BEREN
juli 7, 2013 1 reactie
← WP EVODISKU INHOUD B
°
BEREN ( ursidae).docx (2.6 MB) <– archief
Bears ,
WIST U DAT……de mens de holenbeer waarschijnlijk dakloos maakte?
Arctotherium angustidens
De restanten van de grootste beer ooit
ontdekt 01 februari 2011
Bronmateriaal:
“World’s largest known bear identified” – News.discovery.com
http://www.scientias.nl/uitgestorven-beren-gevonden-in-een-onderwatergrot/19273
Een foto van een brilbeer. Waarschijnlijk leek de Arctotherium-beer op de brilbeer.
Agriotherium africanum.
Oude ( tot nu toe grootse )beer met grote bijtkracht …
Ontroont in grote de arcotherium angustidens (zie hierboven )
04 november 2011
We mogen blij zijn dat hij is uitgestorven: de grootste beer die ooit geleefd heeft, blijkt nu ook de sterkste kaken te hebben.
Onderzoekers bestudeerden schedels van de Agriotherium africanum. Ook maakten ze 3D-beelden van de schedel om vast te stellen hoeveel druk er op de schedel van de beer kon worden uitgeoefend en hoe sterk de kaken nu echt waren. De resultaten zijn terug te vinden in het blad Journal of Zoology.
Sterk
“Onze analyse laat zien dat Agriotherium africanum een enorm sterke beet had,” vertelt onderzoeker Stephen Wroe. “Onze analyse laat zien dat het (de beer, red.) de sterkste beet van elk bekend landdier dat tot op heden is bestudeerd, had.” De beer kon de grootste kracht uitoefenen met zijn grote hoektanden.
Hypercarnivoor?
“Er is geen twijfel over mogelijk dat dit beest de kracht had om vrijwel alles wat het te pakken kon krijgen, te doden. De beer kan op andere roofdieren hebben gejaagd, maar het kan ook een heel effectieve aaseter zijn geweest.” Mogelijk was de beer een ‘hypercarnivoor’. Dat betekent dat hij voor een beer uitzonderlijk veel vlees at.
De onderzoekers bestudeerden niet alleen de grote beer , maar keken ook naar de kaken van de ijsbeer en panda. Daaruit blijkt dat de ijsbeer de zwakste beet heeft. Mogelijk zelfs de zwakste beet van alle levende beren. Logisch: de ijsbeer eet voornamelijk zacht voedsel.
Bijvoorbeeld zeehonden.
“Je kunt het (de ijsbeer, red.) waarschijnlijk beter categoriseren als een gespecialiseerde vetzuiger in plaats van een echte vleeseter.”
De panda daarentegen kan wel wat meer hebben. De schedel van een panda kan veel meer druk verwerken. Ook dat is goed te verklaren: het beest moet lang en veel kauwen om bamboe te kunnen verwerken.
Bronmateriaal:
“Ancient bear had the strongest bite” – BBC.co.uk
De foto bovenaan dit artikel laat de kaak zien. Foto: via BBC.co.uk.
°
Hart van beer werkt heel anders tijdens winterslaap
Een grizzlybeer gaat elk jaar zo’n vijf tot zes maanden in winterslaap. Zijn hartslag daalt in die periode van 84 naar 19 slagen per minuut. Normaal gesproken zou zo’n lage frequentie tot hartfalen leiden, maar de grizzly heeft daar iets op bedacht, zo blijkt uit een nieuwe studie. Het lijf van de beer gaat een andere soort proteïnen produceren om de winterslaap zonder kleerscheuren te overleven.
Door de lage hartslag verzamelt het bloed zich in de vier hartkamers en deze kamers zetten langzaamaan uit. De spieren worden zodoende zwakker en minder efficiënt. En dat leidt weer tot hartziektes. Maar niet bij de beer. “Beren zijn in staat om dat te vermijden,” vertelt onderzoeker Bryan Rourke.
Spieren
De onderzoekers stelden eerder al vast dat de spieren van de linker hartkamer van de beer tijdens de winterslaap stijf werden. Zo wordt voorkomen dat deze uitrekken. Maar die verstijving heeft nadelen. Het wordt namelijk lastiger om bloed door te pompen, doordat de kamer zo stijf is. “We bedachten dat er een soort mechanisme moet zijn dat ervoor zorgt dat de spier in de kamer niet slijt.”
Proteïne
De onderzoekers bestudeerden de harten van zowel wilde als in gevangenschap levende beren en ontdekten dat de beer zichzelf goed weet te beschermen. De samentrekking van spieren in het hart wordt geregeld door een proteïne. Dit proteïne komt in twee varianten voor: alfa en bèta. De alfa-versie produceert een snelle, maar iets zwakkere samentrekking dan de bèta. “We ontdekten dat de spier in de linkse kamer tijdens de winterslaap meer alfa-proteïnen produceert en dat resulteert in een iets zwakkere hartslag. Die kleinere kracht zorgt ervoor dat de kamer niet beschadigd raakt.” Zodra de beren wakker worden, winnen de bèta-proteïnen weer terrein en trekt het hart zich op een ‘normale’ manier samen.
De studie kan ook implicaties hebben voor mensen, zo menen de wetenschappers. “Beren zijn geen perfect model voor mensen, maar de manier waarop het hart van een beer verandert, kan ons helpen om menselijke ziektes te begrijpen.”
Bronmateriaal:
“A change of heart keeps bears healthy while hibernating” – Eurekalert.org
Bruine beer met gereedschap gespot
Wetenschappers zijn voor het eerst getuige geweest van een wilde bruine beer die met gereedschappen werkt.
Dat is te lezen in het blad Animal Cognition. Onderzoeker Volker B. Deecke bestudeerde een volwassen bruine beer in het zuidoosten van Alaska toen hij de ontdekking deed.
Stenen
De beer pakte wat stenen uit het water en gebruikte deze om zijn nek te ‘masseren’. Ook krabde de beer met de stenen over zijn snuit. Waarschijnlijk had het dier last van een geïrriteerde huid. Het is echter ook mogelijk dat hij de gereedschappen gebruikte om voedselresten uit zijn vacht te verwijderen.
Voor het eerst
Het is reeds bekend dat beren stenen gebruiken om jeuk te verhelpen. Maar het gaat dan om grote stenen waar de beer zijn lichaam tegenaan schuurt. Het is voor het eerst dat onderzoekers er getuige van zijn dat een beer de stenen echt zelf te hand neemt.
Handig
De bruine beer in kwestie ging overigens heel handig met de stenen om. Dat wijst erop dat de dieren in staat zijn om vaardigheden die nodig zijn om gereedschappen te gebruiken, kunnen leren.
Op deze foto’s van Deecke is goed te zien hoe een beer de steen opvist, laat vallen, opnieuw opvist en gebruikt om te krabben. Foto: Volker Deecke (via Livescience.com).
°
Uit eerder onderzoek is al gebleken dat ook primaten heel handig zijn met gereedschappen. Naast primaten zijn er slechts vier diersoorten bekend die gereedschappen gebruiken. De bruine beer is er daar dus één van. De onderzoekers hopen in de toekomst meer te weten te komen over het gebruik van gereedschappen onder beren.
Weet U dat … …kraaien en mogelijk ook vissen gereedschappen gebruiken? Ook papegaaien (kaketoes ) zijn handige jongens
← Intelligentie (dieren ) <–Archief
zie ook
Intelligente neven en nichten doc <–archief
LIFE CAM
http://explore.org/channels/bears/view-all/
http://whyevolutionistrue.wordpress.com/2013/07/16/bearsalmon-cam/
- Marsicaanse bruine beer op randje uitsterven
Een subsoort (= ras ) met nog maar vijftig leden.
In de jaren ’80 leefden er in Italië nog zo’n honderd Marsicaanse bruine beren. Maar anno 2011 zijn hun aantallen gehalveerd en leven er in twee nationale parken nog maar vijftig exemplaren. Dat is te weinig om het ras in stand te houden, zo concluderen experts.
Mens
Dat het ras het zo moeilijk heeft, heeft met diverse factoren te maken. Belangrijkste reden is dat de mens steeds dichter bij de beer komt te wonen waardoor confrontaties niet kunnen uitblijven. En de beer verliest keer op keer. Zo zijn er nogal wat beren verongelukt doordat ze in botsing kwamen met een auto. En met behulp van gif maken jagers regelmatig beren af.
Mensenvriend
De beren zijn inmiddels zo aan mensen gewend dat ze er niet echt bang meer voor zijn. Het resultaat? De dieren komen de dorpen binnen en richten een hoop schade aan. Op die manier gooien ze hun eigen glazen in, want mensen pikken het niet langer en nemen het recht in eigen hand.
Om de beren zover te krijgen dat ze van de dorpen vandaan blijven, zijn duizenden fruitbomen in de nationale parken geplaatst. Zo moet de schade die beren jaarlijks aanrichten (met een waarde van zo’n 50.000 euro) worden teruggedrongen. En het zou de soort tegen de mens moeten beschermen. Maar of het genoeg is? Experts hebben hun twijfels.
Bronmateriaal:
“Extinction Likely for World’s Rarest Bear Subspecies” – Scientificamerican.com
°
Eén, twee, drie, vier: ook zwarte beren kunnen tellen
Voor het eerst is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat ook zwarte beren in staat zijn om hoeveelheden te schatten en op basis van die schatting een keuze te maken.
De onderzoekers verzamelden drie Amerikaanse zwarte beren (Ursus Americanus) en zetten ze voor een computerscherm. De beren kregen twee groepen stippen te zien en moesten een keuze maken. Eén beer kreeg een beloning wanneer hij de grootste groep aanraakte. De andere twee groepen werden beloond als ze de kleinste groep aanraakten. En uit het experiment bleek dat de beren daar prima tot in staat waren.
Nog een experiment
Om er zeker van te zijn dat de beren ‘telden’, werd het de dieren wat lastiger gemaakt. Zo volgden de stippen niet altijd hetzelfde patroon: soms waren er bijvoorbeeld minder stippen, maar waren deze wel groter en namen deze dus meer ruimte in beslag. Soms waren er meer stippen, maar waren deze kleiner en vulden ze het scherm dus niet zo snel. Ook bewogen de stippen soms.
Resultaten
Eén beer zelfs als de stippen bewogen in staat te zijn om de grootste hoeveelheid aan te wijzen. Wel had de beer daar ietsje meer moeite mee dan wanneer de stippen niet bewogen. En ook wanneer de stippen groter of kleiner werden afgebeeld, kon deze nog aanwijzen welke groep de meeste stippen telde. Voor de onderzoekers het bewijs dat de beren echt een soort van ‘telden’ en niet zomaar kiezen voor iets wat er groter of als zijnde meer uitziet, want dan hadden ze moeite moeten hebben met stippen die groter of kleiner werden afgebeeld.
Onderscheid
“Dit is de eerste demonstratie van het schatten van hoeveelheden onder beren,” zo concluderen de onderzoekers in het blad Animal Cognition. De beren lijken daarbij ook wel naar het gebied te kijken dat objecten beslaan, maar laten zich vooral leiden door het aantal objecten an sich. De beer kan dus onderscheid maken tussen verschillende objecten (in dit geval stippen). Wel presteerden de dieren beter wanneer ze de opdracht kregen om de grootste hoeveelheid aan te wijzen.
Uit eerdere onderzoeken was al gebleken dat ook diverse apen in staat zijn om te tellen. Deze studie wijst erop dat beren daar minstens net zo goed in zijn.
Bronmateriaal:
“Bears ‘count’ too: quantity estimation and comparison in black bears, Ursus americanus” – Animal Cognition
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door U.S. National Oceanic and Atmospheric Administration (via Wikimedia Commons).
Zwarte beer blijft opvallend warm tijdens winterslaap
Wanneer een beer in winterslaap is dan vertraagt zijn stofwisseling met wel 25 procent. Wetenschappers dachten dan ook dat het lichaam van het dier ongeveer in dezelfde mate als de stofwisseling vertraagt, af moest koelen. Maar dat blijkt onjuist: de beer weet een temperatuur van zo’n 33 graden Celsius te handhaven. En daar kunnen wij mensen nog een hoop van leren!
De onderzoekers bestudeerden de stofwisseling, de hartslag, de lichaamstemperatuur en de hersenactiviteit van de beren. Zoals verwacht was de stofwisseling flink vertraagd, maar de lichaamstemperatuur daalde relatief weinig.
Stofwisseling
“We verwachtten dat de beperkte stofwisseling parallel zou lopen aan de daling van de temperatuur,” legt onderzoeker Craig Heller uit. Bij kleinere dieren die er een winterslaap op na houden, is dat namelijk wel zo. “In dit geval lijkt een groot deel van de afname in stofwisseling los te staan van de daling in temperatuur. Dat wijst erop dat een biochemisch mechanisme de stofwisseling onderdrukt.”
Mechanisme
Hoe dat mechanisme precies werkt, is nog onduidelijk. Maar dat de dieren het zo aanpakken, is ergens logisch. Een kleiner dier heeft minder moeite om zijn lichaam na de winterslaap weer op temperatuur te brengen en bij de start van de winterslaap weer te verlagen. Voor de grote zwarte beer is die cyclus lastiger, zo legt bioloog Peter Klopfer aan de hand van een voorbeeld uit. “Als je een hot tub in een koud klimaat zet dan is het in de meeste gevallen goedkoper om deze warm te houden in plaats van elke keer af te laten koelen en weer op te warmen.”
De trucjes van de beer in winterslaap zijn van grote waarde voor ons mensen. “Tijdens de zeven maanden inactiviteit worden de spieren of botten van de beren niet minder,” vertelt Heller. Als we erachter kunnen komen hoe de dieren hun lichaam zo goed weten te beschermen, kunnen we dat gebruiken in de medische wetenschap. Zo zouden mensen die ongeneeslijk ziek zijn in een soort winterslaap kunnen worden gehouden totdat er een behandeling is. Of astronauten zouden op lange reizen kunnen slapen om zo te voorkomen dat hun lichaam onder de reis lijdt.
Bronmateriaal:
“Sleepy black bears stay warm through the winter” – Newscientist.com
Beer heelt zijn wonden tijdens winterslaap
Wetenschappers hebben ontdekt dat wondjes die een beer voor of tijdens de winterslaap oploopt in de winterslaap verdwijnen.
Dat schrijven de onderzoekers in het blad Integrative Zoology. Ze baseren hun conclusies op observaties onder Amerikaanse zwarte beren.
Amper littekens
Wondjes die de beren in een vroeg stadium van hun winterslaap opliepen, waren aan het einde van hun winterslaap (na twee tot drie maanden) helemaal genezen. In veel gevallen was er op de plaats van de wond zelfs al haar te vinden en was er vrijwel geen sprake van een litteken. En dat is opvallend. Want tijdens de winterslaap eet, drinkt, plast en poept een beer niet. Ook is de lichaamstemperatuur van de beer heel laag (zo’n 30 tot 35 graden Celsius). Niet de ultieme gelegenheid om energie te besteden aan het helen van wonden, zou u denken.
Voordeel
Maar het tegendeel is waar. En dat is maar goed ook, zo leggen de onderzoekers in hun paper uit. “Het helende vermogen van zwarte beren in winterslaap is een duidelijk voordeel wanneer dieren kort voor of tijdens de winterslaap gewond raken.”
Hoe het helingsproces tijdens de winterslaap in gang wordt gezet, is nog niet helemaal duidelijk. De onderzoekers hopen dat in de toekomst uit te gaan zoeken. Want wij mensen kunnen daar nog wel eens baat bij hebben. Mogelijk kunnen we van de beren leren hoe we mensen die ondervoed en/of onderkoeld zijn het snelst kunnen genezen.
Ook kunnen de beren ons leren hoe we wonden zonder al te erge littekens kunnen laten helen.
-
de beren zijn echter wereldwijd met uitsterven bedreigd; nog even en de beren kunnen helemaal niet meer gebruikt worden voor ” onderzoek naar wat de mens “ten goede” zal komen.”
-
in China worden zelfs beren( en tijger ) farmen opgezet , zodat ze ook als de beren en tijgers ( mede door het chinese toedoen ) uitsterven hun gal kunnen blijven aftappen, en beren nagels kunnen uittrekken,tijgerpenissen kunnen blijven bemachtigen en tijgersoep kunnen blijven koken van hun beenderen , om dan te verwerken in de volksmedicaties van de pseudowetenschap/geneeskunde ( samen met gestroopte gemalen neushoorn ) , “ten goede “van de goedgelovige inboorlingen ( ook op zoek naar potentie verhogende middeltjes )
….om nog maar te zwijgen van de gastronomische “wild”delicatesse “berepoten ” in trek in grote delen van azie ….
bruine beer “berepoten ” verhandeld door smokkelaars
° De Chinese keuken gebruikt al eeuwenlang berenpoten als ingrediënt , ook wordt het als duur geschenk gegeven.
° Berenboerderijen maken de situatie alleen maar erger omdat ze de poten illegaal verkopen, wat de handel doet toenemen…..
-
Bronmateriaal:
“Wound healing during hibernation by black bears (Ursus americanus) in the wild: elicitation of reduced scar formation” – Integrative Zoology
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Alan Vernon (cc via Flickr.com).
Hybriden brengen ijsbeer op randje van afgrond
Biologen waarschuwen in het Britse wetenschappelijke blad Nature dat de ijsbeer met uitsterven bedreigd wordt. Door de opwarming van de aarde betreden steeds meer grizzlyberen het leefgebied van de ijsberen. Vervolgens gaan deze dieren paren, waardoor zogenaamde hybriden ontstaan. Hierdoor krimpt de populatie ijsberen, waardoor dit dier op lange termijn kan uitsterven.
Hybriden
In april schoot een Canadese jager een hybride beer dood. De neergeschoten beer had een dikke witte vacht, net zoals een ijsbeer. Toch had het dier een brede kop, bruine poten en bruine klauwen, net zoals een grizzlybeer. Het dier bleek het resultaat te zijn van een paring tussen een vrouwelijke grizzlybeer-ijsbeer-hybride en een mannelijke grizzlybeer. De moeder van de beer was een eerste generatie hybride (het resultaat van een kruising tussen een ijsbeer en een grizzlybeer). De doodgeschoten beer was het kind van een hybride moeder en dus een tweede generatie hybride.
NAUW VERWANT
https://www.sciencemag.org/content/336/6079/344.figures-only
of
Polar bear mtDNA science[1] <—PDF
°
Vijandige grizzly’s
De geboorte van hybriden is geen nieuw verschijnsel. In het Canadese Wapusk National Park, waar normaal enkel poolberen leven, is tussen 1996 en 2008 negen keer een grizzlybeer gezien. Naast het paren met ijsberen is er sprake van een ander groot probleem. Robert F. Rockwell van de City Universiteit in New York beweert dat grizzlyberen vijandig zijn:
“Het is mogelijk dat grizzlyberen jonge poolbeertjes doden. Zowel grizzlyberen als poolberen komen dezelfde tijd uit hun winterslaap.”
Geen goede zwemmers
In de nieuwste editie van Nature schotelen biologen nog een derde probleem voor. Poolberen jagen op zeehonden en daarvoor moeten zij het water in. Grizzlyberen zijn echter geen goede zwemmers. Hybride ijsberen kunnen dus wellicht niet overleven in de buurt van de noordpool als zij de morfologie van een grizzlybeer overnemen.
Broeikaseffect
Het noordpoolgebied wordt volgens wetenschappers twee tot drie keer harder geraakt door het broeikaseffect dan andere gebieden op aarde. Daarom zullen de gevolgen voor ijsberen nog groter zijn. Zo krimpt de Arctische ijskap met als gevolg dat de ijsbeer op lange termijn zijn leefgebied moet verlaten.
Oplossing?
Zijn er al concrete oplossingen? Nee, op dit moment niet.
Wellicht is het een idee om een speciaal natuurpark voor ijsberen te maken, dat grizzlyberen niet kunnen betreden.
Bronmateriaal:
“Inter-species mating could doom polar bear: experts” – Yahoo
- Beide verwante beer soorten stammen met zekerheid af van 1 en dezelfde voorouderlijke soort, gezien ze beide kunnen paren, nakomelingen geven en deze zijn dan nog eens vruchtbaar.
In dit geval spreken we nog even over kruisingen, toch binnen enkele generaties spreken we over een nieuwe soort.
Heel waarschijnlijk gaat deze nieuwe soort zich gaan vestigen op de rand van ijs-sneeuw en het groenere land gedeelte…lijkt me het perfectie biotoop voor deze nieuwe soort.( als de mens ze nog genoeg plaats gunt en ze niet opnieuw snel moeten verhuizen )Evolutie van heel dicht bij, soorten verdwijnen en nieuwe komen in de plaats..adapt or die out.Maar hoe dan ook verdwijnt de ijsbeer zoals we hem nu nog kennen :………dat is een verarming van zowel de (huidige )biodiversiteit als van de menselijke culturen die de ijsbeer kennen ( denk maar aan de eskimo’s ) :-
Dat is het beschamend resultaat van de over-industrialisatie door de mens, en daardoor de ontdooing van de hele aarde, zelfs Siberie.
The point of no return is waarschijnlijk al bereikt, ook al zou de hele wereld vandaag stoppen met CO2 uitstoot..
° Evolutie is inderdaad een natuurlijk proces … dit soort (massa) uitstervingen echter ( waar de ijsbeer een opvallend voorbeeld van kan worden ) is veroorzaakt door de overdonderende menselijke aanwezigheid die van langs om meer een globale overbevolking bewerktstelligde en een steeds grotere ecologische voetafdruk achterlaat …. zeker het vooruitgangs- en ongbreidelde groei idee zal vroeg op laat op deze planeet stuiten op de inperkende grenzen …..en deze klimaatsverandering is wel degelijk antropogeen( = de mens is de druppel die de emmer doet overlopen )De aarde en de biosfeer zullen dat wél (weliswaar erg gehavend en uitgedund , maar herstelbaar ) overleven, zoals dat al eerder voorkwam in de geologische geschiedenis … De menselijke leefwereld ( onze biologische niche ) echter niet ...
-
- SOORTEN soortbastaarden <–Doc archief
Schedel van ijsbeer zware handicap bij omschakeling naar ander klimaat
Wetenschappers hebben een computersimulatie gemaakt van de schedel van een ijsbeer en de kracht die deze tijdens het eten te verduren krijgt. Ze ontdekten dat de schedel zeer zwak is. Dat betekent dat de ijsbeer alleen maar zacht voedsel kan nuttigen. Slecht nieuws, nu kieskeurigheid mede door het veranderende klimaat en de oprukkende grizzlybeer geen optie meer is.
De ijsbeer stamt af van de bruine beer en evolueerde de afgelopen miljoenen jaren tot een heel nieuwe soort. Zo zijn ijsberen de enige beren die alleen maar vlees eten. Hun dieet bestaat voornamelijk uit zacht zeehondenvlees. Dat zachte dieet heeft ervoor gezorgd dat hun schedel door de miljoenen jaren heen zwakker is geworden; een sterke schedel is immers alleen nodig als er veel gevochten moet worden of als er veel kracht nodig is om voedsel te kauwen.
Kiezen
Door het dieet raakten de ijsberen ook hun sterke, malende kiezen kwijt. Al die veranderingen kunnen de beren nu de kop kosten, zo concluderen de onderzoekers van de universiteit van Californië.
Grizzlybeer
Grizzlyberen – familieleden van de bruine beer – trekken sinds 1996 namelijk steeds verder naar het noorden. Ze nemen het leefgebied van de ijsberen in en de competitie om voedsel barst los. Die strijd wordt overduidelijk verloren door de ijsbeer: diens zwakke schedel is niet geschikt om te vechten of een ander dieet te kiezen.
Daarbij zorgt de klimaatverandering er nog eens voor dat ijsberen hun leefgebied door smeltend ijs steeds kleiner zien worden.
De grote vraag is: kan de beer zich aanpassen? Bijvoorbeeld door een ander dieet aan te nemen of tegenstanders – zoals de grizzlybeer – op afstand te houden? De onderzoekers denken van niet.
De zwakke schedel kan wel eens de nekslag zijn voor het bedreigde dier.
Bronmateriaal:
“Polar bear skulls can’t take the stress” – News.discovery.com
°
25 juli 2012
Vroegere klimaatverandering zichtbaar in DNA bruine beren
De aanwezigheid van DNA van de ijsbeer in dat van de bruine beer verraadt vroeger contact tijdens warmere periodes.
Dat schrijven Amerikaanse onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania en Buffalo deze week in PNAS.
De wetenschappers namen bloed af van verschillende ijsberen en bruine en zwarte beren en isoleerden daar DNA uit. Ook haalden ze DNA uit een monster van een ijsbeer die circa 120.000 jaar geleden leefde.
Van alle monsters werd vervolgens de volgorde van het DNA bepaald.
Seksueel contact
Uit de analyse van de DNA-volgordes bleek dat ijsberen al 4 tot 5 miljoen jaar geleden afscheidden van hun meest naast verwanten, de bruine beer. Opvallend was dat bij een aantal van de meeste noordelijk levende bruine beren, specifiek die in Alaska, sporen gevonden werden van jonger ijsbeer-DNA, tot wel 10 procent.
Dat betekent dat er na de initiële splitsing van de soorten nog weer seksueel contact is geweest tussen de ijsbeer en de bruine beer.
Volgens de onderzoekers kan dat alleen maar plaats hebben gevonden tijdens een warmere periode, als de leefomgeving van de bruine beer en de ijsbeer overlap vertoont. Het ijsbeer-DNA in de bruine beer is daarmee een afdruk van klimaatverandering.
Opgaan
Nu het klimaat opwarmt, verwachten de onderzoekers dat het contact binnenkort ook weer plaats kan gaan vinden. Als dat contact lang genoeg duurt, kan een van de soorten opgaan in de andere. Vanwege de kleine populatie en de al aanwezige gebrekkige genetische diversiteit bij de ijsbeer, loopt vooral die het gevaar te verdwijnen, zo concluderen de onderzoekers.
Door: NU.nl/Hidde Boersma
IJsbeer zwemt 687 kilometer tijdens zoektocht naar ijs
De ijsbeer heeft het niet gemakkelijk. Het dier heeft ijs nodig om te kunnen jagen.
En als dat er niet is..tja, dan moet ernaar gezocht worden. Wetenschappers volgden een ijsbeer op diens zoektocht en waren er getuige van hoe het dier maar liefst negen dagen rondzwom en in die periode zo’n 687 kilometer aan één stuk aflegde. Indrukwekkend, maar vooral levensgevaarlijk.
IJsberen zijn echte landdieren. Maar om op zeehonden te jagen, verlaten ze het land en zwemmen ze naar drijvende stukken ijs. De afstand die ze daarbij af moeten leggen, wordt steeds groter, omdat steeds meer ijs smelt.
De onderzoekers zagen tot hun stomme verbazing dat de ijsbeer in staat is om negen dagen lang in ijskoud water (twee tot zes graden Celsius) rond te zwemmen. In totaal zocht het dier twee maanden lang naar een geschikte jachtplaats. De lange reis ging het dier niet in de koude kleren zitten.
Het vrouwtje verloor 22 procent van haar lichaamsgewicht en haar jong was overduidelijk nog niet klaar voor zo’n lange, koude reis en stierf.
De wetenschappers bestudeerden de ijsberen rondom de Beaufortzee. Juist in dit gebied hebben de dieren het moeilijk. De zomers zijn er relatief warm, waardoor meer ijs smelt dan er in de winter bijkomt. De afstanden die de ijsberen in hun zoektocht naar voedsel moeten afleggen, groeien gestaag.
Bronmateriaal:
“Polar bear’s epic nine day swim in search of sea ice” – News.bbc.co.uk
het artikel: http://www.springerlink.com/co…
Steeds minder jonge ijsberen door vroeg smeltend ijs
Het ijs in de Noordelijke IJszee neemt af en dat heeft grote gevolgen voor de ijsberen in de Hudsonbaai, zo blijkt uit nieuw onderzoek. Er worden steeds minder jonge ijsberen geboren. Als de trend doorzet, kunnen de ijsberen hier wel eens verdwijnen. Bovendien zijn de wetenschappers bang dat de populaties op de gehele noordpool op korte termijn ook deze problemen krijgen.
Wetenschappers van de universiteit van Alberta bestudeerden de hoeveelheid zee-ijs en jonge ijsberen gedurende lange tijd. Ze ontdekten dat de temperaturen in de Hudsonbaai opliepen, het ijs sneller begon te smelten en het aantal jonge ijsberen afnam.
Zwanger
Wanneer ijsberen zwanger zijn, verstoppen ze zich een tijdje en eten ze gedurende acht maanden niet. Om zolang zonder eten te kunnen, moeten ze voorafgaand aan hun zwangerschap flink eten. Dat doen ze door intensief te jagen. IJs is daarbij hard nodig: de beren gebruiken het om zeehonden in diepere wateren te vangen. Doordat de lente steeds eerder begint en het ijs steeds eerder smelt, wordt het jachtseizoen steeds korter. De moeders kunnen daardoor minder vet verzamelen en zijn niet in staat om acht maanden zonder voedsel te overleven.
Model
Met behulp van wiskundige modellen brachten wetenschappers de exacte impact van het terugtrekkende ijs in beeld. Als het ijs in de Hudsonbaai een maand eerder dan in de jaren ’90 verdwijnt, dan is tussen de 40 en 73 procent van de zwangere ijsberen niet in staat om een gezond jong op de wereld te zetten. Als het ijs zich twee maanden eerder verdwijnt, lukt het zelfs 55 tot 100 procent van de zwangere beren niet om te jongen.
Zuidelijk
De ijsberen in de Hudsonbaai zijn de meest zuidelijke populatie. Het is dan ook logisch dat zij als eerste door de klimaatverandering worden getroffen. Wetenschappers zijn bang dat het scenario dat zich nu in de baai voltrekt later ook op de noordpool gaat plaatsvinden.
Het complete onderzoek is terug te vinden in het blad Nature Communications.
Bronmateriaal:
“Loss of Arctic Ice Imperils Polar Bear Births” – Ouramazingplanet.com
Panda dineert met bacteriën
Panda’s zijn van binnen echte vleeseters en toch prima in staat om taaie grassen en bamboe te verteren. Het geheim? Bacteriën!
De panda is een mysterie. Het dier eet voornamelijk bamboe: een zeer taaie en moeilijk te verteren plant. Toch lijkt de panda er prima mee overweg te kunnen. En dat is verwonderlijk. Want het dier is geen echte planteneter. Planteneters hebben namelijk een extra lang spijsverteringskanaal. Panda’s niet. En ook enzymen die planteneters helpen om vezels van planten af te breken, missen bij de panda.
Bacterie
Wetenschappers vermoedden dan ook dat bacteriën in de maag van het dier ervoor zorgden dat deze toch planten kon verteren. Maar bewijs daarvoor werd nooit gevonden. Tot nu.
Dertien
Wetenschappers bestudeerden de uitwerpselen van acht reuzenpanda’s die in gevangenschap leefden. Ook werden de uitwerpselen van zeven wilde reuzenpanda’s geanalyseerd. In de uitwerpselen troffen de onderzoekers bacteriën aan die ook in de ingewanden van planteneters voorkomen. Ze vonden dertien soorten bacteriën die in staat zijn om cellulose (plantvezels) af te breken. En zeven ervan lijken enkel in panda’s voor te komen, zo is in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences te lezen.
Ondanks de bacteriën kunnen de panda’s nog maar weinig voedingswaarden uit planten halen. Slechts zeventien procent van hun voedsel weten ze te verteren. Het lijkt er dan ook op dat de panda er niet zo verstandig aan heeft gedaan om vegetariër te worden. Maar waarschijnlijk moest het dier wel een planteneter worden toen de mens het leefgebied van het dier innam en de panda naar grotere hoogtes dwong. Daar leefden al vele vleesetende beren en om die concurrentie uit de weg te gaan, zouden de panda’s zijn overgestapt op planten.
Bronmateriaal:
“How Do Giant Pandas Survive on Bamboo?” – Nationalgeographic.com
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Becky Lai (cc via Flickr.com).
Klimaatverandering bedreigt het menu van de panda
Nieuw onderzoek wijst erop dat bamboe het veranderende klimaat mogelijk niet bij kan benen. En dat kan verstrekkende gevolgen hebben voor de wilde panda’s in China die eigenlijk enkel bamboe op hun menu hebben staan.
De onderzoekers voorspellen met behulp van modellen hoe verschillende soorten bamboe in het noordwestelijke deel van China gaan reageren op een ander klimaat. Zelfs de meest gunstige scenario’s schetsen een somber beeld. Namelijk eentje waarin het afsterven van bamboe ervoor zorgt dat de leefgebieden die nu zeer geschikt zijn voor panda’s tegen het eind van de 21e eeuw onleefbaar zijn geworden voor de indrukwekkende beren.
Mens
Maar hoe moet het als de bamboe verdwijnt? Dan ziet het er slecht uit voor de panda, zo stellen de onderzoekers in het blad Nature Climate Change. Zij kunnen wel op zoek gaan naar een andere bron van voedsel, maar zullen daarbij in veel gevallen gehinderd worden door de mens die zich steeds dichter naar het leefgebied van de panda toe beweegt en naast het verdwijnen van bamboe een serieuze bedreiging vormt. “De populatie reuzenpanda’s wordt ook bedreigd door andere menselijke stoorzenders,” vertelt onderzoeker Mao-Ning Tuanmu. “Klimaatverandering is slechts één uitdaging waar de reuzenpanda’s mee te maken hebben.”
Aanpassen
Hopen dat bamboe zich bijtijds aanpast aan het nieuwe klimaat en zo toch het vege lijf nog weet te redden, lijkt vergeefse moeite. De onderzoekers wijzen erop dat bamboe slechts één keer in de 30 tot 35 jaar bloeit en zich voortplant. Hierdoor wordt het lastig voor de plant om snel te evolueren en zich aan te passen.
Andere soorten
Voor panda’s levert dat naar verwachting het grootste probleem op, omdat zij op dit moment alleen bamboe op het menu hebben staan. Maar er zijn meer diersoorten die voor hun welzijn (deels) afhankelijk zijn van bamboe. Heel wat (bedreigde) diersoorten gebruiken bamboe als bron van voedsel of als schuilplaats bij gevaar. Ook voor hen kan het afsterven van bamboe grote gevolgen hebben.
De onderzoekers hopen dat hun studie mensen helpt om de panda nog beter te beschermen tegen wat komen gaat.
“Mensen steken zeker in vergelijking met andere bedreigde soorten heel veel energie in de panda,” vertelt onderzoeker Mao-Ning Tuanmu. “Wij willen ze gegevens geven om die inspanningen in goede banen te leiden.”
Bronmateriaal:
“Climate change threatens giant pandas’ bamboo buffet” – MSU.edu
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door J. Patrick Fischer (via Wikimedia Commons).
- Is niets anders dan evolutie… niets om je zorgen over te maken
- Als je enig idee had hoe belangrijk biodiversiteit en ecologisch
evenwicht zijn om onze planeet leefbaar te houden, zou je zoiets niet
zeggen. Rijkdom aan soorten en de interactie daartussen zijn hiervoor
bittere noodzaak. De 182 landen die het Biodiversiteitsverdrag
ondertekend hebben, denken hier gelukkig wat genuanceerder over.Leven in een artificieele bubbel is leuk: alleen kan deze bubbel waarin de mens leeft ook barsten en teloor gaan … en dan ? Paradise Lost ?
- Als je enig idee had hoe belangrijk biodiversiteit en ecologisch
°
WASBEREN en neusberen ….
°
http://en.wikipedia.org/wiki/Olinguito
°
Wetenschappers hebben in het Smithsonian National Museum of Natural History in Washington een nieuw roofdier ontdekt.
De olinguito (bassaricyon neblina) lijkt op een kruising tussen een kat en een teddybeer en leeft in de bossen van het Andesgebergte in Zuid-Amerika, meldden de wetenschappers deze week in het vakblad ZooKeys.
Het roofdier werd bij toeval ontdekt toen onderzoekers vergelijkend onderzoek deden naar verschillende berensoorten, olinguo’s. Ze merkten op dat bepaalde exemplaren in het museum afwijkende schedels en tanden hadden. Een genetische studie heeft uitgewezen dat het ook daadwerkelijk om een nieuwe soort ging.
Volgens de onderzoekers is het voor het eerst in 35 jaar dat een nieuw soort carnivoor wordt ontdekt op het westelijk halfrond. De olinguitos behoren tot de familie van wasberen (procyonidae), waar ook neusberen toe behoren.
Bestaande informatie over de dieren in het museum bleek vrij oud. De dieren waren gevangen aan het begin van de 20e eeuw. Het onderzoeksteam wilde dan ook graag onderzoeken of olinguitos nog steeds in het wild voorkomen. Tijdens een recente expeditie naar de Andes bleek dat zo te zijn.
Read more: http://www.smithsonianmag.com/science-nature/For-the-First-Time-in-35-Years-A-New-Carnivorous-Mammal-Species-is-Discovered-in-the-Western-Hemisphere–219762981.html#ixzz2c3xOxVwo
Follow us: @SmithsonianMag on Twitter
Het voortbestaan van deze (was) beer wordt echter wel bedreigd doordat een steeds groter deel van zijn leefomgeving wordt gebruikt voor bebouwing of landbouwgrond.
Geheimen
”De ontdekking van de olinguito toont ons dat de wereld nog niet volledig is onderzocht en dat niet alle fundamentele geheimen zijn onthuld”,’ zei onderzoeker Kristofer Helgen.
”Als er nog steeds nieuwe roofdieren ontdekt kunnen worden, welke verrassingen staan ons dan nog te wachten?”
Door: ANP
http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-23701151
http://www.livescience.com/38920-olinguito-new-species-ecuador.html
http://newsdesk.si.edu/releases/smithsonian-scientists-discover-new-species-carnivore
Tsjok's blog 
Recente reacties