereld in laboratoria gebruikt en verder gekweekt, onder meer voor onderzoek naar kanker en het ontwikkelen van vaccins. De totale hoeveelheid HeLa-cellen is inmiddels groter dan het lichaam van Lacks ooit geweest is.
Transmissable dog cancer genome reveals the origin and history of an ancient cell lineage, Elisabeth Murchison e.a., Science, 24 januari 2014
Tumor bevat informatie over eerste honden
Wetenschappers hebben genetische informatie over één van de eerste gedomesticeerde honden onttrokken uit een kankertumor.
The ancient tumor genes are most similar to modern huskies and Alaskan malamutes (Image: Helen H. Richardson/Getty)24 januari 2014
Het gaat om een besmettelijke tumor die al elfduizend jaar lang wordt doorgegeven door honden.
De genetische informatie in de tumor suggereert dat de eerste hond die leed aan de ziekte een kortharige donkere vacht had en qua uiterlijk veel leek op de Alaska-malamute.
Verder vertoont het DNA van het dier tekenen van inteelt, zo melden Amerikaanse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Science.
Hond
De wetenschappers kwamen tot hun bevindingen door de DNA-volgorde van de voor honden besmettelijke kankertumor CTTV in kaart te brengen. Deze tumoren worden overgedragen door lichamelijk contact.
Uit het onderzoek bleek dat de ziekte ooit ontstond bij één hond.
“Deze tumoren worden nu aangetroffen in honden over de hele wereld, maar ze zijn in feite afkomstig van één hond die duizenden jaren geleden leefde”, verklaart hoofdonderzoekster Elizabeth Murchison op nieuwssite New Scientist.
Inteelt
De besmettelijke vorm van hondenkanker ontstond door inteelt, zo vermoeden de wetenschappers. In de genen van de tumor traden in de loop der jaren maar liefst twee miljoen mutaties op.
Met oudste genetische informatie uit de besmettelijke hondentumor konden de wetenschappers vrij nauwkeurig het uiterlijk van de eerste besmette hond bepalen. “Het dier had waarschijnlijk een bruingrijze vacht, een spitse snuit, puntige oren en kort haar”, aldus Murchison. “Het ging niet om een wolf, maar echt om een gedomesticeerde hond.”
Door: NU.nl/Dennis Rijnvis
°
7 maart 2013
Honden mogelijk 33.000 jaar geleden al gedomesticeerd
Wetenschappers uit Siberië hebben het DNA geanalyseerd van een 33.000 jaar oude voorvader van moderne honden.
De onderzoekers van het Instuut voor Moleculaire en Cellulaire Biologie in Novosibirsk onttrokken het DNA uit een 33.000 jaar oude schedel van een hondachtige, die is gevonden in het Altajgebergte in het zuiden van Siberië.
De analyse wijst uit dat het dier meer aan moderne honden is verwant dan aan wolven. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift PLOS ONE.
CARL ZIMMER
Can a tumor become a new form of life?
http://scienceblogs.com/loom/2006/08/09/an-old-dog-lives-on-inside-new/
http://carlzimmer.com/articles/2007.php?subaction=showfull&id=1173216962&archive=&start_from=&ucat=10
. 
Photo and Graphic combined to show paleocurrent direction 
.jpg)
.jpg)
Tsjok's blog 
Recente reacties