DMANISI
september 24, 2012 1 reactie
INHOUD —-> https://tsjok45.wordpress.com/2012/09/03/evodisku/
°
UPDATE oktober 2013
This is an artist’s reconstruction of female Homo from Dmanisi, Georgia. Image credit: Elisabeth Daynes, via tabula.ge.
The skull that was unearthed in Dmanisi, Georgia and was unlike other Homo fossils and combines a small braincase with a long face and large teeth. Pictured is a skull discovered in 2005 that is 1.5m years old
http://johnhawks.net/weblog/fossils/lower/dmanisi/d4500-lordkipanidze-2013.html
When you look at the cranial base of D4500, you realize something truly special is there. The number of well-preserved basicrania from Homo erectus is very small, none as intact as this one.
Bij opgravingen in het Georgische dorpje Dmanisi is nu een vijfde schedel bestudeerd waarvan de achtjaar durende studieresultaten in vandaag(18 0ctober) in “sciences “verschenen ….
“The lower jaw was found in 2000, and the matching brain case turned up in 2005.”
In totaal zijn dus vijf schedels gevonden van 1,77 miljoen jaar oud + de versteende resten die werden toegeschreven aan een viertal individuen .
In totaal zouden zes individuen zijn gevonden ( waarvan dus vijf met schedel )
http://thekatycapsule.com/read-a-skull-that-rewrites-the-history-of-man-could/
De nieuwste studie ( de schedel met de kleinste cc hersenpan inhoud vergelijkbaar met de gorilla )kan tot de conclusie leiden dat de vroeg -menselijke stamboom van het genus homo minder vertakt is( qua soorten ) dan tot nu toe werd gedacht, schrijven wetenschappers vrijdag in Science.
http://www.foxnews.com/science/2013/10/17/18-million-year-old-skull-shakes-humanitys-family-tree/
De schedels van dmanisi zijn wel degelijk van het geslacht homo, waartoe ook de huidige mensen soort de homo sapiens behoort.
,,Dit is de meest complete vroege homoschedel die ooit ter wereld gevonden is”, zei onderzoeksleider David Lordkipanidze van het Georgische Nationaal Museum in Tbilisi.
Hij gaat ervan uit dat menselijke resten die eerder zijn gevonden in Afrika en Azië, van dezelfde soort ( = voorgesteld is de overal in de oude wereld aanwezige ” homo erectus” ) zijn.
Homo erectus georgicus zou dan een subspecies zijn
http://en.wikipedia.org/wiki/Homo_erectus_georgicus#Homo_erectus_georgicus
De vijfde schedel ( opgegraven in 2005 maar nu(2013) pas uitgebreid bestudeerd en gepubliceert )
Ian Tattersall of the American Museum of Natural History in New York told Science that the latest, fifth skull from Dmanisi is “undoubtedly one of the most important ever discovered”, while Tim White of the University of California, Berkeley, described it simply as “an iconic fossil”.
1,777 miljoen jaar oude mensenschedel
Gezien de ouderdom van de schedel zou dit een schedel van een homo erectus of een homo habilis kunnen zijn.
Hoe dan ook : geen homo sapiens, en dus met aanzienlijke fysieke verschillen tov de moderne mens. –
Alle drie ,de vermelde mensachtigen maken wél deel uit van hetzelfde geslacht ‘homo’ (mens).
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17031841
Chris stinger
http://www.independent.co.uk/news/science/chris-stringer-skull-5-team-proposes-a-radical-rethink-but-there-are-doubts-to-be-overcome-8887190.html
http://www.newscientist.com/article/dn24428-complete-skull-of-18millionyearold-hominin-
Spoor agrees that the specimens from Dmanisi are all H. erectus and that the species was variable, but he does not believe that all the African fossils belong to H. erectus. He points out that Lordkipanidze’s analysis suggests even the much more ape-like hominins in the genus Australopithecus belong to the H. erectus group. It is not surprising, then, that the new analysis misses the more subtle shape differences between Homo species.
found.
html#.UmEvmqBCTcc
5 Schedels
- De vijf schedels van Dmanisi, met de nieuwste rechts. Nummer vier heeft jaren geleefd met maar één tand.
Vijf schedels van 1,8 miljoen jaar oud, allemaal gevonden in het Georgische Dmanisi, lijken in weinig op elkaar. Zo veel variatie binnen de soort wijst erop dat alle mensachtigen van het genus Homo tot één soort behoorden, menen de ontdekkers.
- Zoom
- Schedels Dmanisi
- © M. Ponce de León en Ch. Zollikofer, Universiteit van Zurich, Zwitserland
- De vijf schedels van Dmanisi, met de nieuwste rechts. Nummer vier heeft jaren geleefd met maar één tand.
Een röntgenbril bestaat niet, maar stel dat je er toch een hebt en ermee om je heen kijkt in een volle tram. Weersta de verleiding om andere skeletdelen te begluren en concentreer je op de schedels. Je zult flink wat variatie zien in de grootte en de vorm. Ook als er toevallig louter blanke autochtonen om je heen zitten en staan, zijn er waarschijnlijk grote en kleine hoofden, brede en smalle kaken, hoge en lage voorhoofden, ronde en platte bovenkanten, zware en lichte wenkbrauwbogen.
http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artikelen/2013/oktober/E-n-Homo-.html
Eén Homo?
Nieuwe Georgische schedel zet indeling in soorten verder onder druk
- Door: Elmar Veerman
17 oktober 2013
Allemaal verschillende menssoorten? Nee, dat zou een belachelijke gedachte zijn. We kennen maar één soort mens, Homo sapiens. Tenminste, nu.
Ooit waren er wél verschillende soorten, menen veel paleontologen. Vanaf zo’n twee miljoen jaar geleden begonnen die te ontstaan, en tot voor kort was de aanname dat ze op eentje na doodlopende takken aan onze stamboom zijn geworden. Homo erectus, Homo ergaster, Homo habilis, Homo rudolfensis, Homo neanderthalensis, en de recente aanwinsten Homo floresiensis en Homo denisova: allemaal soortnamen. Die hebben ze gekregen omdat de schedels van hun eigenaars allemaal duidelijk van elkaar verschillen.
Maar is die indeling in soorten wel terecht? Twijfel is er al langer. De gevonden schedels en botten kunnen op verschillende manieren in groepen worden ingedeeld, afhankelijk van welke kenmerken je belangrijk vindt. En we weten sinds een paar jaar dat een deel van het DNA van neanderthalers en de Denisova-mens voortleeft in de moderne mensheid, dus dat idee van doodlopende takken klopt in elk geval niet helemaal.
Bovendien duiken er steeds meer schedels op, op steeds nieuwe plaatsen, en vaak is het lastig om ze netjes in het bestaande soortenplaatje te passen. De oplossing om dan weer een nieuwe soort in het leven te roepen, levert weliswaar prestige op voor de ontdekker, maar één schedel is wel een wankele basis voor een hele soort. Mensen verschillen nu eenmaal, dus het kan toevallig iemand met een wat afwijkend hoofd zijn geweest.
Het zou schelen als er eens een volle tram zou worden opgegraven van een paar miljoen jaar geleden. Dan zou je schedels van een groot aantal mensen uit dezelfde tijd en plaats met elkaar kunnen vergelijken, en dat geeft een veel beter beeld. Een tram, dat zit er natuurlijk niet in. Toch is er iets wat er voldoende op lijkt. Een vindplaats die inmiddels al vijf schedels heeft opgeleverd, allemaal rond de 1,8 miljoen jaar oud: Dmanisi in Georgië.
Ik was daar vier jaar geleden, en toen zinspeelde David Lordkipanidze, de grote man achter de vondsten, er al op dat hij binnen niet al te lange tijd met iets naar buiten zou komen dat de wildgroei in de menselijke stamboom zou ontmaskeren. Nu blijkt dat de schedel in kwestie, nummer vijf, toen al ruim vier jaar in zijn bezit was. Eindelijk is er nu een officiële beschrijving van gepubliceerd, in Science.
En inderdaad, hij heeft daarmee een sterk argument tegen al die verschillende Homo’s. De vier eerder gevonden schedels waren al behoorlijk divers, maar de nieuwe is weer totaal anders, en ook nog puntgaaf, met een volledig gebit en een intacte onderkaak. De inhoud van de nieuwe schedel is het kleinste van allemaal: 546 kubieke centimeter, terwijl dat bij de grootste van het vijftal 730 kubieke centimeter was. Een deskundige die niet wist dat deze mensen op dezelfde plaats en in dezelfde tijd hebben geleefd, zou ze waarschijnlijk in verschillende soorten indelen. Onterecht, uiteraard. Er was gewoon veel variatie binnen de groep. De nieuwste vondst combineert de kleinste schedelinhoud met het langste gezicht.
In het Science-artikel is die variatie doorgerekend. Hij is ongeveer even groot als is gevonden in groepen wilde chimpansees en bonobo’s, en in een wereldomspannende analyse van de moderne mens. Dat ondersteunt de gedachte dat zo veel variatie in de vroege mens overal voorkwam, en niet per se een aanpassing was aan de lokale omstandigheden. Want wat blijkt uit een vergelijking met al die verschillende soorten Homo: de variatie daartussen is niet groter dan de variatie binnen de groep Georgische schedels.
De mens zou dus best al twee miljoen jaar lang uit één soort kunnen bestaan, met veel variatie daarbinnen. De schedelgrootte groeide geleidelijk, alleen niet overal: bij de kleine Floresmens kromp hij juist iets. Maar die leefde dan ook geïsoleerd van de rest. De andere mensen zwermden uit over de wereld, ontwikkelden zich soms tot een regionale variant, maar tot een echte aparte soort schopten ze het nooit.
Is het echt zo gegaan? Daarvoor is nog altijd te weinig informatie beschikbaar, maar het is ineens wel veel waarschijnlijker geworden. Collega’s nemen de conclusies van Lordkipanidze en zijn team vast niet zonder discussie over, maar hij heeft met deze nieuwe schedel wel een heel sterk argument om te zeggen: het was allemaal Homo erectus, tot Homo sapiens op het toneel verscheen.
Meer lezen en extra beelden bekijken: the Guardian. Ook een korte video.
http://pandasthumb.org/archives/2013/10/new-dmanisi-skull.html#more
Previous Panda’s Thumb posts about the Dmanisi fossils:
Dmanisi skulls and creationism (2005)
Dmanisi fossils – more transitional than ever (2008)
Dmanisi and Answers in Genesis (2008)
Dmanisi in the news (2009)
°
VERDWAALDE VOOROUDER ?
In 2001 haalden onderzoekers in Georgië de 1,77 miljoen jaar oude Dmanisi schedel boven de grond. Een unieke ontdekking, want het is de oudste mensachtige die ooit buiten Afrika werd gevonden.
Onderzoekers doen al decennia lang archeologische opgravingen bij Dmanisi, een klein dorpje in Georgië. Daarbij stuitten zij plots op een oeroud fossiel neushoornbot. Dat was een belangrijke aanwijzing dat er in het gebied meer fossiele resten te vinden waren. In 1991 kwam de eerste menselijke kaak boven de grond. Sindsdien zijn er in totaal zes schedels gevonden, waarvan het meest complete exemplaar uit 2001 bekend staat als de Dmanisi schedel.
)
)
Dmanisi (rode stip) ligt op de ‘kruising’ tussen Afrika, West-Europa en Azië.
Overzicht van de vindplaats: de schedel is gevonden in grondlagen onder de middeleeuwse ruïnes. Foto: Naturalis.
Evolutionaire positie
De schedel heeft een aantal belangrijke kenmerken die onderzoekers direct opvallen. De verstandskiezen zijn slechts gedeeltelijk doorgebroken. Dit wijst erop dat deze persoon nog een tiener was. Verder meet de schedel een inhoud van 600 cc en is er een duidelijke wenkbrauwboog aanwezig.
Naast deze kenmerken is ook de ouderdom van de schedel van groot belang. Onderzoekers kunnen dit op verschillende manieren bepalen. Door te kijken naar het aardmagnetisch veld van het gesteente waarin de schedel werd gevonden, komen zij uit op een ouderdom van 1,7 miljoen jaar. Het toepassen van de argon-argon methode (radioactief verval) op aardlagen waartussen de schedel werd gevonden, levert een ouderdom van 1,8 miljoen jaar op. In de wetenschappelijke wereld wordt een consensus van 1,77 miljoen jaar aangehouden.
°
DE EERSTE vondsten
http://www.kbinirsnb.be/europancestors//nl/mv/biology/fossils/dmanisi/body
—> De stratigrafie
De uitgestrektheid van de nederzettingen die de menselijke resten en de werktuigen bevatten, is niet gekend. Ze overdekken het basaltachtige rotsgesteente ter plaatse. De ouderdom van de Mashavera-lavastroom dateert van ongeveer 1,85 tot ± 0,010 miljoen jaar terug. De lava is normaal gemagnetiseerd en stemt overeen met de paleomagnetische gebeurtenis Olduwai. Die lava vult de vallei van de Mashavera en heeft zich eveneens verspreid in de vallei van de Pinesauri.
De lagen die fossielen bevatten, hebben een dikte die tot 4 m kan reiken en ze bevinden zich onder de resten van de Middeleeuwse stad. We kunnen op de doorsneden drie stratigrafische hoofdeenheden onderscheiden:
De basis (niveaus V-IV) bevat de vulkanische as evenals de colluvia en de sedimenten van de lavastroom – het lavameer. Deze eenheid omvat talrijke resten van grote zoogdieren, evenals enkele stenen werktuigen. In deze eenheid bevinden er zich stalen met een normale magnetisatie, maar ook stalen met een omgekeerde polariteit. De fossiele resten zijn afkomstig uit geologische formaties in de vorm van een uitholling. Er werden volledige schedels en onderschedelbeenderen gevonden. De plaats van de beenderen evenals de aanwezigheid van met elkaar verbonden skeletten wijzen erop dat de lagen niet werden aangetast door secundaire bewegingen. Al de teruggevonden menselijke resten zijn uit deze eenheid afkomstig. De tweede eenheid (niveau III) wordt vertegenwoordigd door een verharde korst van neergeslagen carbonaten. Men vond er zowel resten van gefossiliseerde fauna als stenen werktuigen terug. De korst bedekt de hele oppervlakte en vormt een belangrijk stratigrafisch merkteken. Haar aanwezigheid heeft iedere verplaatsing van beenderen en stenen werktuigen tussen de niveaus verhinderd. Deze eenheid beschikt over een omgekeerde paleomagnetische polariteit. De bovenste eenheid (niveau II) bevat stenen die hoofdzakelijk afkomstig zijn van colluvia. Deze laag heeft naast het grootste aantal stenen werktuigen ook enkele beenderen opgeleverd. Deze eenheid heeft eveneens een omgekeerde polariteit.
°
—-> Biostratigrafie en paleo-milieu
De gewervelde fauna van Dmansisi laat een Laat-Plioceen- of Oud-Pleistoceentijdperk vermoeden
.
| De volledige lijst van soorten die werden teruggevonden in Dmanisi is : |
|
|
Mammuthus meridionalis (olifant) |
|
|
Struthio dmanisensis (struisvogel) |
|
|
Canis etruscus (wolf) |
|
|
Megantereon megantereon (sabeltandtijger) |
|
|
Paleotraginae (giraf) |
| Ochotona cf. largerli Hypolagus brachygnatus Apodemus dominans Kowalskia sp. Cricetus sp. Mimomys tornensis Mimomys ostramosensis Parameriones cf. obeidiensis Gerbillus sp. Marmota sp. Ursus etruscus Martes sp. Homotherium crenatidens Panthera gombaszoegensis Pachychrocuta perrieri Archidiskodon meridionalis Equus stenonis Dicerorhinus etruscus etruscus Gazella borbonica Soergelia sp. Dmanisibos georgicus Cervus perieri Eucladocerus aff. senezensis Cervidae cf. Arvernoceros Dama nesti |
Deze fauna is typerend voor het Laat-Villanyien (MN17) en het Oud-Biharien. In Europa komen deze periodes overeen met een vermoedelijke leeftijd van tussen de 2 en 1,5 miljoen jaar. De aanwezigheid van kleine zoogdieren zoals de Mimomys ostramosensis en de Mimomys tornensis duidt op een tijdperk dat voorafgaat aan de aankomst in Europa van de Allophaiomys pliocaenicus, omstreeks 1,6 miljoen jaar geleden.
De fauna en flora suggereren dat de omgeving een mozaïek van open steppen en bosgalerijen was. Algemeen gezien bevat de fauna van Dmanisi soorten van diverse oorsprong, maar de paleo-arctische soorten domineren op de paleo-tropische soorten.
De gegevens van Dmanisi suggereren een gematigd droog, mediterraan klimaat. De site met menselijke resten bevindt zich in de nabijheid van een meer of vijver, die rijk aan is aan bestaansmiddelen. Deze biotoop, in combinatie met de aangrenzende wouden en steppen, hebben een ecosysteem gecreëerd dat zeer rijk is aan dierlijke en plantaardige voedingsbronnen. Het kiezelzand van de nabijgelegen rivier heeft de Mensen een rijke bron aan keien en rolstenen geboden die ze hebben gebruikt voor de productie van werktuigen
°
—>De stenen werktuigen
°http://www.kbinirsnb.be/europancestors//nl/mv/biology/fossils/dmanisi/body
Het is nog niet mogelijk de verschillen in typologie of technologie te herkennen tussen de verschillende lagen.
Er werd geen enkele bewerkte Oldowayan-vuistbijl of geen enkel werktuig gevonden. De meeste werktuigen beschikken over scherpe kanten wat weinig transport suggereert. Er werd geen slijpen van scherven of werktuigen waargenomen. De rudimentaire snijtechniek plaatst de bedrijvigheid van Dmanisi in het Oldowayen of de complexe technologie van Modus 1. De voorwerpen van Dmanisi zijn vergelijkbaar met de Pre-Acheuléen-assemblages van Oost-Afrika. http://www.absoluteastronomy.com/topics/Chopper_(archaeology)Archaeologists
In archaeology, a lithic flake is a “portion of rock removed from an objective piece by percussion or pressure,” and may also be referred to as a chip or spall, or collectively as debitage….from one side of a stone.
chopper_of_dmanisiand are found in industries
An archaeological industry is the name given to a consistent range of Assemblage s connected with a single product , such as the Langdale axe industry….as early as the Lower Palaeolithic from around 2 million years ago. Later societies used a more advanced implement sometimes called a chopping toolChopping tool
, which in some cases was refined into the more efficient handaxe.
°
De menselijke resten
°
De eerste vier menselijke resten ontdekt in Dmanisi.
De menselijke resten van Dmanisi zijn de oudste menselijke fossielen die werden ontdekt buiten Afrika. Ze vertonen meer affiniteit met de Afrikaanse Homo ergaster dan met de Aziatische Homo erectus, of met eender welk ander Europees fossiel.
http://www.kbinirsnb.be/europancestors//nl/mv/biology/fossils/dmanisi/body
D-2282
°http://www.kbinirsnb.be/europancestors//nl/mv/biology/fossils/dmanisi/body
Referenties
Brauer G. & Schultz M., 1996. The Morphological affinities of the Plio-Pleistocene mandible from Dmanisi, Georgia. Journal of Human Evolution, 30, 445-481.
Gabunia L., 1992. Der Menschliche unterkiefer von Dmanisi. Jahrbuch des Romish-Germanischen Zentralmuseums, Mainz, 39, 185-208.
Gabunia L. K., Vekua A. K., 1995. A Plio-Pleistocene hominid from Dmanisi, East Georgia, Caucasus-Nature, 373, 509-512.
Gabunia L., Vekua A., Lordkipanidze D., Justus A., Nioradze M. & Bosinski G., 1999. Neue Urmenschenfunde von Dmanisi (Ost-Georgien). Jahrbuch des Romish-Germanischen Zentralmuseums, Mainz, 46, 23-38.
Gabunia L., Vekua A. & Lordkipanidze D., 2000. The Environmental Context of Early Human Occupation in Georgia (Transcaucasia). Journal of Human Evolution, 34/6, 785-802.
Gabunia L., Vekua A. & Lordkipanidze D., 2000. Taxonomy of the Dmanisi Crania. Science, 289, 55-56.
Gore, R., 2002. New Find. National Geographic. August.
Lordkipanidze D., 1999. The settlement of Mountainous Regions: A view from the Caucasus. Anthropologie, XXVII/1, 71-78.
Lordkipanidze D., Bar-Yosef O. & Otte M. (Ed), 2000. Early Humans at the gates of Europe, Liege, Eraul 92.
Vekua A., Lordkipanidze D., et alii, 2002. A New Skull of Early Homo from Dmanisi, Georgia. Science, 297, 85-89.
°
De eerste vier
http://www.nkta.org/culture/diminisiman/diminisiman.html
°
OLD MAN
http://pharyngula.org/index/weblog/comments/old_man_of_georgia/
d2700-in-situ http://anthropology.net/2007/09/19/dmanisis-paleoanthropological-importance/d2700-in-situ/
A skull ( de vijfde schedel ) from one of the five early Homo erectus skeletons unearthed at Dmanisi in Georgia.
They are the earliest human remains to be discovered outside Africa.
Photograph: Georgian National Museum
Door informatie over ouderdom en kenmerken met elkaar te combineren, krijgen onderzoekers een aardig beeld van de evolutionaire positie van de Dmanisi schedel. Tussen 1,7 en 1,8 miljoen jaar geleden liepen er twee vroege mensachtigen op aarde rond, namelijk Homo habilis en Homo erectus. De relatief kleine inhoud van de schedel komt goed overeen met de schedelinhoud van Homo habilis. De aanwezigheid van een wenkbrauwboog wijst juist sterk in de richting van Homo erectus. Doordat de kenmerken van de Dmanisi schedel zo uiteen lopen, zien sommige onderzoekers deze mensachtige als een nieuwe soort: Homo georgicus.
Migratie
De schedel is met zijn 1,77 miljoen jaar het oudste menselijke overblijfsel dat ooit buiten Afrika werd opgegraven. De vondst plaats vraagtekens bij de migratietheorie Out of Africa. Die theorie stelt dat Afrika de wieg van de mensheid is en dat Homo erectus zo’n één miljoen jaar geleden de eerste mensachtige was die wegtrok om andere continenten te koloniseren.
Vooraanzicht schedel. Foto: Georgisch Nationaal Museum.
Out of Africa is ontstaan uit het idee dat mensachtigen een bepaald ontwikkelingsniveau moeten hebben om te kunnen migreren. Lange benen en een groot lichaam zorgen ervoor dat een mensachtige zich soepel kan bewegen. Een schedelinhoud van minimaal 1000 cc is noodzakelijk om handig gebruik te maken van gereedschappen. Homo erectus is de oudste mensachtige die aan dit ontwikkelingsniveau voldoet. Vandaar dat hij wordt gezien als de eerste immigrant uit Afrika.
Na de ontdekking van de Dmanisi schedel zijn twee alternatieve migratietheorieën ontstaan. Het eerste alternatief stelt het ontwikkelingsniveau dat nodig is voor migratie naar beneden bij. De oudste gereedschappen ooit gevonden stammen van 2,6 miljoen jaar geleden. Mensachtigen hadden toen nog geen schedelinhoud van 1000 cc, maar konden blijkbaar al prima met gereedschappen overweg. Sommige onderzoekers denken dat de eerste immigrant vroeger vanuit Afrika richting Azië trok dan tot nu toe werd aangenomen. In Azië ontstonden vervolgens nieuwe soorten die zich ook richting Europa hebben verspreid.
Reconstructie van de Dmanisi-mens. Foto: Georgisch Nationaal Museum.
Het tweede alternatief gaat er vanuit dat migratie tweerichtingsverkeer is. Azië is geen passieve ontvanger van immigranten uit Afrika, maar een actief deelnemende regio. Volgens sommige onderzoekers trokken de eerste soorten van het geslacht Homo al vroeg weg uit Afrika om duizenden jaren later weer terug te keren. Als deze theorie klopt, kan de Dmanisi mens uit Georgië gezien worden als een voorouder van de Afrikaanse Homo erectus. Die laatste soort heeft via een tweede grote migratie uiteindelijk ook Europa bevolkt.
Mogelijke migratieroute van Homo erectus. Kaartje: sciencenow.
Meer duidelijkheid
De vondst van de Dmanisi schedel is voor onderzoekers moeilijk te interpreteren. In het verleden werd vooral op Afrikaanse bodem naar menselijke resten gezocht. Tot nu toe komen daar dus ook alle grote ontdekkingen vandaan. In de toekomst zullen er meer opgravingen in Azië plaatsvinden. Met nieuwe Aziatische vondsten hopen onderzoekers meer duidelijkheid te krijgen over de evolutionaire positie van de Dmanisi schedel en de migratie van vroege mensachtigen over de wereld.
– Elles Lalieu
Meer informatie
- Artikel over de Dmanisi-schedel uit Bionieuws (pdf)
- Evolutie van de Mens
- Menselijke evolutie in vier grote stappen
De hominiden van Dmanisi in Georgië zijn zeker *niet* de eerste rechtoplopende voorouders van de mens.
Homo erectus wordt al lang niet meer als de eerste “rechtoplopende” mens beschouwd.
Australopithecus afarensis (‘Lucy”) liep 3.5 miljoen jaar geleden al rechtop,
en Ardipithecus deed dat 4.5 miljoen jaar geleden waarschijnlijk ook.
Wel doet de vondst in Dmanisi (die niet nieuw is – dit is al diverse jaren oud, inclusief de datering van 1.7 miljoen jaar) inderdaad de vraag opkomen, of Homo erectus (soms opgesplitst in Homo erectus in Azië en Homo ergaster in Afrika) wel werkelijk in Afrika ontstaan is: of misschien dus in (west) Azië.
Schaarse data (een enkel stenen werktuig in Pakistan) suggeren dat in west Azië, destijds met een Afrikaans-achtig savanne biotoop, misschien 2.5 miljoen jaar geleden al voorouders van de mens leefden.
(Dr Marco Langbroek – Paleolithisch archeoloog, VU Amsterdam )
http://www.dmanisi.org.ge/
http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2009/09/did-early-humans-evolve-in-eur.html
creationist BS
http://pandasthumb.org/archives/2008/12/dmanisi-and-aig.html
http://www.talkorigins.org/faqs/homs/d2700.html
http://pandasthumb.org/archives/2009/09/more-dmanisi-sk.html
http://pandasthumb.org/archives/2008/11/dmanisi-postcranial.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Dmanisi
http://nl.wikipedia.org/wiki/Homo_georgicus
http://www.donsmaps.com/dmanisi.html
http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/sci;297/5578/85/DC1
UPDATES DMANISI
http://phys.org/news/2013-10-18m-year-old-skull-glimpse-evolution.html#nRlv
Time-chart.
http://www.bradshawfoundation.com/homo-dmanisi.php
http://pandasthumb.org/archives/2009/09/more-dmanisi-sk.html
http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2009/09/did-early-humans-evolve-in-eur.htmlcreationist BS
http://pandasthumb.org/archives/2008/12/dmanisi-and-aig.html
http://pandasthumb.org/archives/2008/11/dmanisi-postcranial.html
http://www.talkorigins.org/faqs/homs/d2700.html
http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0504/feature2/gallery4.html
http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0208/feature1/zoom1.htmlhttp://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0208/feature1/images/zm_zoomin.1.1.jpg
Photograph by Gouram Tsibakhashvili
The 1.75-million-year-old skull on the left—recently discovered in the republic of Georgia—is forcing scientists to rethink
humanity’s first great migration.
Most paleoanthropologists had long believed that the first humans to leave Africa looked something like Nariokotome boy (cast, right), an African Homo erectus specimen.
The new Georgian skull looks far more primitive. It has a tiny braincase, a small nose, a thin browridge, and large canine teeth—features that give it the look of a more distant, chimplike human ancestor, Homo habilis.
http://pharyngula.org/index/weblog/comments/old_man_of_georgia/
More than 50 human bones have been found at the site, the largest cluster of Homo erectus ever found in one place. The skull of this old man is humanlike but small, but the remarkable feature is the mouth. Not only are there no teeth, but nearly all the sockets are smooth, filled in by bone that grew over the spaces. The jaws look like two crescent moons. Although it’s hard to be sure of his age, ‘it looks like he was maybe about 40, and the bone regrowth shows he lived for a couple of years after his teeth fell out,’ says Professor Lordkipanidze. ‘This is really incredible.’ How did the toothless old man survive, unable to chew his food? Maybe his companions helped him, says Lordkipanidze. If so, those toothless jaws might testify to something like compassion, stunningly early in human evolution. You have to flash forward more than one and a half million years, to the Neandertals of Ice Age Europe, to see anything comparable.Photo and text: National Geographic April 2005
three skulls
http://pandasthumb.org/archives/2009/09/more-dmanisi-sk.html
http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2009/09/did-early-humans-evolve-in-eur.htmlcreationist BS
http://pandasthumb.org/archives/2008/12/dmanisi-and-aig.html
1072953S2_large.jpeg
figureS1_large.jpeg
Dmanisi
Note that this photograph appears to have been printed back to front. – Don
figure-2-dmanisi-postcranial-elements.j
http://anthropology.net/2007/09/20/early-homo-postcranial-fossils-from-dmanisi/
Some Archaeologists propose that early erectus left for Europe at least 1.8million years ago, ( and maybe )before returning to Africa and developing
into Homo Sapiens ?http://pandasthumb.org/archives/2008/11/dmanisi-postcranial.html
http://pandasthumb.org/archives/2009/09/more-dmanisi-sk.html
http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2009/09/did-early-humans-evolve-in-eur.htmlcreationist BS
http://pandasthumb.org/archives/2008/12/dmanisi-and-aig.html
Professor David Lordkipanidze with one of the skulls from the Georgia sitehttp://pandasthumb.org/archives/2008/11/dmanisi-postcranial.html
http://pandasthumb.org/archives/2009/09/more-dmanisi-sk.html
http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2009/09/did-early-humans-evolve-in-eur.htmlcreationist BS
APPENDIX
Paleoantropologen en paleoantropologie
Onderzoekers die een( in hun tijd ) nieuwe mensachtige ontdekt hebben, worden bestookt met vragen, krijgen te maken met sceptische opmerkingen, twijfel, jaloezie en soms worden ze zelfs samen met hun onderzoek de grond in geboord.
Het is de prijs die ze moeten betalen voor het uitvoeren van een bijzonder complex onderzoek dat zo uitzonderlijk dicht bij ons bestaan, ons zijn, in de buurt komt.
Onderzoekers die op zoek gaan naar onze wortels ( en die van andere mensachtige primaten ) zijn (waren) vaak buitenbeentjes of ze worden dat al snel wanneer ze met resultaten komen die de verbeelding van hun collega’s te boven gaan.
Vaak blijken die resultaten uiteindelijk te kloppen, soms zitten ze er naast.
Soms blijven ze doorvechten voor hun gelijk.
Soms gooien ze het bijltje er na alle kritiek en twijfel aan hun kennis en vaardigheden bij neer.
Paleantropologische onderzoek is een bijzonder omvangrijke multidisciplinaire zoektocht naar de bron van ons bestaan en een lastig en langdurig puzzel werkje dat men best vergelijkt met speurderswerk van lange adem dat verder wordt doorgegeven aan volgende generiaties onderzoekers .Het voortdurende spanningsveld waar de onderzoekers uit de vorige en huidige eeuw met te maken hebben omvattten ;
Geldnood, twijfels aan het thuisfront, de wedloop om zaken eerder bloot te leggen dan de concurrentie, enzovoort.
En dat alles op totaal onontgonnen terrein,
soms omringd door gevaarlijke inheemse stammen,
altijd omringd door theorieën en aannames die al jaren of decennialang halsstarrig door de bedenkers ervan en hun aanhang worden vastgehouden,
maar die door de vondst van één botje of één voetafdruk plots twijfelachtig kunnen worden
Het zijn en waren ontdekkingsreizigers die omwille van de wetenschap bereid waren om hun kop uit te steken.
Het is iets om dankbaar voor te zijn.
Doordat ze niet bang waren voor kritiek en theorieën en aannames in twijfel durfden te trekken – ook al kostte het ze soms hun geloofwaardigheid –
weten we nu zoveel meer over onze afkomst.
Tenslotte is het verhaal van de paleantropologen een goede verduidelijking van hoe het (geidealiseerde ) wetenschappelijk inzicht zich ( in concreto en( zelfs ) ten koste van menselijke inzet en toewijding )
stap voor stap ontwikkeld(e).
ONTDEKKINGEN IN AFRIKA
Hans Reck
Hans Reck.ontdekte in 1913 menselijke resten die volgens hem zeker 150.000 jaar oud waren.
Dat zou betekenen dat de moderne mens veel ouder was dan daarvoor werd aangenomen.
Maar de claim van Reck werd niet zomaar geaccepteerd: velen twijfelen aan zijn datering.
A fully human skeleton, modern in appearance and not disarticulated,
was discovered by Hans Reck in 1913 in Bed II of Olduvai Gorge,
in the stratum immediately above Leakey’s Zinjanthropus
http://unmyst3.blogspot.be/2010/03/recks-skeleton-mystery.html
RAYMOND DART
Raymond Dart & the Taungs child Taung Child
Raymond Dart, ontdekte in 1924 de eerste fossiele resten van Australopithecus (–> Taung’s child –> australopithecus africanus )
Zijn paper * over de vondst werd ( en wordt nog steeds door crea’s ) door veel collega’s direct van tafel geveegd.
* http://www.nature.com/nature/ancestor/pdf/115195.pdf
Volgens Dart liep deze mensachtige ondanks zijn relatief kleine herseninhoud overeind.
Een opvatting die haaks stond op de ideeën uit die tijd.
Darts werk werd de grond in geboord en Dart keerde de paleoantropologie de rug toe.
Na Dart is Robert Broom aan de beurt die het werk van Dart voortzette en bewees dat de onderzoeker het bij het juiste eind had.
Professor Robert Broom is best known for his discovery of “Mrs Ples”
Robert Broom http://www.talkorigins.org/faqs/homs/rbroom.html
.jpg)
SEDIBA en Berger
The LEAKY -clan
http://www.efossils.org/site/olduvai#
One of the first hominin discoveries at Olduvai, found by Hans Reck in 1911, turned out to be a modern human burial10.
Since that time, however, discoveries spanning nearly 2 million years (Ma) and representing 3 separate early hominin species have been identified within Olduvai’s sedimentary record.
The earliest of these hominins, Homo hablis, existed in East Africa as far back as ~2.5 million to 1.7 million years ago (Ma)9.
The two other species found at Olduvai, Paranthropus boisei and Homo ergaster, existed from ~2.3 – 1.2 Ma and ~1.9 Ma – 780 Ka, respectively9.
LOUIS Leaky & homo habillis
Dr. Louis Leakey aan het werk met Paranthropus boisei Louis Leakey is archeoloog en antropoloog en geboren in Kabete, Kenia, op 7 augustus 1903. Omdat zijn interpretaties van de vondsten veel tegenstand opriepen, was Louis Leakey in zijn tijd een van de meest controversiële figuren in de paleoantropologie. Klik hier voor meer informatie over de vondsten van Louis Leakey
Louis overleed in oktober 1972
1959, Mary Leakey & paranthropus boseï
Mary Leakey
Mary Leakey, hier samen met haar man Louis, is geboren in Londen op 6 februari 1913. Naast hun grote vondst van Zinjanthropus (eigenlijk de vondst van Mary) en de fossiele voetsporen in Laetoly, hield ze zich vooral bezig met de bestudering van de vele stenen werktuigen die in de Olduvaikloof gevonden zijn. Pas in de jaren ’80 trok Mary zich officieel terug.
Mary overleed in december 1996.
1960 H. ergaster
RICHARD Leakey is paleoantropoloog, zoon van Louis Leakey en geboren in Nairobie op 19 december 1944. Richard werd bekend door zijn vondsten in de jaren zeventig van Australopithecus en Homo habilis rond het Rudolfmeer (Turkanameer) en in de Omovallei (Ethiopië). Hij werd in 1974 directeur van het National Museum van Kenia en in 1989 werd hij directeur van de Kenyan Wildlife Service. Ook zijn vrouw Meave Leakey, die ook zeer deskundig op dit gebied was, heeft veel veldwerk verricht
Louise Leakey
Louise Leakey is een Keniase paleoantropoloog en dochter van de vermaarde paleontoloog Richard Leakey en dus kleindochter van paleontoloog Louis Leakey (zie boven). Louise is in 2003 gehuwd met Emmanuel de Merode en hebben twee dochters, geboren in 2004 en 2006.
Zij treedt in in de voetsporen van haar opa en vader en maakte in 2008 een film waarin zij vraagt, “Wie zijn wij?”
De vraag brengt haar naar de Rift vallei in Oost-Afrika waar ze graaft naar de evolutionaire oorsprong van de mensheid en suggereert een verbazingwekkende nieuwe visie op onze concurrerende voorouders.
Ook gaat zij uitgebreid in op de beroemde vondst van haar vader ‘Homo rudolfensis’.
Klik hier om de film te bekijken. Film is Nederlands ondertiteld en duurt ongeveer 15 minuten.
DONALD JOHANSON & “LUCY ” afarensis
TOUMAI & Michel Brunet
ONTDEKKINGEN IN AZIE
Pithecantyropus erectus en Eugène DUBOIS
Von Köningwald
CHOU KOU TIEN
DENISOVA
DMANISSI
John de Vos (Naturalis) over de Dmanisi-vondsten – YouTube
Transport Dmanisi schedel – YouTube
Homo FLORESIENSIS
DENISOVA
ONTDEKKINGEN IN EUROPA
Neanderthaler
Maur
Steinheim
SPANJE
Cro Magnon
Midden Oosten
AUSTRALIE
Tsjok's blog 
Recente reacties