ENHANCERS

°

°

http://nl.wikipedia.org/wiki/Enhancer                                                                                               http://en.wikipedia.org/wiki/Enhancer_(genetics)

 

De rol van enhancers in de evolutie van dieren

 27 november 2013 2

dna

Deze maand bracht het wetenschappelijke tijdschrift Philosophical Transactions of the Royal Society B een speciaal nummer uit over de rol van bijzondere stukjes DNA, enhancers, in de evolutie van dieren. Tijd om deze enhancers eens aan het brede publiek voor te stellen.

Het menselijk genoom bevat slechts 2 procent DNA dat codeert voor eiwitten. Deze coderende regio’s (exonen) liggen in een zee van niet-coderende sequenties die meestal ‘junk DNA’ genoemd worden. In dit deel van het genoom vinden we toch functionele regio’s terug, die de expressie van genen reguleren. Een bepaalde klasse van deze regio’s zijn zogenaamde enhancers, korte stukjes DNA die gebonden kunnen zijn aan eiwitten om de expressie van bepaalde genen te verhogen (vandaar de naam enhancer).

Ontstaan van enhancers
Enhancers kunnen op verschillende manieren ontstaan in het genoom:

(1) nieuwe mutaties,

(2) insertie van transposons, of

(3) tijdens chromosomale herindelingen.

De laatste twee manieren worden mooi geïllustreerd door recent onderzoek. Transposons zijn stukjes DNA die door het genoom kunnen springen en zichzelf op bepaalde plaatsen vestigen.

Een bepaald transposon sprong naar de zij-regio van een gen dat codeert voor het amylase-enzym. Dit zorgde ervoor dat primaten de mogelijkheid ontwikkelden om de zoete smaak van suikers te proeven tijdens de afbraak van zetmeel. Het transposon dat zich vestigde nabij het gen werkte dus als enhancer voor het amylase-gen.

Een grootschalige chromosomale herindeling bij Teleostei (een bepaalde groep vissen) zorgde ervoor dat enkele genen die hun functie verloren door andere genen ‘gebruikt’ werden als enhancers.

Rol in evolutie
In de evolutie kunnen enhancers een belangrijke rol spelen. Enkele recente studies tonen aan dat enhancers morfologische diversificatie van dieren kunnen sturen.

Sommige driestekelige stekelbaarzen verloren een specifieke enhancer van het Pitx1-gen dat zorgt voor de aanmaak van stekels in de heupregio. Door het verlies van deze enhancer ontwikkelden deze vissen geen stekels meer.

Mogelijk leidde het verlies vadn bepaalde enhancers in andere taxa tot grotere morfologische verschillen. Een belangrijke stap in de evolutie van vertebraten, e overgang van vin naar poot, werd waarschijnlijk bepaald door een (of meerdere) enhancers. Zo zorgt een over-expressie van het Hoxd13-gen bij zebravissen voor een extra aanmaak van weefsel in de vinnen, waardoor deze anatomisch en moleculair op voorpoten lijken.

Door de activiteit van enhancers tussen mensen en chimpansees te vergelijken, kunnen we inzicht krijgen in de evolutionaire geschiedenis van de mens. Een voorbeeld is de enhancer HACNS1, die een versnelde evolutie vertoont in de mens in vergelijking met de chimpansee en de makaak. Het gen dat verbonden is met deze enhancer bepaalt de ontwikkeling van de hand. In een ander voorbeeld ontdekten onderzoekers dat enhancer 2xHAR142 ook een snellere evolutie vertoonde. Deze enhancer reguleert de expressie van het gen NPAS3 dat een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van de hersenen. Zulke studies kunnen belangrijke inzichten bieden in het ontstaan van onze soort.

Jente Ottenburghs

dna

Bronmateriaal:
Rubinstein, M., de Souza, F.S.J. Evolution of transcriptional enhancers and animal diversity (2013) Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 368 (1632).
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door Mushii (via Wikimedia Commons).

 

EVOLUTIE BIJ BACTERIEEN

°    rubriek BACTERIA        bacterieën en immuumsysteem.docx (807 KB) BACTERIA BACTERIEËN.docx (2.5 MB)   http://nl.wikipedia.org/wiki/Cholera          zie rubriek evolutie ° Trefwoorden :

I Evolutie is een  “OPEN ENDED”  proces   <Als je het proces van DNA duplicatie helemaal foutloos krijgt stopt de evolutie. <Als je efficient bepaalde delen van je DNA meer laat muteren dan andere delen kun je je evolueerbaarheid tunen.?   °

Evolueren tot perfectie lijkt onmogelijk

 18 november 2013   18

e. coli

°

Stel dat we evolueren in een omgeving die nooit verandert. Dan moet er uiteindelijk toch een moment komen dat we perfect aangepast  zijn: dat evolutie ons niet langer beter kan maken? Dat hadden “we” gedacht.(1)

°

Nieuw onderzoek suggereert dat evolutie nooit stopt en dergelijke   perfectie onhaalbaar is.

°

Biologen weten dat evolutie een voortdurend proces is zolang de omgeving waarin organismen leven, verandert.Maar hoe zit dat als een omgeving niet verandert, maar lange tijd hetzelfde blijft? Dan zou het organisme op een gegeven moment stoppen met aanpassen, simpelweg omdat er niets meer aan te passen is.

°

Het organisme is geëvolueerd en geëvolueerd en is nu..  optimaal tegen de ” perfectie”  aan ( m.a.w. = mischien zelfs erg gespecialiseerd en dus erg kwetsbaar bij  snelle veranderend omstandigheden ) .

Het beschikt over alle mutaties die nodig zijn in de  stabiele omgeving(stabiel binnen bepaalde grenzen )  waarin het  extante organisme momenteel leeft en elke mutatie die nu nog volgt, zou het organisme verzwakken in plaats van versterken( in die gegeven “stabiele”  omgeving ) . Biologen spreken in zo’n situatie ook wel van een ‘fitness-piek’: het organisme is perfect aangepast aan zijn omgeving.

°

Bacteriën Maar een nieuw onderzoek toont nu aan dat het hoogstwaarschijnlijk niet zo werkt. Onderzoeker Michael Wiser trekt die conclusie nadat hij 25 jaar lang bacteriën (Escherichia coli) bestudeerde. Hij liet de bacteriën allemaal al die jaren in dezelfde omgeving groeien en elke 500 generaties vroor hij een aantal bacteriën in. Zo af en toe ontdooide hij die oude generaties weer en liet ze concurreren met nieuwere generaties om te achterhalen in hoeverre de nieuwe generaties vooruitgang geboekt hadden (=of  door evolutie “beter “waren geworden in de competitie strijd met een of andere   oude (ontvroren )generatie  ).

°

°

Geen einde Men zou misschien verwachten dat de bacteriën door de jaren heen afkoersen op perfectie (2) . En dat doen ze ook, alleen bereiken ze die nooit.

°

“Er lijkt geen einde in zicht te zijn,” stelt Lenski. Ondanks dat de bacteriën altijd in dezelfde omgeving leefden, bleven ze zich maar aanpassen. Zelfs na 25 jaar evolueerden ze nog.

°

“We dachten altijd dat de fitness (geschiktheid, red.) van bacteriën af zou vlakken, maar nu zien we dat de geschiktheid niet afvlakt, maar langzamer toeneemt.” Om uit te leggen wat dat betekent, gebruikt Lenski een metafoor. Evolueren is als wandelen.

°

Wanneer je wandelt, is het heel gemakkelijk om te gaan klimmen naar iets wat lijkt op een top en er vervolgens achter te komen dat de echte top zich ergens in de verte bevindt. Stel je nu eens voor dat je 25 jaar aan het klimmen bent en nog steeds niet eens in de buurt van de top komt.”

°

“Het laat zien dat evolutie (in alle geval bij bacterieen ) een proces is met een open einde….” stelt onderzoeker Michael Wiser.

°

Dit is mogelijk heel belangrijk voor onze aannames omtrent hoe organismen op klimaatverandering gaan reageren. We gaan ervan uit dat heel veel organismen zich op de piek of nabij de piek van hun geschiktheid bevinden en dit onderzoek laat zien dat dat mogelijk niet het geval is.”

 

°

Bronmateriaal: No peak in sight for evolving bacteria” – MSU.edu De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Mattosaurus (via Wikimedia Commons). ° zie ook :    STASIS en PE <–    (<klik) 

°
(claim) ……..Wanneer een soort  goed is aangepast aan zijn milieu, dan hebben verdere mutaties weinig nut en zal zijn evolutie vrijwel tot stilstand komen. 
°
Nieuwe  mutaties verhogen dus in dit geval de fitness van de afstamminglijn niet echt ….
Integendeel ; velen menen (met natuurlijk enkele creationisten op kop ) dat  afwijkingen van de  bereikte norm  ( de stasisnorm) terug teniet worden doen … evolutie zou dan  gaan werken als een conserverende kracht (een tegenkoppeling ) ..…die elke  ingrijpende (= niet -neutrale) grote (en zichtbare )  afwijking van het bereikte optimum afstraft  ….
°
_
Maar  “neutrale” mutaties’ (dwz geen schade  berokkenende  mutaties  in dit  gegeven langdurige  stabiele millieu  ) zullen natuurlijk wel nog steeds plaats grijpen  …  die zijn immers alleen  afkomstig van mutagene  agens(o.a. kosmische stralingen en UV )  en staan niet perse obligaat  onder selectie ….
°
(theoretische  overwegingen = )
 Uiteraard  kunnen dergelijke neutrale mutanten makkelijk  degenereren tot (ongevaarlijke ) JUNK , maar er kunnen ook mutaties opduiken in die neutrale voorraad   die het mogelijk maken(voor haar drager )  een andere niche ( nu of in de toekomst ) te beginnen koloniseren of ze kunnen overtollige (redundante )  dubbels  van gensequenties  gaan vormen van reeds aanwezige gensequenties  , waardoor o.a.  de “robuustheid ‘ misschien kan  toenemen in uitzonderlijke gevallen  …. 

°

_ —>  Interessant. In de praktijk is het blijkbaar onmogelijk om ooit een fitness van 1(100%)  te behalen. 0.999999 enz. wel, maar dichterbij dan dat is blijkbaar niet mogelijk  ?   ° NOTEN ° (l) ….   Nee hoor    —->  ” We “= de  redacteur ?  Stop daar toch eens mee  om   te beweren  dat   iedereen  die  “bedenksels “onderschrijft    …

°

_ (2)….Aannemen dat “perfectie” zelfs bestaat vind ik wetenschappelijk onverantwoord.

°

II
°
°
GROTERE  EVOLUTIESNELHEDEN  //   voordelen     & VARIANTEN AANBOD  
°

Ook evolueerbaarheid evolueert

Het vermogen van een organisme om zich snel op veranderende omstandigheden aan te passen, is op zichzelf een eigenschap waarop de evolutie selecteert.

°

 

Borellia

Borrelia burgdorferi – a small organism that causes big problems!

 

Borrelia burgdorferi proves this quote true; it may be a microscopic organism, but it definitely puts up a fight.   B. burgdorferi is a spiral shaped  gram-negative bacteria that possesses an uniqueness in its ability to penetrate the tissue of other organisms.  Its motile success is due to its extraordinary flagella. Its ability to survive in a variety of environments is correlated with its linear, rather than circular, chromosomes.  The bacterium is generally 20-30 µm in length and 0.2-0.5 µm in width. B. burgdorferi is transmitted into humans through ticks and is responsible for causing Lyme disease.  This bacteria depicts advanced modifications that contribute to enhancing its fitness. The magnitude of success that this microscopic organism has attained is truly remarkable. 

This dark field microscopic image of Borrelia burgdorferi exhibits the extreme spiral shape of the organism. 

Onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania in Philadelphia deze week  in PLoS Pathogens. Ze deden dat op basis van experimenten met de bacterie Borrelia burgdorferi, die de ziekte van Lyme (1) veroorzaakt.

°

Het was al bekend dat deze bacterie razendsnel evolueert, zelfs zo snel dat hij daardoor aan de immuunrespons van het menselijk lichaam kan ontsnappen.(2)

°

Er waren al wel aanwijzingen dat de snelheid van evolutie een eigenschap is die deze bacterie een selectievoordeel geven in de strijd om overleving, maar nu is dit voor het eerst rechtstreeks aangetoond.

°

Herkenning door het immuumsysteem  bacterieën en immuumsysteem.docx (807 KB) <– Doc archief  B.

°

burgdorferi weet zo snel te evolueren door gebruik te maken van kleine cassettes met genetisch materiaal. De cassettes wisselen stukjes DNA uit met het gen dat de informatie bevat voor het belangrijkste oppervlakte-eiwit van de bacterie.(2b) Dit eiwit vormt het herkenningspunt voor het immuunsysteem.

°

Valt het immuunsysteem een bepaald eiwit op het B. Burgdorferi  oppervlak aan, dan kan B. burgdorferi dat eiwit veranderen en zo ongrijpbaar maken. De onderzoekers brachten de cassettes in kaart van verschillende stammen van B. burgdorferi. Vervolgens brachten ze deze stammen in bij muizen en keken hoe ze het ervan af brachten.  

°

Assortiment  ……De bacteriën met het grootste assortiment aan cassettes bleken het best te overleven. Dat is goed te verklaren, schrijven de onderzoekers. Bacteriën met een groter assortiment kunnen sneller de juiste combinatie vinden die hen onzichtbaar maakt voor het immuunsysteem.

°

_Ook brengen ze meer verschillende nakomelingen voort, waardoor de kans groter is dat daar individuen tussen zitten met de juiste eigenschappen om te overleven.

°

Door: NU.nl/Jop de Vrieze Zie ook :  http://www.nature.com/news/lyme-bacteria-show-that-evolvability-is-evolvable-1.14176

 

°

°

Borrelia burgdorferi, the bacterium that causes Lyme disease, is skilled at evading the immune responses of its animal hosts. ”

°

….natural selection seemed to favour bacteria with more genetic variability within their cassettes, and hence a greater capacity to generate different versions of the antigen.” “Greater diversity among the cassettes in itself shouldn’t be a selective advantage considering they aren’t expressed and don’t do anything else,” says Brisson. “But we did find evidence of selection, so the question is what else could it be for besides evolvability?” Brisson also examined samples of B. burgdorferi frozen in the 1990s by his co-author, Brian Stevenson, a Lyme disease researcher at the University of Kentucky in Lexington.

°

Stevenson had collected the samples after experimentally infecting mice with once strain of the bacterium and re-isolating the organisms a year later to see how they evolved. When he and Brisson re-examined the samples, they found that changes to the genetic sequences of the silent cassettes were more common than changes in other parts of the genome.

°

(1)    —>  http://visual.ly/10-scary-facts-about-lyme-disease

http://www.lymenet.de/literatur/abstracts.htm

°

(2)—->   “Borrelia omzeilt dus de immuunrespons” Dit IS bewijs dat de huidige ELISA eersterangs test die test op immuunrespons NIET Deugt als diagnostiek. Duizenden mensen worden met een vals negatief en geinfecteerd naar HUIS gestuurd…..  Het wordt tijd dat chronisch lyme SERIEUS wordt genomen!    De ziekte van Lyme is niet niks.

°

(2b)Genetic Variation of the Borrelia burgdorferi Gene vlsE Involves Cassette-Specific, Segmental Gene Conversion       http://iai.asm.org/content/66/8/3698/F3.expansion.html

°

(3)—> De gegeven  conclusie van dit onderzoek is weinigzeggend. Het spreekt voor zich dat ‘evolueerbaarheid’ een positief effect heeft op de overleefbaarheid van een levensvorm. Een soort die snel kan aanpassen, heeft meer kans op overleven en daarmee meer kans om de genen voor dit aanpassingsvermogen door te geven.Het principe is in ieder geval niet nieuw. In 1989 werd het al  uitgebreid besproken . Dit onderzoek is alleen een mooie experimentele onderbouwing van het principe. __________________________________________________________________________________________

°

Komisch intermezzo met de creato’s  

°

Eencelligen * zouden  dus   oneindig keer sneller evolueren dan iets zoals mensen.”  

°

……Dat klopt als een bus. Dan zijn ze mega in het voordeel, ... (°)  ook dat klopt. maar  er is   geen enkele reden is waarom andere ‘”complexere ” meer celligen (eukaryote)soorten niet naast die eencelligen zouden kunnen bestaan(in symbiose met die eencelligen eukaryoten  en prokaryoten     bijvoorbeeld )

 

°

* eencellige is  trouwens  een verouderde  verzamelnaam van alle microscopische wezentjes   van toen nog geen onderscheid werd gemaakt tussen eencellige  eukaryoten en van alle  “kernloze ” prokaryote voor-celligen

°

Overigens ZIJN er ook beduidend meer eenvoudige levensvormen dan complexe. Je hele lichaam zit er zelfs boordevol  vol mee  = het bionoom en dat  helpt je bij het  overleven … je zitten zelfs aan je buitenkant  en ze vomen een parate  gen voorraad of respons mogelijkheden  die groter zijn dan het soort- eigen genoom van de mens . diversity human microbiome Bovendien zijn er(waarschijnlijk  ) nog  veel meer  virussen(waaronder dus bacteriofagen )     dan bacterieen  … die evolueren (waarschijnlijk )nog sneller ? °

 ….bacteriofaag.docx (1 MB) _ (°)

°

” maar   dat die bacterieen  mega in het voordeel zijn  in vergelijking met de mens   is niet zo ” zo voegt de  creationist   er graag   aan toe  …—>  maar dat is fout ;  Dat lijkt maar zo omdat die creationist geen microscoop heeft (en geen verstand van biologie)……. ( en omdat hij ervan uitgaat dat de kroon der schepping (oorspronkelijk ) noodzakelijk perfect moet zijn geschapen tussen alle geschapen wezens )

°

Bacterien zijn wel degelijk enorm in het voordeel. )—> Zelfs het menselijk lichaam bevat 10x meer bacterien dan menselijke cellen.(en dat is maar goed ook ) Aarde is bacterieplaneet  

°

aarde  bacterieplaneet _________________________________________________________________________________________

°

Discussie over het  IMMUUMSYSTEEM 

°

—> Knap  ook  van ons lichaam om uberhaupt nog te kunnen vechten tegen die gigantisch snel muterende micro-organismen. ° Daarom  ook   hebben wij een adaptief immuunsysteem, dat zich probeert aan te passen aan de ziekteverwekkers. Genotypisch ( = in de afstammingslijn van het individu ) zou veel te traag gaan.—-> Maar het immuun systeem werkt  ook  wel met genetische hypermutaties en recombinaties van het DNA van immuuncellen( eigenlijk goed  te vergelijken met  zelfaangemaakte  “concurerende  “een -cellige” en “protocellig-achtige ”   stammen met grote variatie op microscopisch niveau ) …..  ° Het  is  misschien  zelfs  een beetje  verwant aan  de vraag;   “is er sprake van mutaties of is er sprake van een andere read-out van een niet-muterend genoom?” ° —>  Er is sprake van mutaties. Je kan die cellen namelijk gewoon sequencen, en dan zie je dat hun DNA anders is dan dat van de andere  somatische  cellen in het lichaam

°

Het immuunsysteem is niet immuun voor mutaties … maar het maakt meestal   genetisch  toch niets specifieks  aan  tegen ziekteverwekker A ( tenzij  wel een breed  standaard gamma aan verschillende types  pathogeen  destroyers ) omdat A véél sneller kan veranderen dan het immuunsysteem.?

  °

Tenzij … A niet veel verandert en een heel sterke selectiedruk uitoefent(omdat  bijvoorbeeld het  voorhanden  hagelschot er geen vat op heeft en het te lang duurt om betere varianten ervan   te mobiliseren/aan te maken   )?

°

Het immuumsysteem  werkt wel  niet perfect (bijv. allergie) maar is  toch heel mooi.Het leert zelfs bij  gedurende onze levensloop  vooral wanneer geinfecteerden  de   invasies van pathogenen  en pathogeen verwanten  overleven   —> verworven immumiteit ….Je kan bijvoorbeeld té hygienisch of té steriel zijn gehouden tijdens je vormingsjaren

°

—>  Het immuunsysteem genereert de  genetische  diversiteit van haar “killer cellen” met behulp van GERICHTE (maar daarom nog niet doel-gerichte )  DNA mutaties in het genoom van voorlopers van immuuncellen.  _*Gerichte mutaties ?  

°    

http://www.nature.com/news/lyme-bacteria-show-that-evolvability-is-evolvable-1.14176

°

“It makes a lot of sense that organisms should be predisposed to dealing with future environments, but when you get down to thinking about how this might come about, it’s not so obvious,” says Paul Rainey, an evolutionary geneticist at the New Zealand Institute for Advanced Study in Auckland and the Max Planck Institute for Evolutionary Biology in Plön, Germany. “These guys show quite clearly that natural selection(  alone)  can lead to the evolution of types that have a greater capacity to respond to future environments.” http://en.wikipedia.org/wiki/Somatic_hypermutati … http://en.wikipedia.org/wiki/T-cell_receptor#Gen …

°

“Unlike germline mutation, SHM affects only individual immune cells, and the mutations are not transmitted to offspring.”

°

—-> ” Ook al veranderen er genen, het lijkt me dus   toch  beter om dit   fenotypische plasticiteit te  noemen ?”  . Neen ….het feit dat  deze mutaties   niet aan het nageslacht(van het menselijke individu dat dit immuumsysteem herbergt  ) wordt doorgegeven doet  niets af aan het feit dat het wel degelijk genetisch is. Daarnaast is het zelfs erfelijk in de zin dat alle afstammelingen van die immuuncel deze mutaties wél erven.  Mutaties in DNA  zijn per definitie veranderingen in het genotype , en vallen   daarom  dus niet onder fenotypische plasticiteit . ° “The genotype is the genetic makeup of a cell, an organism, or an individual”.                                                                          “scientists and physicians sometimes talk for example about the (geno)type of a particular cancer”. In fact a cancertumor ( =particularly  an infectious one in dogs  ) is sometimes seen as a different “species “that originated in ( for example ) tissu from another species  . …. Einde van de discussie ….   ________________________________________________________________________________.

Antibioticum  Streptomyces platensis

°
22 februari 2014. //doodt andere bacteriën door twee antibiotica uit te scheiden.
°
Wetenschappers hebben nu ontdekt hoe deze bacterie voorkomt dat hij zelf aan zijn eigen wapens overlijdt. Deze  bevinding publiceren Amerikaanse onderzoekers in het nieuwste nummer vanChemistry & Biology.
°
Antibiotica kennen we als medicijnen die we toepassen om schadelijke bacteriën te bestrijden. Het eerste antibioticum dat ooit werd uitgevonden, is afkomstig van een schimmel. Ook bacteriën gebruiken dergelijke  moleculen om elkaar te doden.
°
Een schimmel kan vrij eenvoudig een stof produceren die alleen voor bacteriën schadelijk is. Penicilline onderbreekt de aanmaak van de celwand en werkt dus de aanmaak van nieuwe cellen tegen, maar breekt de  bestaande celwanden niet af (1)en verstoort  de  aanmaakt van de celwanden van de  schimmels niet . Voor een bacterie is de uitdaging groter om een stof te produceren waar hij zelf niet onder lijdt.
°
DNA 
°
Daarom waren de Amerikaanse onderzoekers erg geïnteresseerd in de truc die de bodembacterie Streptomyces platensis toepast. Om daar achter te komen bestudeerden ze het DNA van dit micro-organisme en schakelden ze specifieke stukjes DNA bij deze en andere bacteriën uit om de functies te onderzoeken. De stoffen die deze bacterie uitscheidt, verstoren de aanmaak van vetzuren bij andere bacteriën, door enzymen te blokkeren die deze synthese uitvoeren. Zelf blijkt de bacterie de twee betreffende enzymen ingewisseld te hebben voor andere enzymen, die niet gevoelig zijn voor het antibioticum.
°
Het is voor het eerst dat wetenschappers een mechanismen van antibioticaresistentie achterhalen op basis van het DNA van een bacterie. De afgelopen jaren raken steeds meer bacteriën resistent tegen de antibiotica die nu worden gebruikt. Vandaar dat wetenschappers hard op zoek zijn naar alternatieven.
°
De stoffen die S. platensis uitscheidt, platensimycine en platencine, staan nog wel op het lijstje met genomineerden, maar worden in het lichaam snel afgebroken. De onderzoekers hopen vooral inzicht te scheppen in de ontwikkeling van resistentie tegen andere toekomstige antibiotica.
°
Door: NU.nl/Jop de Vrieze
°
Bron :
°
 http://www.cell.com/chemistry-biology/retrieve/pii/S1074552114000283
°

Antibioticaresistentie.<–  Ziekte  en bacterieen 

°

* Bacteriën zijn levende wezens, die een veel snellere levenscyclus hebben dan de mens en dus ook snel muteren vergeleken met de mens .

°

* Wanneer een bacterieen populatie  ( en zelfs  bacterieele  bionomen )  door opeenvolgende mutaties en natuurlijke selectie sterk verandert kunnen nogal frekwent de gebruikelijke bactericide geneesmiddelen ( meestal dus tegenwoordig antibiotica)hun bacteride werking (= het doden van de  ziekteverwerkende ( en aanverwante ) bacterie ) verliezen ….

°

* Die mutaties  die leiden tot resistentie(en  zoals alle natuurlijk voorkomende mutaties ) zijn niet bewust, noch doelgericht , maar vinden willekeurig plaats. Daarom dat er ook duizenden AR-genen zijn, het zijn telkens andere mutaties.(Het zal daarom  dus altijd een (wapen)wedloop blijven tussen de mens (met antibiotica) en de bacteriën.)

°

* Bacterien zijn gebonden aan bepaalde niches , net zoals vele andere levende (gespecialiseerde ) wezens. Maar vele wezens zijn echte opportunisten en kunnen in erg veel millieu’s en niches overleven ….Bovendien verloopt het aanpassingsvermogen bij microscopische wezens (zowel evolutionair als acclimatiserend ) waarschijnlijk sneller : wegens de snelle voortplantingssnelheden en  generatiewisselingen ….en de daaruit voortkomende zeer grote hoeveelheden afstammelingen

°

*Bovendien  zijn vele  omgevingen van/voor  het succes  van  een bepaalde bacterie mede bepaald door de aanwezigheid van andere bionten : in feite is er sprake van  een microbieel  evenwicht (in bijvoorbeeld het menselijke lichaam dat functioneerd als de omgeving van die wezens  ) …

°

“Ziekte” kan dan ook betekenen  = een verstoord evenwicht … en uiteraard bestaan er ook “besmettingsziekten “veroorzaakt door allerlei pathogenen  … een  aanpak met geneesmiddelen van ernstiger besmettingen  ( die het eigen  verworven  immuumsysteem  niet tijdig kan bolwerken  ) veroorzaakt dan ook bijwerkingen die ondermeer te maken hebben met  die  verstoorde  biochemische bionoom – evenwichten ….

°

Antibiotica-resistente bacteriën ontdekt in koeienmest

°

koe-groot°
Koeienmest bevat heel wat bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica. Als deze bacteriën of hun genen een weg vinden naar de mens, kan dit desastreuze gevolgen hebben.
°
Bacteriën kunnen resistentie tegen antibiotica ontwikkelen door specifieke mutaties in hun genen. Momenteel zijn er duizenden van deze antibiotica-resistentie (AR) genen bekend. De meerderheid van deze genen vinden we terug bij ongevaarlijke bacteriën, maar wanneer deze genen opduiken in bepaalde ziekteverwekkende bacteriën kan dit zorgwekkende gevolgen hebben voor de volksgezondheid.
°
Fabienne Wichmann (Universiteit van Yale) zocht met enkele collega’s naar deze AR-genen op een ongewone plaats: koeienmest. Er werden maar liefst 80 nieuwe AR-genen ontdekt, afkomstig van de bacteriën in de ingewanden van de koeien. De genen zorgden ervoor dat Escherichia coli bacteriën in het lab resistent werden tegen vier types antibiotica.
°
Ongeveer 75% van de nieuw ontdekte genen bleken ver verwant te zijn aan de reeds gekende AR-genen. Voorlopig zorgen deze AR-genen uit koeienmest niet voor problemen.
°
Maar coauteur Jo Handelsman geeft aan dat deze genen mogelijk hun weg naar het menselijke ecosysteem kunnen vinden: “Van de stal naar de tafel”.
°
Dit kan op twee manieren gebeuren: de bacteriën kunnen de mens rechtstreeks koloniseren of de AR-genen worden overgedragen naar bacteriën die reeds in het menselijke systeem aanwezig zijn. Het is niet ondenkbaar dat dit kan gebeuren, aangezien koeienmest gebruikt wordt om velden te bemesten. En als deze AR-genen hun weg vinden vanuit de koeienmest naar ziekteverwekkende bacteriën, zitten we pas echt in de shit!
°
(Jente Ottenburghs (1988) heeft sinds zijn Master Evolutie en Gedragsbiologie aan de Universiteit van Antwerpen een brede interesse voor evolutionaire biologie. Sinds mei 2012 werkt hij als PhD-student bij de Resource Ecology Group aan de Universiteit van Wageningen. Meer informatie over zijn onderzoek vindt u hier. En neem ook eens een kijkje op zijn blog waarop – hoe kan het ook anders – de evolutie eveneens centraal staat.)
°
Bronmateriaal: //
Wichmann F, Udikovic-Kolic N, Andrew S, Handelsman J. 2014. Diverse antibiotic resistance genes in dairy cow manure. mBio 5(2):e01017-13. doi:10.1128/mBio.01017-13.
°
http://mbio.asm.org/content/5/2/e01017-13.executive-summary
°
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Ian Britton (cc via Flickr.com).
°

Diverse Antibiotic Resistance Genes in Dairy Cow Manure// // // //

FIG 4 

(a) Phylogenetic tree inferred with maximum likelihood for the predicted amino acid sequences of four different beta-lactamases (bla) identified in metagenomic libraries constructed from the dairy cow microbiome and related sequences retrieved from GenBank. Numbers represent bootstrap values for 100 replications. Bootstrap values of >80 are shown. (b) Phylogenetic affiliations and genomic organization of chloramphenicol acetyltransferases (cat) identified in dairy cow manure small-insert libraries. The phylogenetic tree was inferred with maximum likelihood based on the predicted amino acid sequences of 29 chloramphenicol acetyltransferases and the most similar sequences retrieved from GenBank; one sequence was from the MG-RAST cow fecal metagenome data set 4444130.3 and is underlined (27). The aligned sequence was 148 amino acids. The genomic organization was assessed by a BLASTX search of the available flanking DNA. Dashed parts of arrows indicate regions for which only partial DNA sequences were available. Node tips with no arrows indicate that an insufficient amount of flanking DNA was present or that there were no significant BLASTX matches found. Percentage identity between cat sequences is indicated by a black/gray color gradation.

Diverse Antibiotic Resistance Genes in Dairy Cow Manure // // // //

°

Diverse Antibiotic Resistance Genes in Dairy Cow Manure

http://mbio.asm.org/content/5/2/e01017-13.figures-only

°
(1)
—>Bactericide middelen doden de bacterie. Zo verzwakt  penicilline de celwand van de bacterie , waarna de bacterie door zijn eigenosmotische druk ontploft.—> Bacteriostatische  antibiotica daarentegen doden de bacterieën niet, maar beletten wel dat ze zich vermenigvuldigen, zodat het lichaam de tijd krijgt ze op te ruimen”
______________________________________________________________________________________________
°
THE SPREAD OF  THE ENZYME THAT MAKES  ANY BUG ‘SUPER ‘ 
°
  • Nearly all  known bacteria multi(antiobiotica)-resistent  by  a new gene called NDM-1, or New Delhi metallo-beta-lactamose….

 °

Vulnerable: Young and elderly patients will be particularly susceptible to the ‘superbugs’, which have emerged recently and are immune to almost all antibiotics

°

* Rising levels of antibiotic resistance are a threat because there are few new drugs in the pipeline. Infection experts are alarmed about the spread of multi-drug resistance facilitated by the gene NDM-1 that can easily jump from one strain of bacteria to another. 

°

http://nl.wikipedia.org/wiki/Horizontale_genoverdracht

°

http://amrls.cvm.msu.edu/microbiology/molecular-basis-for-antimicrobial-resistance/acquired-resistance/acquisition-of-antimicrobial-resistance-via-horizontal-gene-transfer  

°

If it ends up in a bacterium which is already resistant to many other antibiotics then it could produce infections that are almost impossible to treat.

°

NDM-1-producing bacteria are resistant to many existing antibiotics including carbapenems – a class of drugs often reserved for emergency use and ‘last resort’ treatment

°

new superbug UK

 

 

 

 

http://www.dailymail.co.uk/health/article-1302035/Unbeatable-NDM-1-enzyme-make-bacterial-diseases-superbugs.html

°

E.coli is among a group of ‘gram-negative’ bugs, and the proportion of antibiotic-resistant cases of E.coli infection has trebled since the turn of the century.

°

There are about 20,000 E.coli bloodstream infections each year in England, Wales and Northern Ireland, of which more than one in ten is resistant to antibiotics.

°

There are just two antibiotics in the pipeline against this group of infections. This compares with several new medications for gram-positive infections like MRSA.

°

Figures suggest it costs between £500 million to £1 billion to bring new drugs to market.

°

GSK, one of a handful of giant pharmaceutial firms actively investing in antibiotic research, said: ‘New antibiotics that work in different ways to existing medicines are desperately needed to tackle the rising incidence of antibiotics resistance.’

 

°
medical tourism

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.1954663

WHO waarschuwt voor “post-antibiotisch tijdperk”

wo 30/04/2014  Joppe Matyn
°
 Wereldgezondheidsorganisatie (WHO)
. “Resistente bacteriën zijn wereldwijd een bedreiging voor de volksgezondheid.We gaan een tijdperk tegemoet waarin mensen zullen sterven aan ziekten die al decennialang met succes bestreden kunnen worden”.

Apocalyptisch en niet echt rooskleurig. Zo kan je het nieuwe rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) misschien nog het best omschrijven. In het rapport waarschuwt de organisatie voor bacteriën die al jarenlang met succes bestreden konden worden, maar nu, door hun resistentie tegen antibiotica, opnieuw heel wat dodelijke slachtoffers zullen maken.

Het rapport is gebaseerd op een onderzoek in 114 landen. Daarbij werden zeven bacteriën onder de loep genomen die verantwoordelijk zijn voor de meest voorkomende ziekten, zoals longontstekingen, diarree en bloedinfecties. 

“De resultaten zijn verbazingwekkend”, klinkt het. “In heel wat landen werkten de twee belangrijkste soorten antibiotica niet meer bij meer dan de helft van de patiënten die behandeld werden”. Volgens één van de onderzoekers is “de wereld op weg naar een post-antibiotisch tijdperk, waarin mensen sterven aan ziekten die al decennialang met succes bestreden konden worden”.

Gevolgen van resistentie zullen verwoestend zijn”

Het duistere toekomstbeeld is volgens de onderzoekers het gevolg van het misbruik van de geneesmiddelen. “Bacteriën muteren voortdurend”, klinkt het. “Door te vaak te veel antibiotica te gebruiken worden de bacteriën uiteindelijk immuun voor de stoffen die ze eigenlijk moeten bestrijden”.

Volgens het rapport moeten er dan ook dringend maatregelen genomen worden om de manier waarop geneesmiddelen worden geproduceerd, voorgeschreven en gebruikt, te verbeteren. “Zo niet zullen de gevolgen voor de gezondheid van de hele wereldbvolking verwoestend zijn”, klinkt het.

Eén van de onderzoekers maakte zelfs een vergelijking met de problematiek van de klimaatopwarming. “Dit rapport moet een wake-up call zijn voor alle regeringen en de pharmaceutische industrie”.

°
CHEMISCHE   COMMUNICATIE

Bacterie blijkt net zo te communiceren als wij

bacterie

Wetenschappers hebben ontdekt dat een bacterie die in water en aarde leeft, net zo communiceert als wij. De ontdekking suggereert dat niet alleen mensen en andere primaten op deze manier communiceren en dat het grote brein van primaten niet kan verklaren waarom zij zo communiceren.

Wanneer wij mensen communiceren dan combineren we vaak twee signalen die gecombineerd iets anders betekenen (en bewerkstelligen) dan wanneer we die signalen apart gebruiken. Een mooi voorbeeld is een woord als ‘boothuis’. Wanneer we dat zeggen, denken we niet aan de twee losse componenten (boot en huis), maar aan een boothuis. Deze vorm van communicatie is tot op heden enkel aangetroffen bij mensen en enkele primaten. Maar een nieuw onderzoek brengt daar verandering in.

Onderzoekers van Durham Universitybestudeerden de bacterie Pseudomonas aeruginosa en ontdekten dat deze dezelfde techniek gebruikt om te communiceren. Natuurlijk gebruiken de bacteriën geen woorden, maar chemische boodschappen. De bacteriën laten elkaar zo weten welke eiwitten geproduceerd moeten worden om te kunnen overleven. De onderzoekers blokkeerden één signaal, vervolgens het andere. Ze tonen zo aan dat wanneer beide signalen afzonderlijk van elkaar gestuurd worden het effect anders is dan wanneer de twee signalen samen de deur uitgaan.

elkaar gestuurd worden het effect anders is dan wanneer de twee signalen samen de deur uitgaan.

“We voerden een experiment uit met bacteriële communicatie en ontdekten dat zij communiceren op een manier waarvan we eerder dachten dat alleen mensen – en misschien enkele andere primaten – deze gebruiken,” vertelt onderzoeker Thom Scott-Philips. “Dit heeft serieuze implicaties voor ons begrip van de oorsprong van menselijke communicatie en taal. Het toont met name aan dat we niet mogen aannemen dat het combineren van signalen iets is wat alleen primaten doen.”

Bronmateriaal: Microbes provide insights into evolution of human language” – Dur.ac.uk De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Janice Haney Carr / CDC (via Wikimedia Commons).

MEMETICA ? Filosofische bespiegeling of pseudo-wetenschap ?

°

°

http://memetica.wordpress.com/

INLEIDEND  

°

de haas en de schildpad

°

1.- MEMES EN PROPAGANDA —> De  theorie van Darwin( en haar verdere  moderne ontwikkelingen , uitbreidingen en  herzieningen  )  vormt één van de grote ideeën –voorraden  van de moderne wetenschap.Darwin verklaarde de evolutie van de soorten door het samenspel van twee factoren: toevallige variatie onder de exemplaren van een bepaalde generatie, gevolgd door natuurlijke selectie.

°

—> In 1976 publiceerde Richard Dawkins `The selfish gene’, waarin hij de gemoderniseerde   evolutiegedachte    tot het uiterste doortrok en de organismen herleidde tot instrumenten in dienst van de genen.Niet het individuele wezen, maar het gen is het meest fundamentele gegeven in de biologie: organismen zijn volgens Dawkins enkel instrumenten in dienst van de voortplanting en verspreiding van het gen.

°

—> In `The selfish gene’ introduceert Dawkins ook de term `meme’.Een meme is een element in de menselijke cultuur dat zich, net als een menselijk gen, verspreidt door replicatie. =Een replicator” Neem bijvoorbeeld een `urban legend’ of stadslegende  : Sommige stadsverhalen kunnen zich bijzonder efficient voortplanten. De meest succesrijke stadsverhalen zijn blijkbaar het meest succesvol precies wanneer ze   die menselijke emoties en vooroordelen aanspreken , die ook tot  hun  doorvertellen noden.Bij het stadsverhaal treden, net als bij genen, mutaties op. Af en toe smukt een doorverteller het verhaal op met details van eigen vinding. Details die in de smaak vallen, worden gretig doorverteld: het verhaal is `gemuteerd’.

de memen van Dawkins <— archief document

°

—> Er bestaat ook een soort strijd om het bestaan tussen de memes: de menselijke aandacht is immers beperkt, niet alles wordt doorverteld, doch enkel de smeuïgste verhalen geraken wijd verspreid.Vertellingen en anecdotes die onvoldoende toehoorders tot doorvertellen kunnen bewegen, sterven uit en worden vergeten.

°

—> Hoewel de term `meme’ nog niet zo oud is, werden de door dit begrip gedekte ideeën reeds in de 19de eeuw geformuleerd, onder meer door de Franse socioloog Tarde (in zijn `les lois de l’imitation’).

°

—> Een van de geliefkoosde onderwerpen van de  zogenaamde  ” memologen ” is de godsdienst. —>Waarom groeien sommige sekten uit tot succesvolle religies, terwijl anderen na een tijd uitsterven  en uitdoven?

de parasitaire memen dan Dennett  <— document  archief

°

Waarom hebben de agressiefste, onverdraagzaamste godsdiensten met de bespottelijkste ideeën de meeste aanhangers en groeien deze het snelst? Waarom zetten Jehova’s hun voet tussen je deur en worden islamieten vaak agressief als je iets onvriendelijks over hun geloof zegt?

Een vraagstuk waaraan de wetenschap tot nu toe zijn vingers niet durfde te branden. De protowetenschap van de memetica maakt daar een einde aan. Radicale gelovigen zijn gewoonlijk toch al niet erg dol op de evolutietheorie, maar als ze dit lezen zullen ze waarschijnlijk helemaal door het lint gaan.

Het DNA van godsdienst

°

Volgens de memologen zijn de succesvolste godsdiensten diegene, die hun aanhangers het sterkst aan zich kunnen binden en het best tot offers en proselitisme kunnen bewegen. Religies die de meest aantrekkelijke beloning of zaligheid in het vooruitzicht stellen, de sterkste bedreiging voor afvalligen kunnen uitspreken en dit alles het meest overtuigend kunnen overbrengen, hebben de meeste kansen op succes.

°

De koran bijvoorbeeld, bevat volgens prof. Morelli een oproep om alle niet-gelovigen te doden: “Wanneer U ongelovigen ontmoet, doodt ze dan en richt een groot bloedbad aan, bekamp ze tot de onenigheid verdwijnt en enkel de cultus van Allah overblijft” (Soerat 9, vers 29; geciteerd in Morelli 2001, p.65; mijn pogingen om de authenticiteit van dit citaat te controleren leverden geen positief resultaat op). De islam zou men dus ___ indien dit soort uitspraken effectief in de koran voorkomt,____als een meme-complex kunnen beschouwen, die uitdrukkelijk instructies geeft om concurrerende memes te bekampen via het uitroeien van hun dragers.

°

Eén van de grondleggers van de memologie, Daniel Dennett, zegt bijvoorbeeld het volgende over de aanslagen van 9 11 2001

“Het is voor mij overduidelijk dat de ware vijand niet Bin Laden is, maar de ideeën, de “memen”, die hij en zijn aanhangers in zich dragen , vertegenwoordigen en verspreiden. De ware vijand is het mem: `God dienen door als heilig martelaar zoveel mogelijk ongelovigen te doden’.

91454-004-898101C4

Als een kwaadaardig virus heeft dat mem zich over de islamwereld verspreid. Als je Bin Laden doodt, maar het mem verspreidt zich verder, heb je alleen maar een groter probleem. Je moet het mem uitroeien, niet Bin Laden” (HUMO, 8/1/02, p.145).

°

Natuurlijk is het meme-fenomeen als zodanig niet altijd schadelijk voor de mens  en de mensheid  . De individuele  mens ( en andere dieren ) leert immers erg veel ( bijna alles ) door nabootsing. —->ook de  “voordelige ” culturele  vaardigheden zoals  jachttechnieken , landbouwkundigheden    en   allerlei  technologische   toepassingen  ……..Nieuwe technieken, woorden, gebruiken, verspreiden zich op memetische wijze en selectie laat toe dat de beste memes het halen.

°

–>Maar daarnaast zijn er wat Susan Blackmore (2000) `virale memes’ noemt…….Die brengen niemand iets rechtstreeks  bij doch parasiteren op de neiging en het vermogen van de mensen om onder bepaalde omstandigheden berichten ( ook onbenullige en (bij)gelovige ) door te geven   ;  —> Kettingbrieven zijn hiervan een elementair voorbeeld. De succesvolle kettingbrief slaagt erin, om door zijn inhoud voldoende lezers tot kopieëren en versturen te bewegen.

DE memen van Susan Blackmore  <— Document archief  

°

Wat zijn memen ten gronde?

°

De meeste “memologen ” beschrijven de meme als ….  “een brokje `informatie’ in de meest algemene zin, dat van de ene mens naar de andere kan overgedragen worden op grond van ons typisch menselijk vermogen tot nabootsing.”

°

—->  Ik ben met die definitie ver van gelukkig, omwille van de ontoereikendheid van het begrip `informatie’.(—> en ook wel omdat duidelijk is geworden dat niet alleen de mens  het vermogen tot nabootsing  bezit ) Imitaties is een van de leermiddellen die (vooral bij  de mens ) in staat zijn de herseninhouden( geheugen inhouden en  denkbeelden ) te veranderen en  misschien  zelfs de hersenen  anders gaan configureren ?

soft en hardware

I
De hersenen zijn een configureerbaar systeem.
Verschillende dingen zijn er van in den beginne reeds in voor-geconfigureerd, maar het meeste moet nog worden gevomd na de geboorte.

Door ervaring, leren en omgeving worden de hersenen( erst en vooral het geheugen )  steeds meer geconfigureerd.
Door de hersenprocessen, die gebruik maken van al hetgeen is geleerd, en dus door de configuratie van de neuronen, ( en het leggen van nieuwe  axonale verbindingen + plus de groei van hersencellen   )onstaat een eigenschap die we
bewustzijn (of geest, of ziel, of het ‘ik’) noemen.

Belangrijk is dat dit een fenomeen is dat er is door de werking van de hersenen.
Eens de hersenen niet meer werken, is dus de geest ook niet meer, er blijft enkel een hoopje dode materie over.

—-> ‘Memen’ staan echter   niet gelijk aan “ geest. ”
Memen zijn de ideeen die van geest naar geest ‘reizen’
.

Ze zijn eveneens onderhevig aan een soort natuurlijke selectie, sommige sterven uit, anderen planten zich voort (meestal steeds met kleine modificaties, net zoals genen dat doen).

Er is bijvoorbeeld het mem voor het geloof in creationisme. =
Dit mem zit in verschillende varianten ( allelen ? ) in verschillende geesten.
Als nu alle geesten die het mem bevatten sterven, dan is daarom  het mem nog niet helemaal dood, het kan ergens opgeschreven staan, iemand kan het lezen, ( een soort “cyste” of ” slapende cel” die terug wordt “gedraaid op de hard -ware van de hersenen die ze oppikt ) ) en het kan zich  dan opnieuw gaan verspreiden … .

Memem zijn de software van de hersenen …

Geest(Mind )  daarentegen is onstaan door darwinistische evolutie.
Steeds complexere hersenen, op een gegeven moment is taal erbij gekomen, en toen was er bewustzijn.

Eens we bewuste mensen waren, met een” ziel ” en/of ‘ geest’ en alles erop en eraan, waren we in staat om memen te creeeren en door te geven.(of te gaan lozen in al onze communicatienetwerken )

Deze memem configureren enkel de hersenen ( en de  MIND ).
Ze doen dit door veranderingen aan te brengen in de fysische structuur van de hersenen (paden/verbindinden tss neuronen worden versterkt of verzwakt …)

Als we ervan uitgaan dat geest gewoon in de hersenen zit (waar zou het anders zitten zonder ‘act of god’?), en dat geest gewoon geproduceerd wordt door de fysische structuur van de hersenen ( afvuren van neuronen), dan stopt geest ook gewoon als de machine wordt stilgelegd !

De memem ontsproten aan  een  dode geest,kunnen  uiteraard wel blijven   bestaan, ze kunnen verloren gaan of nog eeuwen meegaan.( bijvoorbeelden de ideeen  van de reeds lang dode Homeros ) 

Als de lichaam en dus de hersenen (hardware) dood zijn, kunnen de memem (software) blijven ‘leven’ op andere hardware.( of op externe  “geheugens” zoals het geschreven woord en in bilbliotheken en musea )   
Deze uitbreiding van  de   biologische evolutieleer zegt dat de individue(le hardware) doodgaat, maar het systeem (van hardware) blijft bestaan in de afstammelingen (descent with modification). Als dit waar is – en ik twijfel niet aan Darwins theorie- blijft dus biologische hardware bestaan in de afstammingslijn, die als drager voor de memen software kan dienen ….
II

Brein

ECHTER naar de mening van velen wordt het brein te vaak vergeleken met een soort “supercomputer”, waar enerzijds hardware (de cellen, neuronen, etcetera) aanwezig is, waarop de software (ideeën, gedachten, etcetera) draait,
en waarbij deze software graait in een “geheugen” (dat ergens staat “neergeschreven”).

Een betere vergelijking is die van een gigantische “processor”:
een rekenmachine die zelf niet eens doorheeft wat ze doet, of een ongelooflijkgrote hoeveelheid processoren…

En daarbovenop (en dat is het grote geheim van ons brein) komt nog eens dat deze processoren zelf “evolueren” volgens de input die ze krijgen, tot het   systeem waarin ze “werken”  of sturen  zo optimaal mogelijk functioneert.

Stel je voor dat je een oude 486 koopt, waarbij, ENKEL OMDAT JE ZWARE COMPUTERSPELLETJES SPEELT, een deel zich ontwikkelt tot een grafische kaart…

Dat gebeurt in de eerste levensjaren!
Voorbeeldje:
Sommige neuronen liggen in de baan van de oorzenuwen, worden erdoor gestimuleerd, en zenden direct ook stimuli terug, zodat de oren zelf (en alle subtiele componenten binnenin) enkel DIE geluiden gaan selecteren die stimuli GEVEN!
Zo hoort een kind tussen bosjesmannen de diverse klikgeluiden onderscheiden die eigen zijn aan de bosjesmantaal, en focussen zijn oren, oorbeentjes, oorzenuwen etc… zich enkel nog op die geluiden.

Een japanneer HOORT geen verschil tussen “R” en “L”, en wij kunnen de bosjesmantaal slechts met verschrikkelijk veel inspanning nog proberen te begrijpen,  ZELFS met een gids bosjesmans-nederlands erbij…
De computer IS het geheugen, IS de software,  en IS  meteen  ook   de (virtuele ) hardware…

Hoe genetisch bepaald is ons brein?
Hoe memetisch bepaald is ons brein?

Genetisch determinisme   Ik erger me soms blauw wanneer ik hoor dat “het gen van de aggressie” ontdekt is… Zonder alle andere genen, en de maatschappelijk-sociale context, “bestaat” dit gen hoegenaamd niet.  Het “gen van de aggressie” is dus een veel ruimer begrip!

Vaak is het eerder een serie basen uit het DNA, die wanneer men ze wegknipt, ervoor zorgen dat een aggressie-stimulerende stof
(bvb adrenaline, testosteron, etc…) niet meer of in mindere mate geproduceerd wordt.
Genen waren vroeger uitsluitend (en memen zijn nog steeds ) virtuele begrippen, uitgevonden om iets aan te duiden dat we niet KONDEN lossnijden en onder  de loep leggen.(maar men doet tegenwoordig dus wel proeven met knock-out , verwijderde en/of uitgeschakelde genen ….)Genen zitten in de chromosomen vervat, een serie basen ( sequentie)uit de dubbele helix

Genen zitten echter wel degelijk in een context ze vormen allen samen (met nog andere erfelijkheidsdragers ) een totale genoom -machine met kolonie-achtige of symbiotische , ‘ecologische dynamische evenwichten ‘ – kenmerken :
informatie is enkel informatie wanneer het systeem dat deze info “vertaalt” (d.w.z. het lichaam, de cellen, de ribosomen, etc…) deze info KAN vertalen.
Info( vervat in zowel genen of memes )moet op hard ware draaien …. vooraleer het als zich als info/instructies uitdrukt
Meestal wordt de complexe machine “mens” simplistisch herleid tot een robot met knopjes die je aan of uit zet…

Memen zijn ideeën die van generatie op generatie doorgegeven worden.
Net als ” het vroegste  begrip gen ” , is meme echter een “fictief” begrip!
Daarom is het niet minder waardevol! 

 °

De meesten van ons zullen bij het woord `informatie’ direct denken aan `betekenis’, aan het  toegevoegde inhoudelijk aspect van een boodschap, een bericht, een signaal of een verhaal. Maar   uit de   materieele drager   alleen  kan als zodanig nooit  alleen de betekenis van een toegevoegd  signaal worden afgeleid    .

°

Een eenvoudig gedachtenexperiment kan dit toelichten. Veronderstel dat aliens voor de eerste maal ergens op aarde landen. Het eerste wat ze zien is een verkeersbord, dat ze haastig in hun ruimteschip laden. Terug op hun planeet onderzoeken ze het ontvoerde verkeersbord. Zullen zij in staat zijn om, louter op basis van de fysische kenmerken van dit verkeersbord, zijn betekenis te achterhalen?

°

—> Natuurlijk kan dit  niet: want de betekenis is immers(in dit geval )  van buitenaf aan het bord toegevoegd. Het bord op zichzelf betekent niet veel ( maar is wel essentieel ) .

°

Meer algemeen zouden we kunnen zeggen, dat met gelijk welke materiële structuur gelijk welke (menselijk) toegevoegde betekenis kan geassocieerd worden: dit soort   betekenis is niet herleidbaar tot stof—->   semantiek (de `inhoud’ van een bericht) is niet herleidbaar tot syntaxis (de stoffelijke uitdrukking van de inhoud).

°

Deze overweging geldt zeer algemeen: ze is voor onze hersenstructuur even goed geldig als voor een eenvoudige structuur als een verkeersbord.

°

Maar langs de andere kant bestaat er geen betekenis zonder een vorm en heeft elke vorm wel degelijk een betekenis / het feit dat we nog niet weten dewelke ( of de betekenis niet kunnen lezen of achterhalen ) is geen argument

°

De betekenis van een woord kan maar verschijnen in de mate dat bewustzijn voorhanden is. ….In het begrip zelf van `betekenis’ zit reeds impliciet de vereiste van bewustzijn verborgen._____althans in het ontdekken of lezen van de betekenis : de interpretatie  …  Bewustzijn is dus een nodige(?)  voorwaarde om een betekenis te kunnen ontdekken in een vorm (1)…

°(1) of nabootsing ook met  gegeven   summiere vormen van  bewustzijn kan functioneren (als leerproces ) is de volgende  vraag  die misschien door de ethologie moet worden beantwoord  ….

°

Minder evident is dan  ook   de volgende vaststelling: we kunnen woorden of beelden in ons bewustzijn aan de vorm toekennen zonder nochtans toegang te hebben tot de eigenlijke betekenis of zin ervan. of de oorspronkelijke betekenis die er al dan niet door een ander bewustzijn ( mens ) is aan gegeven ….

°

   Opnieuw over  Propaganda memen 

°

We dienen blijkbaar actief in de begrippen binnen te dringen om ze ons eigen te maken; zoniet blijven de woorden een soort lege hulzen. Die lege hulzen kunnen zich aaneenrijgen tot hele betogen, die we dan zogezegd `begrijpen’, zonder ze te doorgronden.(woordsalades , retoriek en  zogenaamde “deepidities “ komen  als voorbeelden daarvan  in  gedachte )

°

We hebben met zo’n lege termen enkel een psychische band. Neem bijvoorbeeld uitdrukkingen als `positieve discriminatie’ of `affirmatieve actie’. Die zijn onzinnig —>Iedere discriminatie is `positief’ voor de bevoordeligde, en `negatief’ voor de benadeelde; tegenover iedereen die `positief’ gediscrimineerd wordt, staat een andere die `negatief’ gediscrimineerd wordt.De toevoeging `positief’ aan `discriminatie’ is dus non-informatief, maar heeft de bedoeling om sympathie op te wekken voor de aangeduide praktijk. Het is niet de bedoeling dat je nadenkt, maar dat je gevoelsmatig reageert en de woordhulzen met sympathie of antipathie leert associeëren.

°

—-> Zo’n niet begrepen woordhuls kan als propaganda-meme gebruikt worden. De politieke klasse zal bijvoorbeeld alles op alles zetten, om ons te doen geloven dat wij leven in een `democratie’. Via scholen, pers en andere propaganda-kanalen zal ons zoveel mogelijk, als een vanzelfsprekendheid, worden ingelepeld dat wij leven in een `vertegenwoordigende democratie’ (of `democratie’ kortweg). En omdat we dat zoveel horen, zal de naam-functie ons ertoe uitnodigen, om deze meme te interioriseren. Uiteindelijk zullen we aanvaarden dat in naam van zo’n `democratie’ boeken uit bibliotheken worden gehaald (Anciaux), stembiljetten ongeteld worden vernietigd (referenda in Genk en Gent), of politieke partijen worden verboden. Dat is alleen maar mogelijk, omdat we niet stilstaan bij de (oorspronkelijke  of andere )  inhoud van het begrip `democratie’, zodat dit woord enkel nog fungeert als een dummy die enkel het bestaande particratische systeem aanduidt. Via propaganda wordt die dummy met allerlei positieve en sympathie gevoelens geassocieerd, maar inhoudelijk treffen we enkel leegte aan.

°

We menen het woord `democratie’ te begrijpen, maar in werkelijkheid wekt dit begrip enkel een complex op van gevoelsmatige associaties, en geen authentiek begrip.

°

In aansluiting hierop stel ik voor om aan begrippen en `informatie’, in navolging van de traditionele trichotomie, een soort lichaam, ziel en geest toe te wijzen.

°

—->Het lichaam is de fysieke drager of het fysieke teken, wat op zich betekenisloos blijft.

°

—->De ziel of psychische component van een begrip is de gevoelsmatige bewustzijnsinhoud die het begrip in ons opwekt, zelfs in afwezigheid van eigen geestelijke activiteit. In essentie bestaat deze bewustzijnsinhoud uit sympathie, antipathie en associaties.

°

—-> De geest van het begrip tenslotte, is de bewustzijnsinhoud, die ontstaat wanneer we met ons denken actief op het begrip als zodanig ingaan. Het is de daadwerkelijke  inhoud van het begrip( voor diegene die erover nadenkt ) . In de mate dat we deze activiteit achterwege laten, kunnen we geinfecteerd worden door geestloze pseudo-begrippen, die in ons passief bewustzijn een eigen leven leiden dat niet echt verschilt van droombeelden/ideaalbeelden zelfs .

°

In de mate dat ons denken niet actief ingrijpt in de pseudo-begrippen waarmee we voortdurend worden bestookt, gaan inderdaad de wetten van de memologie bepalen welke holle memes onze geest zullen bevolken……….    Dan ligt het veld vrij voor natuurlijke selectie van bewustzijns- of ziele-inhouden via de propagandacyclus. 

°

De memologische ideologie

*

Ik geloof  dat de memologie een buitengewoon belangrijke stap vooruit kan betekenen in ons begrip van de werkelijkheid, net zoals het Darwinisme een buitengewoon belangrijke stap voorwaarts betekende voor ons begrip van de biologische werkelijkheid.Maar in beide gevallen verschijnt ook een acute tendens tot onterechte veralgemening van de nieuwe inzichten.

°

Memen – harde wetenschap of niet meer dan een metafoor?

<

Het verschil is natuurlijk wel dat het bestaan van genen langs experimentele weg kan worden aangetoond, bij memen is dat niet het geval.

—-> Volgens vele   critici hebben ze dan ook niet meer dan een metaforische waarde; bepaalde culturele verschijnselen kunnen er handzaam mee worden aangeduid.

<

Een ander bezwaar is dat vrijwel alles met behulp van memen kan worden verklaard, waardoor het weer twijfelachtig wordt of er en détail zo veel meer mee kan worden begrepen dan met de traditionele methoden van de geesteswetenschappen.

°

Hardnekkige memen, vasthoudende individuen

Memes kunnen zich, net als genen, voortplanten en verspreiden. Alleen doen memes het van hoofd tot hoofd. Memes kunnen zich, net als genen, voortplanten en verspreiden. Alleen doen memes het van hoofd tot hoofd.

Culturele evolutie is net zoiets als biologische evolutie, hoor je vaak. In plaats van genen worden er ‘memen’ geselecteerd – ideeën en gedragingen die mensen van elkaar kunnen overnemen. Maar dat is toch een iets te simpele voorstelling van zaken, zegt een aantal Zweedse wetenschappers.

De mens heeft de afgelopen duizenden jaren een cultuur opgebouwd die zijn gelijke niet kent in het dierenrijk. Hij heeft duizenden talen ontwikkeld. Steden kwamen tot bloei, nieuwe ambachten ontstonden, religies werden beleden en de kunsten en wetenschappen floreerden. Hoe heeft dat alles kunnen ontstaan?

Steeds vaker vormt Darwin’s evolutietheorie het uitgangspunt bij de verklaring van de opkomst van de menselijke cultuur. Zoals de ontwikkeling van het dieren- en plantenrijk werd gestuurd doordat de meest geschikte genen overleefden, zo is de menselijke cultuur tot wasdom gekomen doordat zich een soort parallelle evolutie voltrok in de hoofden van mensen, is het idee.

Mensen zijn zeer gevoelig zijn voor allerlei gedragingen, gewoontes en ideeën die ze om zich heen waarnemen. De verzamelterm voor al die gewoontes en ideeën is ‘meme’, een eenheid van informatie naar analogie van ‘gene’. Memen verspreiden zich als een soort virussen van mens tot mens, van hoofd tot hoofd. De Britse wetenschapster Susan Blackmore heeft de mens daarom zelfs een meme-machine genoemd.

De strijd der memen
Op grond hiervan kun je culturele evolutie omschrijven als de strijd tussen memen, waarvan het succes wordt bepaald door hun vermogen om zich te nestelen in de menselijke geest en het gedrag van individuen te beïnvloeden. Of is dat te kort door de bocht?

Het klinkt namelijk alsof mensen de willoze speelbal zijn van memen. Maar mensen kunnen toch ook zelf beslissingen nemen, op grond van rationele afwegingen?

Een aantal Zweedse wetenschappers heeft daarom nu een nieuw model voor culturele evolutie ontwikkeld. Dat is wel gebaseerd op de verspreiding van memen, maar biedt tegelijkertijd plaats voor de vrije keuze van individuen, schrijven ze in PNAS.

Ze gaan er daarbij vanuit dat niet iedereen even ontvankelijk is voor elk meme. Een jong kind neemt misschien alles wat nieuw is met evenveel gretigheid in zich op, iemand met meer levenservaring zal selectiever zijn. Die maakt een keuze op grond van zijn voorkeuren, of naar aanleiding van een afweging. Die leest een boek pas als het hem echt interessant lijkt, en accepteert een idee pas na het grondig aan de tand te hebben gevoeld.

Hoe meer ervaring iemand heeft, hoe meer waarde hij zal hechten aan de functionaliteit van een meme, blijkt uit het model van de Zweedse onderzoekers. Dus hoe meer ervaring, hoe groter de kans op een rationele afweging tussen memen. Je kunt daarom biologische evolutie niet zomaar gelijkstellen met culturele evolutie. Individuen kunnen immers geen invloed uitoefenen op de samenstelling van hun genen.

Culturele evolutie is daarmee niet alleen het gevolg van de verspreiding van succesvolle memen, maar ook van de keuze van individuen. Een vergelijking met biologische evolutie gaat daarom maar ten dele op, vinden de Zweden.

Liedjes in je hoofd
Het onderzoek roept wel de vraag op of die keuze bij memen altijd mogelijk is. Een beroemd voorbeeld is het irritante deuntje. Hoe muzikaal onderlegd je ook bent, een liedje als ‘Jingle Bells’ kan zich hopeloos vastzetten in je hoofd , hoe nutteloos ook, en hoe hard je er ook tegen vecht. Ervaring garandeert dus niet altijd een verstandige keuze. De mens mag zich gelukkig prijzen dat irritante deuntjes zelden langer standhouden dan een paar dagen.

Hoe dan ook, het Zweedse model laat wel zien dat culturele evolutie niet alleen wordt gestuurd door de onzichtbare hand van de evolutie, maar ook door het keuzeproces van individuen.

Nu maar afwachten of hun model aantrekkelijk en nuttig genoeg is om aan te slaan en langdurig te overleven in het rijk der memen.

Bouwe van Straten

Pontus Strimling e.a., ‘Repeated learning makes cultural evolution unique’, in Proceedings of the National Academy of Sciences, 3 augustus 2009.

°

.(wikipedia)            http://nl.wikipedia.org/wiki/Co-evolutie

+++++++Kenmerken die wij hebben zijn een gevolg van de natuur. Maar toen de mens begon met cultuur, kwamen degenen die beter waren in culturele zaken (gebruik van werktuigen, paleotaal), beter naar voren. Er is dus ook een culturele selectie …..Biologische evolutie gaat hand in hand met culturele evolutie. Mensen die taal beheersten hadden een evolutionair voordeel. Zij hadden een iets groter hersenvolume en die werd daardoor weer steeds versterkt. Onze cultuur is dus in onze biologie ingebakken. Het kunnen spreken van taal, werktuigen gebruiken, enz.   ….

CULTUUR MENSELIJK   GEDRAG & GENEN

drs. L.E. Pihlajamaa-Glimmerveen    DE  SPREKENDE  SLANG 

Menselijk gedrag wordt bepaald door de cultuur waarin iemand opgroeit, maar ook door de biologie van de soort. Dit zijn niet twee gescheiden terreinen; beide invloeden zijn er tegelijk en altijd, vaak zonder dat we ze precies kunnen onderscheiden. 

Zolang de mens bestaat – en al lang daarvoor – vormen gifslangen een belangrijke doodsoorzaak. In vrijwel alle culturen spelen slangen een belangrijke rol. Soms worden zij beschouwd als goden of als boodschappers van goden of van de duivel, soms zijn het demonen. In het paradijsverhaal uit de bijbel is het een (sprekende) slang die Eva verleidt tot het kwaad. Daarmee is de slang blijvend het symbool van de zonde(val) geworden in de joodse en later ook in de christelijke cultuur.
Maar soortgelijke beelden komen in vele andere culturen voor.  Mensen (en chimpansees) die nog nooit een slang hebben gezien zijn er instinctief bang voor. In dromen spelen slangen vaak een rol.

In hoeverre zit onze angst voor slangen in de genen (‘instinct’) en in hoeverre is het een cultureel verschijnsel? Heeft er natuurlijke selectie plaats gevonden op mensen die voldoende op hun hoede waren voor slangen of op culturen waar deze angst werd gecultiveerd?

Trek hieruit niet de conclusie dat er een ‘gen voor slangenangst’ zou bestaan.

Dat er een genetische basis voor gedrag bestaat is inmiddels wel duidelijk, maar op welke manier de genen gedrag beïnvloeden nog niet.

Memen

Bestand:ImgNezahualcoyotll.jpg

Nezahualcoyotl (1402 – 1472), vorst van Texcoco. De afbeelding van deze Azteek bevindt zich in de Bibliothèque Nationale in Parijs. De kleding van de Azteken was voor de Spanjaarden die Mexico veroverden, nu ook weer niet zo heel exotisch, hoewel de culturen van Spanje en Mexico elkaar voordien nooit hebben kunnen beïnvloeden.

Dat biologische soorten zich hebben ontwikkeld door natuurlijke selectie op spontaan ontstane varianten is inmiddels voldoende aangetoond. Onderzoekers raken er steeds meer van overtuigd dat vergelijkbare processen ook plaats vinden met ‘memes’ (een Engelse term, afgeleid van ‘memory’, naar analogie van genes). Memen zijn onderdelen van onze culturen, bijvoorbeeld ideeën, melodieën, uitvindingen. Ook deze ontstaan spontaan en kunnen in korte tijd weer verdwijnen, of zich juist snel verbreiden. Onze huidige cultuur is opgebouwd uit de succesrijke memen die we van onze voorouders hebben geërfd. De minder geslaagde zijn verdwenen en vergeten. De memen-evolutie gaat veel sneller dan de biologische evolutie, maar is er niet geheel onafhankelijk van. Omgekeerd kan het zijn dat onze biologische evolutie versneld is door de culturele evolutie, bijvoorbeeld van de taal, of van altruïstisch gedrag: clans die goed konden communiceren, of die een sterke sociale samenhang hadden door hun altruïsme hadden grotere overlevingskansen, maar deze kenmerken waren gekoppeld aan kenmerken van het brein. Er zijn nu zelfs aanwijzingen dat er een centrum in de hersenen is voor spiritualiteit (zie Trouw van 8 juni 2000).

Dat de menselijke cultuur op de een of andere manier in onze structuur zit blijkt ook uit het ‘experiment’ van de Nieuwe Wereld.

Toen de eerste mensen via Alaska Amerika betraden, waren zij nog nomadische jagers en verzamelaars die zich vervolgens over het hele westelijke halfrond verspreidden en zich aanpasten aan het plaatselijk milieu.

Toen de Europeanen na Columbus kennis maakten met de verschillende culturen daar bleken er hoog ontwikkelde culturen te bestaan die enerzijds vreemd waren, maar anderzijds veel bekende elementen bevatten: er werd graan (maïs) en groenten geteeld, er werden aardewerken potten, metalen sieraden en wapens vervaardigd, men kleedde zich in geweven stoffen en er was een erfelijke adel; koningen en priesters beheersten het leven van het gewone volk. Archeologisch onderzoek in onze tijd bevestigt dit.

Het lijkt erop dat er in onze hersenen een basispatroon zit waardoor mensen de neiging hebben om bepaalde sociale en technische ontwikkelingen door te maken.

Eén van de belangrijkste meme is natuurlijk de taal. Waarschijnlijk is dit de allerbelangrijkste. Hier een verhaal waarin wordt aangegeven dat de taal wel eens vele malen ouder kan zijn dan men meestal denkt en dat de taal een grote rol kan hebben gespeeld in de ontwikkeling van de mens, niet nadat we mensen waren, maar vooraf!

Wat niet aan de orde komt is het feit dat verwantschap is aan te wijzen met stamboom en al tussen alle talen, dus taal moet al goed ontwikkeld zijn geweest voor de migraties naar Australië en Amerika, en die vonden waarschijnlijk ook eerder plaats dan tot voor kort gedacht.

°

Culturele evolutie

Natuurlijke selectie kan de menselijke cultuur evengoed sturen als ze dat doet met genen

Wetenschappers aan de Universiteit van Stanford hebben voor het eerst aangetoond dat culturele produkten die de overleving en reproductie van haar leden beïnvloeden verschillend evolueren dan andere culturele eigenschappen .

Deze evolutie verwijst rechtstreeks naar de sturende acties van de natuurlijke selectie in de opbouw van het menselijke genoom.

Polynesische katamaran : Het team van de univ van Stanford bestudeerde katamaran ontwerpen van 11 Oceanische eilandculturen. Zij hebben de eigenschappen ingeschat die tot verbeterde zeewaardigheid van de vaartuigen konden bijdragen en zo visserijsucces of de overlevingskansen tijdens migratie of oorlogvoering konden beïnvloeden

(Stockphoto/Flemming Mahler)

Human Culture Subject To Natural Selection,          http://www.sciencedaily.com/releases/2008/02/080216175953.htm

°

Cultuur versnelt menselijke evolutie (1)                                                                                  http://evolutie.blog.com/2403052/

De menselijke wereldbevolking is enorm toegenomen gedurende de laatste 50.000 jaar.
Elf duizend jaar geleden (9.000 BC) waren er ‘nog maar’ 5 miljoen mensen, nu zijn er 6,5 miljard. Dus, een toename met meer dan een factor duizend. Meer mensen betekent meer mutaties in totaal. Daardoor zou ook het aantal gunstige mutaties toegenomen moeten zijn. Dat is de theorie.
Volgens onderzoek van de antroproloog Gregory Cochran en medewerkers zijn de meeste mutaties zeer recent ontstaan. Dit betekent dat de snelheid van genetische veranderingen in het menselijke DNA gedurende de laatste paar duizend jaar sterk is toegenomen. Volgens de onderzoekers kan dit verklaard worden door het feit dat de selectiedruk is toegenomen toen mensen landbouw begonnen te bedrijven. De landbouw vormde een grote ecologische verandering van de menselijke omgeving. Dit meldde de Scientific American gisteren (10 dec) in een voorpublicatie. De originele publicatie verschijnt vandaag in PNAS. Ongeveer 10.000 jaar geleden begon de mens met landbouw en veeteelt (het domesticeren van dieren).

… Door hogere bevolkingsdichtheden kwamen besmettelijke ziektes als malaria, pokken, tuberculoses opzetten. Tegelijkertijd zorgde het nieuwe dieet voor nieuwe uitdagingen, zoals ijzertekort door gebrek aan vlees, waardoor de lichaamslengte, tanden en hersenen kleiner werden.

Maar er ontstonden ook nieuwe gen-varianten die het nieuwe voedsel beter konden verteren en gen-varianten die de mensen beter bestand maakten tegen besmettelijke ziektes.

Bijvoorbeeld het gen LCT zorgde dat volwassenen beter melk konden verteren en G6PD gaf enige bescherming tegen malaria.

Deze claims gaan in tegen de gangbare opvatting dat de menselijke biologische evolutie juist langzamer is verlopen, omdat natuurlijke selectie meer en meer werd teruggedrongen door betere voeding, betere hygiene, betere medische zorg.

Hier vind je het blog van één van de betrokken onderzoekers en hier een ander blog dat over het onderzoek blogde. Het artikel in PNAS: John Hawks, Eric T. Wang, Gregory Cochran, Henry C. Harpending, and Robert K. Moyzis

‘Recent acceleration of human adaptive evolution’, PNAS 11 Dec 2007.

* Hawks et al. (2007) paper [Humans on evolutionary fast track].

Are humans evolving faster? – Dec 11
The press release from the University of Utah(more)

Accelerated Human Evolution – Dec 11
We frequently hear claims that humans have(more)

  20 december 2011

Culturele verschillen zorgen voor genetische verwijdering tussen stammen in de Amazone

Dat schrijven Braziliaanse onderzoekers dinsdag in PNAS.

De wetenschappers onderzochten 7 stammen in het Amazoneregenwoud in Brazilië. Ze vonden dat 1 van de 7 groepen, de Xavante, afweek van de andere stammen: ze hadden grotere hoofden, waren langer en hun gezicht was smaller. De onderzoekers berekenden dat deze kenmerken 3,8 zo snel waren geëvolueerd als kenmerken van andere stammen.

Oorzaken van zulke verschillen in evolutiesnelheden liggen veelal in geografische isolatie van de snel evoluerende groep of in het feit dat ze in een afwijkende omgeving leven, bijvoorbeeld in hogere gelegen gebieden of in gebieden met een ander klimaat.

Opvallend was dat al deze oorzaken voor de Xavante niet golden: er waren op deze gebieden geen verschillen tussen de 7 stammen te vinden.

 Cultuur

Er bleef een mogelijk oorzaak over: cultuur. Het bleek dat de Xavante sociaal zo georganiseerd dat één belangrijk stamhoofd meerdere vrouwen had, waardoor een groot gedeelte van de nakomelingen van één specifieke man kwamen.   Met deze sociale structuur weken ze af van de andere stammen. Door deze organisatiestructuur worden bepaalde genen en dus kenmerken sterk geselecteerd.

De afwijkende cultuur van de Xavante blijkt dus een belangrijke motor achter hun snelle evolutie te zijn, zo stellen de onderzoekers. Ze concluderen daaruit dat culturele ontwikkeling en diversificatie een belangrijkere rol heeft in gespeeld in menselijke evolutie dan tot dusver aangenomen.

NU.nl/Hidde Boersma

het memenspel versnelt de evolutie 1

referenties:

A.Bergsma (2001) `Genen en memen. Een gesprek met Susan Blackmore’ Skepter 14(4), p.10-12 S.Blackmore (1999) `The meme machine’ Oxford: Oxford UP ; ibid. (2000) `The power of memes’ Scientific American, 10/2000, p.52-61; ibid. (2001) `Evolution and memes: the human brain as a selective imitation device’ Cybernetics and Systems 32, 225-255

R.Dawkins (1976) `The selfish gene’ Oxford: Oxford UP ; (1993) `Viruses of the mind’ in: B.Dahlbohm (ed.) `Dennett and his critics: demystifying mind’ Oxford: Blackwell

J.Verhulst (1998) `Der Erstgeborene. Mensch und höhere Tiere in der Evolution’ Stuttgart: Freies Geistesleben; zie ook ibid. (1996) `Atavisms in Homo sapiens: a Bolkian heterodoxy revisited’ Acta Biotheoretica 44, 59-73 & (1999) `Bolkian and Bokian retardation in Homo sapiens’ Acta Biotheoretica 47, 7-28

OPMERKINGEN  &  LINKS

° Dawkins   —>

° Daniel Denett —>

http://www.bbc.co.uk/news/world-radio-and-tv-21947207

Alles is evolutie:(1)  van aap tot app, van insect tot internet

 17 november 2013  2

°

De evolutie is iets wat wij vaak  uitsluitend  associëren met Charles Darwin, natuurlijke selectie en de natuur. Echter is de evolutie is  ook buiten de natuur volop gaande.

°

Als we goed om ons heen kijken, zien we de evolutie terug in de alledaagse dingen.

°

Ooit zijn wij begonnen als een soort tijdelijke samenwerking. De voorlopers van onze genen waren eerst  microscopische  zelfstandige organismen , die in de loop van de evolutie in allerlei samenstellingen en op steeds vastere basis zijn gaan samenwerken.

°

Binnen samenwerkingsverbanden  specialiseerden  ze  zich in bepaalde functies en verwaarloosden de capaciteiten die door hun gespecialiseerde partners werden ingevuld  .

°

Vanaf een zeker moment werd de samenwerking onomkeerbaar, en zo ontstonden  cellen ,meercelligheid  en complexere wezens met weefselstructuren   .… M.a.w  = steeds complexere  eenheden op hoger  geintegreerde organisatie-niveaus : van dieren  en planten  en mensen tot en met  nationale staten    multinationale ondernemingen   en virtuele  machines  als  banken en  ngo’s

°

De mens is een dier: voor Darwins tijdgenoten was dit een ontnuchterende vaststelling.

“We bleken niet langer de omlaag gevallen engel te zijn, maar de omhoog gekropen aap,” zegt Henk Verhoeven.

Hij is bedrijfspsycholoog, docent toegepaste psychologie op de Fontys Hogescholen en auteur van het boek Oerganisatie.

°

Wanneer we naar de essentiële stappen in de geschiedenis van de evolutie kijken, zien we dat de volgende processen een hoofdrol speelden: replicatie, natuurlijke selectie, meercelligheid, seksuele reproductie en seksuele selectie. Natuurlijke selectie en seksuele selectie hebben ertoe geleid dat we van apen zijn geëvolueerd tot rechtop lopende wezens met een zwakke rug en een te grote herseninhoud.

°

Genen en memen —>  Verhoeven stelt dat de principes van de evolutie niet alleen opgaan voor genen, maar ook gelden voor zogenaamde memen.

oerorganisme

°

Een meme is een begrip uit de memetica en is een zichzelf vermeerderende eenheid van de culturele evolutie (zoals een gen de eenheid is van de biologische evolutie). Het zijn de kleinste bouwstenen waaruit al onze ideeën, verhalen, overtuigingen, techniek en maatschappelijke structuren zijn opgebouwd.

°

“Het idee hoe je een wijnpers of een drukpers moet maken, is een cluster bestaande uit stukjes informatie. De stukjes aan informatie noemen we memen. We kunnen in ons hoofd van alles combineren en bewerken en dit vormt de basis van creativiteit en probleemoplossend vermogen.” De stukjes informatie zijn een soort van bouwstenen die kunnen worden verplaatst, gecombineerd, bewerkt en vermenigvuldigd. Dit proces komt overeen met het evolutionaire proces van variatie, selectie en voortplanting.

°

Evolutiebioloog Richard Dawkins zag als eerste dat informatiepatronen in hun ontwikkeling en gedrag verbazend veel lijken op genen, en dat inzichten uit de genetica en biologie breder toepasbaar zijn, bijvoorbeeld in de menswetenschappen, de technologie en economie.

°

Samenkomen —>  Met het bovenstaande in ons achterhoofd ontvouwt zich gaandeweg een nieuw perspectief op de wereld waarbij een verbazende regelmaat en logica zichtbaar wordt. Verhoeven heeft zich laten inspireren door Dawkins en besloot de theorie nog wat verder uit te werken en te combineren met andere theorieën.

°

Een verrassende theorie is het idee van convergente evolutie.

°

Convergente evolutie is in de biologie de evolutie van dezelfde eigenschap bij verschillende, niet verwante groepen. Diersoorten die geen familie van elkaar zijn, kunnen toch sterk op elkaar gaan lijken omdat hun leefomgeving en de omstandigheden hetzelfde zijn. Voorbeelden zijn de tweebenigheid bij vogels, mensen en de Tyrannosaurus rex en het vliegvermogen bij vogels en vleermuizen. Een voorbeeld van convergente evolutie is de bouw en anatomie van de vleugels van verschillende gewervelden.1.Pterosauriër 2.Vleermuis 3.Vogel. Foto: Wikimedia Commons Een voorbeeld van convergente evolutie is de bouw en anatomie van de vleugels van verschillende gewervelden.1.Pterosauriër 2.Vleermuis 3.Vogel. Foto: Wikimedia Commons

°

De meeste mensen zijn bekend met convergente evolutie in het dierenrijk.

°

Maar het bijzondere is dat we convergente evolutie ook terug zien in de techniek en cultuur. “De telefoon werd op dezelfde tijd door verschillende mensen uitgevonden. Kennelijk waren er een aantal bouwstenen, zoals kennis van elektriciteit en geleiding van stroom, ver genoeg ontwikkeld en konden ze aan elkaar worden gekoppeld.” De laatste touwtjes aan elkaar knopen, gebeurt dan onafhankelijk van elkaar door verschillende mensen.

°

Hetzelfde gebeurde bij Jospeh Henry, Samual Morse, William Cooke, Charles Wheatstone en Karl Steinhein. Zij kwamen allemaal rond dezelfde tijd op het idee van de elektrische telegraaf.

°

Ook het idee van Darwin kwam niet zomaar uit lucht vallen. “Darwin heeft alleen een aantal ideeën aan elkaar gekoppeld en er een paar nieuwe elementen aan toegevoegd. Echter op precies dezelfde manier als Alfred Russell Wallace gedaan had.

°

Wallace deed in de Indonesische archipel onderzoek en bleek tot vrijwel dezelfde conclusies te komen over natuurlijke selectie en evolutie. Bijna alle ideeën bestaan uit meerdere ideeën die samengevoegd een grotere overlevingskans hadden.

°

Ideeën en seksuele reproductie Wat ook kan gebeuren is dat de bouwstenen van de ideeën worden uitgewisseld tussen culturele domeinen.

°

“In de techniek is het idee van standaardisatie uitgevonden. Tijdens de industriële revolutie is dit idee verspreid en is het verder geperfectioneerd. Dit is vervolgens door de wetenschap weer overgenomen,” zegt Verhoeven.

°

Matt Ridley noemt dit ideas having sex. De IQ-test is gestandaardiseerd en daardoor kan de intelligentie van mensen met elkaar worden vergeleken.

°

“Technische uitvindingen komen voort uit ideeën die eerst ergens anders groot werden en dan overslaan op een ander domein en daar een nieuwe functie krijgen. De wijnpers bijvoorbeeld, diende om druiven te persen. Hetzelfde principe zien we terug bij de drukpers.”

°

°Voorbeeld van standaardisatie:  eindpunt van de assemblagelijn bij autofabriek Ford in 1913. Foto Wikimedia Commons Voorbeeld van standaardisatie: eindpunt van de assemblagelijn bij autofabriek Ford in 1913. Foto Wikimedia Commons

°

Logica of samenloop van omstandigheden? —> Door het perspectief waarbij regelmaat en logica zichtbaar is geworden, lijkt het alsof het leven een logische en regelmatige opstapeling is van bouwstenen.

°

Nature  Nurture    —> 

Zou het mogelijk zijn om aan de hand van deze regelmaat en logica het gedrag of verloop van iemands leven te voorspellen?

 

°

Volgens Verhoeven is dit niet helemaal het geval. Als voorbeeld noemt hij een identieke tweeling die bij geboorte zijn gescheiden. “Genetisch zijn ze hetzelfde, maar in verschillende omstandigheden opgegroeid. Toch kozen ze beiden voor het beroep van brandweerman en maakten ze nog tal van identieke keuzes. Een meer objectieve toeschouwer of wetenschapper zal concluderen dat erfelijk bepaalde persoonlijkheidskenmerken, zoals het op zoek gaan naar spanningssituaties, een grotere rol gespeeld hebben.”

°

Ook de cultuur (de memetische omgeving) waarin iemand opgroeit, bepaalt voor een groot deel het gedrag. “Een belangrijk deel van onze emoties is ook cultureel/memetisch bepaald. Bijvoorbeeld dat de meeste Nederlanders Sinterklaas een leuke traditie vinden. Dat genen en memen ons gedrag en keuze beïnvloeden, betekent niet dat dat voor 100% het geval is. Er spelen nog vele andere, toevallige factoren een rol. Maar de invloed is er onmiskenbaar,” benadrukt Verhoeven.

°

Internet

°
…ook de snelheid van internet maakt een  ontwikkeling door…… De wetenschap introduceerde onlangs het snelste draadloze internet ooit: 100 gigabits per seconde. Wie weet wat ons in de toekomst nog meer te wachten staat.

°

Net als  symbionten  ( én parasieten )zich hebben aangepast aan de omstandigheden, passen mensen zich ook geregeld aan, aan de omgeving. Het internet is een nieuwe bouwsteen. De vraag is dan ook wat de komst van het internet met ons doet of gaat doen.

°

“Om invloed te hebben op onze genetische samenstelling is internet nog te kort op deze wereld. Waar het wel invloed op heeft, is de snelheid en omvang waarmee ideeën seks hebben met elkaar,” zegt Verhoeven.

°

In de huidige tijd is het veel makkelijker om nieuwe combinaties te vormen, waarvan er een aantal tot werkelijk nieuwe innovaties zullen leiden. Deze combinaties worden echter in de hoofden van mensen gevormd waarbij internet het toevoerkanaal is.

°

” Het denken van de mens zal sneller gaan en onze collectieve intelligentie zal groeien. Ideeën uit één deel van de wereld zijn razend snel aan de andere kant van de wereld. Vroeger bleven deze ideeën geïsoleerd. “(2)

°

In de biologie zien we dat organismen steeds meer met elkaar gaan samenwerken en één grote ecologie vormen. Bijvoorbeeld het Amazonewoud.(–>  mondiaal is dat zelfs de biosfeer ) —–> Dat zal ook met de  mensheid gebeuren en dit wordt versneld door internet. ( –> Pierre Theilhard de Chardin ? )

°

—>We leven straks in één groot superorganisme, genaamd aarde. Alles haakt op alles in. Problemen kunnen we niet oplossen door bijvoorbeeld alleen naar het economische aspect te kijken, we zullen naar een multidisciplinaire visie moeten. Niet omdat we dat leuk vinden, maar omdat de wereld zo in elkaar zit en wij die intellectueel moeten bijbenen.”

°

“De mens is met al zijn complexiteit, veelvormigheid, schoonheid en lelijkheid een product van genen en memen.

°

Deze twee bouwsteentjes bepalen wie we zijn en wat we kunnen worden.

°

Zonder de evolutietheorie zouden we intellectueel gezien met lege handen staan,” zegt Verhoeven.

°

Na Charles Darwin is Richard Dawkins de belangrijkste denker geweest op dit gebied.

°

Dawkins richt zijn aandacht op het gen en de meme. Van daaruit ontvouwt zich een wonderlijk en oneindig complex aan levende systemen. —-> Van aap tot app, van insect tot internet, van molecuul tot multinational. Alles is evolutie.

RECENSIE 

In het iPhonespel Clash of Clans leven wereldwijd miljoenen spelers zich elke dag uit in een virtuele omgeving. Ze worden lid van een clan, bouwen hun eigen dorp, verzamelen hulpbronnen en bouwen legers op om leden van andere clans te beroven. Onderdeel van het spel is het delen van legers, spelers kunnen clangenoten legertroepen cadeau doen. Via een chatkanaal communiceren de clanleden met elkaar, het spel registreert van elk clanlid hoeveel hij bijdraagt en ontvangt van de clan.

Na een tijdje het spel te hebben gespeeld, ontdekte ik in mijn clan een aantal interessante fenomenen. Ten eerste was er een aantal leden, die nooit iets aan hun clangenoten weggaven en alleen ontvingen. Daarnaast was er een groep die ongeveer evenveel weggaf als ontving. Een derde groep concurreerde echter met elkaar in het zoveel mogelijk weggeven aan anderen, een soort altruïstische wapenwedloop dus.

Samenwerken door egoïsme

Het gedrag in een computerspel sluit perfect aan op de werking van seksuele evolutie : competitie en pronken met bezit of vaardigheden. Deze gedragingen dienen er toe om de vrouwelijke leden van een populatie diegene te kiezen als partner die de meeste kans heeft hun genen door te geven.

Maar seksuele evolutie is slechts een van de aspecten van evolutie , naast natuurlijke selectie en memetische evolutie en hun onderlinge samenhang.

Het werk van Richard Dawkins, toonde in 1978 in “The Selfish Gene” aan—-> dat het elementaire niveau waarop evolutie werkt niet de soort is, maar het gen.
Genen pogen ( weliswaar volkomen onbewust en blind maar wel volgens evolutionaire algorythmes ) hun genetisch materiaal te laten overleven. Ze maken daarbij gebruik van vijf processen: samenwerken, functieverdeling, functiespecialisatie, functieverwaarlozing en afhankelijkheid. Verhoeven stelt ( in navolging van anderen Dawkins denkmateriaal olgden ) dat deze zelfde processen ook voor memen ( eveneens een “voorstel “-model van Dawkins ) gelden.

Door samenwerken van genen of memen kunnen ze functies verdelen en zich specialiseren. Door zich te specialiseren op een functie, worden de andere functies van een gen of meme verwaarloosd en dus niet verder ontwikkeld. Hierdoor vergroeien de genen of memen functioneel, ze worden afhankelijk van elkaar voor hun voortbestaan. Door egoïstisch gedrag van genen ontstaan dus complexen, die sterker zijn dan andere combinaties en daardoor overleven. Genen werken weliswaar samen, maar doen dat om hun genetisch materiaal veilig te stellen. Denk bijvoorbeeld (op een ander aggregatieniveau) aan moederinstinct. Moeders offeren zichzelf op in gevaarlijke situaties, om hun kinderen te redden.
Alles is evolutie

Ook culturele processen, verschijnselen en ontwikkelingen kunnen we beter begrijpen door ze te beschouwen als memen-complexen, die aan de principes van evolutie onderhevig zijn. Memen ( al dan niet metaforen ) maken gebruik van dragers, maar zijn er niet volledig van afhankelijk. Zo is het meme “Een zelfmoordaanslag is een goede daad” voor de drager daarvan een dodelijke strategie. Maar het meme verspreidt zich toch, doordat er aandacht aan zo’n zelfmoord gegeven wordt, mensen horen er van en het idee komt terecht in nieuwe dragers.

Het wordt gbeleidelijk aan duidelijk dat ons gedrag, ons gevoel en onze persoonlijkheid zelf een uitkomst zijn van de wisselwerking tussen onze genetische opbouw en de omgeving waarin we ons bevinden.

Natuurlijke selectie en seksuele selectie hebben er toe geleid dat we van apen zijn geëvolueerd tot rechtop lopende wezens met een zwakke rug en een te grote herseninhoud.
Daarna kreef ook rmemetische evolutie, de ontwikkeling en verspreiding van ideeën, een grote v inger in de pap . Kevin Kelly’s idee van de eigen wil van technologie integreert zich op elegante wijze met voorbeelden uit speltheorie en sociaalpsychologisch onderzoek met als doel: aannemelijk maken dat de wereld beter te begrijpen is als we haar bestuderen als een (model) memetische constellatie, waarin egoïstische memen autonoom handelen en hun boodschap proberen te propageren via onze hersenen en externe opslagmedia.

Deze systeembenadering is volgens Verhoeven nodig om ‘een begin te kunnen maken met het allemaal begrijpen.’

°

NOTEN

°

(1) —> Dat is toch een open deur……..  Het lijkt mij meer zinvol je af te vragen, waarin de evoluties op verschillende terreinen van elkaar verschillen en zeker ook hoe en waarom de evoluties van onze samenleving en technische kennis nu zoveel sneller en anders is dan bijvoorbeeld 1000 of 10000 jaar geleden.

(2)

De rol van het internet. —>  Het klopt dat wetenschappers hun ideeën sneller kunnen uitwisselen door online gepubliceerde (en vaak open access) journals…. Maar het internet staat ook vol met onzin, waar vele mensen met open ogen inlopen. Dit kan de overdracht van goede ideeën vertragen.—>Kritisch blijven is dus de boodschap!—->  Net zoals dit al essentieel was  bij die vorige toename van de snelheid  in   informatieoverdracht –> de boekdrukkunst …De paralel gaat zelfs verder … Memetische  ingenieurs  zoals   o.a.   proselitische  godsdienst-propagandisten en politici-ideologen  allerhande ,  hebben al altijd geprobeerd die informatieoverdracht te  controleren , met inbegrip van  beeldenstormen , boekverbranding ,vernietiging van de dragers ervan ,   censuur en tegenwoordig ook het afsluiten van internet-toegangen voor bepaalde  websites…en het instellen van allerlei (obligate ? ) filteringssystemen in een ware  en virtuele   cyber -oorlog met hulp  van computer virussen ,hackers en  andere schade  (aan de  computernetwerken )toebrengende  systemen  en  bevel-hierarchieen

°

computer virussen

‘Computernetwerken gedragen zich steeds meer als biologische organismen’

door NYTNS

Bernardo Huberman, een fysicus van Xerox in San Francisco, was niet verbaasd toen hij het volgende bondige berichtje van de systeembeheerder op zijn voice-mail vond: ‘Een worm had het computersysteem van Xerox aangetast, maar we hebben hem opgespoord en gedood’.

Huberman is een computerwetenschapper die al meer dan tien jaar het gedrag van computernetwerken bestudeert. De biologische allusies in de voice-mail illustreren volgens hem erg treffend, dat de explosieve groei van het Internet talrijke parallellen vertoont met levende organismen, en vele ervan zijn weinig bemoedigend.

John Markoff


“Ik geloof inderdaad dat we in een ecosysteem van computers leven dat meer en meer verweven geraakt”, zegt Huberman. Of, eenvoudiger: “Het is een verbluffend systeem, en het is ook erg kwetsbaar”.

Computers, die ooit niets meer dan volstrekt ge챦soleerde werkinstrumenten waren, vormen in toenemende mate de drijvende kracht achter het moderne zakenleven, en computerwetenschappers zeggen dat ze een onheilspellende evolutie zien naar programma’s die virussen en plagen uit de echte wereld nabootsen.

De laatste tijd is de bezorgdheid toegespitst op programma’s die bij computerwetenschappers bekendstaan als wormen.

Een  exemplaar werd blijkbaar ontwikkeld in Israël en verspreidde zich razendsnel over Europa en de Verenigde Staten door zichzelf van computer naar computer door te mailen.

Onderweg verwoestte het genadeloos alle computerbestanden van zijn slachtoffers. Deze worm, die explore.exe genoemd werd, naar het bestand dat het verwoestende programma activeert, heeft over de hele wereld duizenden computers getroffen en dwong een aantal bedrijven er zelfs toe om abrupt hun e-mailsystemen af te sluiten om zo te proberen de uitbreiding van de epidemie af te remmen.

Net zoals biologische ziektes gebruikmaken van het meest elementaire levensmechanisme – het vermogen van DNA om zichzelf te kopieëren – maakt nu een subcultuur van moderne virusschrijvers gebruik van datzelfde vermogen dat ook bestaat in de wereld van met elkaar verbonden computers.

De dominantie van één enkel computerplatform, namelijk dat van Microsoft-software en Intel-chips, speelt daarbij een grote rol. Aan de ene kant biedt die dominantie het voordeel van compatibiliteit tussen computers, maar volgens sommigen maakt ze computers daardoor ook even kwetsbaar als akkerland waar telkens hetzelfde gewas verbouwd wordt.

“De analogie gaat heel erg ver”, zegt bioloog Richard Dawkins van de universiteit van Oxford. “Als je machines maakt die in staat zijn om slaafs elke instructie op te volgen, en een van die instructies is ‘verdubbel jezelf’, dan zet je de deur wagenwijd open voor parasieten.”

Sommige computerwetenschappers geloven dat de maatschappij met de opkomst van het Internet en het World Wide Web een soort faustiaanse deal heeft afgesloten: we winnen de vele mogelijkheden van zogenaamde robotic software agents, die van computer naar computer kunnen overspringen om bijna intelligent de opdrachten van hun meesters uit te voeren, maar dan moeten we ook het meer sombere vooruitzicht aanvaarden van softwarebesmettingen en cybernetische epidemieën die ware verwoestingen kunnen aanrichten.

“Misschien is dat gewoon wel de prijs die je moet betalen voor de flexibiliteit, aanpasbaarheid en autonomie van die nieuwe ‘genetwerkte’ wereld”, zegt Kevin Kelly, de auteur van Out of Control: The New Biology of Machines, Social Systems and the Economic World (Addison Wesley, 1994).

Biologische metaforen die gebruikt worden om vijandige software te beschrijven zijn natuurlijk ook niet meer dan metaforen.

De analogie loopt ten dele mank omdat de zogenaamde computervirussen door de mens vervaardigd worden en niet van natuurlijke aard zijn, en dat ze vaak ontworpen worden om schade aan te richten.

Maar sommige onderzoekers houden staande dat dergelijke ziekten een direct uitvloeisel zijn van de opmerkelijke complexiteit van computernetwerken. Virusproblemen op het Internet, zo zeggen zij, zullen steeds meer gelijkenissen gaan vertonen met de eeuwige gezondheidsproblemen die ons ook in de echte wereld bezighouden.

Je moet deze problematiek benaderen zoals de Centra voor Ziektebeheersing in de VS de zaken benaderen”, zegt computerwetenschapper Vernon Vinge van San Diego State University. “Zij krijgen ook telkens weer nieuwe problemen voorgeschoteld.”

Computerwetenschappers kennen deze risico’s al sinds in het begin van de jaren zeventig de eerste ‘wormprogramma’s‘ geschreven werden in het Palo Alto Research Center van Xerox Corp.

Door te experimenteren met de brute kracht van computernetwerken konden wetenschappen verschillende soorten zinvolle programma’s ontwikkelen, gaande van ‘vampierwormen’, die de computers van het netwerk ook ’s nachts aan het werk hielden, tot ‘diagnostische’ wormen, die doeltreffend herstellingen aan software over het hele onderzoekscentrum konden verspreiden.

Maar toen in een van de eerste wormen van het lab een softwarefoutje sloop, richtte het programma enorme ravage aan, en liepen overal in het gebouw computers vast.

Vandaag redetwisten computerwetenschappers over het onderscheid tussen virussen en wormen, allebei metaforen die aan de sciencefiction ontleend zijn.

De term ‘worm’ dook voor het eerst op in John Brunners roman Shockwave Rider (Del Rey Books, 1975). ‘Virus’ komt dan weer uit When Harley was One van David Gerrold (Ballantine, 1972).

De term ‘virus’ wordt traditioneel gebruikt voor softwarecodes die computers besmetten door zich vast te hechten aan documenten of programma’s die doorgegeven worden. ‘

Wormen’ daarentegen bewegen zich voort op eigen kracht, wat betekent dat een programma dat als attachment meegestuurd wordt zichzelf verder kan verspreiden zonder verdere tussenkomst van diegenen die het bestand ontvangen.

De recentste generatie kwaadaardige programma’s, zoals het Melissa-virus, dat zich eind maart razendsnel over de hele wereld verspreidde, en explore.exe, de worm die vorige week in Isra챘l opdook, hebben kenmerken van beide types.

De meest tot de verbeelding sprekende biologische analogie, namelijk evolutie, is nog niet in computers opgedoken.

Toch wordt al sinds 1993 een aparte soort vijandige programma’s ontwikkeld die polymorfe virussen genoemd worden. Die programma’s zijn in staat te muteren, zodat ze kunnen ontsnappen aan de detectiemogelijkheden van moderne virusscanners.

Steeds meer zoeken virusbestrijders hun toevlucht tot biologische oplossingen om vijandige softwarecodes te bestrijden. Zo lanceerden Intel, IBM en Symantec vorige maand gezamenlijk een nieuwe antivirustechnologie die ze ‘Digital Immune System’ noemen.

Net zoals een biologisch immuunsysteem een systemische aanpak van ziektes biedt, verschuift de software de bestrijding van virussen van individuele PC’s naar het volledige netwerk van een bepaald bedrijf, waarbij verdachte programma’s automatisch voor inspectie gerelayeerd worden en individuele computers onmiddellijk immuun gemaakt worden.

Er werden trouwens ook al andere pogingen ondernomen om systemen te bouwen die immuun zijn voor virussen.

Zo was de programmeertaal Java bijvoorbeeld precies bedoeld om het soort virusbesmetting dat zich vorige week voordeed te voorkomen door middel van een ‘zandbak’ die de verwoestende kracht van het programma moet indijken.

Opmerkelijk is dat de snelle uitbreiding van de epidemie van vorige week mogelijk was doordat de meeste PC-gebruikers software van Microsoft gebruiken. Het verwoestende programma werd immers precies geschreven om documenten te vernietigen die in de erg populaire Microsoft-toepassingen Word, Excel en Powerpoint aangemaakt waren, en bepaalde programmabestanden.

Dit is het klassieke resultaat van monocultuur in de informatica”, zegt W. Daniel Hillis, een computerspecialist van Walt Disney Imagineering. Net zoals ecosystemen kwetsbaar en onstabiel worden als er maar één of een paar gewassen in voorkomen, zo is ook de moderne computerwereld kwetsbaar in de mate waarin hij op Microsoft-software vertrouwt.

Omdat de worm verschillende grote militaire bedrijven had getroffen, waaronder Boeing en General Electric, vindt Art Amolsch, de hoofdredacteur van FTC Watch dat de overheid ervoor zou moeten zorgen dat er voldoende softwarediversiteit bestaat bij overheidsinstellingen en bedrijven die voor de overheid werken. “Ik vind dat geen enkele overheidsinstellingen meer dan 34 procent van zijn PC’s op hetzelfde besturingssysteem zou mogen laten draaien”, zegt Amolsch.

Volgens Hillis, die in de jaren tachtig al experimenteerde met ‘evolutionaire’ technieken waarbij programma’s zich kunnen aanpassen aan hun omgeving, zullen we computers steeds minder gaan zien als mechanische toestellen en steeds meer als biologische organismen, die makkelijker onnauwkeurigheden en fouten kunnen verwerken.

“Tegenwoordig worden we geconfronteerd met de kwetsbaarheid van een systeem waarvan alle onderdelen werken maar het geheel niet”, aldus Hillis. “In de toekomst zullen we systemen ontwikkelen vanuit de verwachting dat alle onderdelen de hele tijd stuk zijn. Dat is de manier waarop we nu tegen biologische systemen aankijken.”

( New York Times Vertaling: Wim Coessens 26-06-1999)

‘Net zoals ecosystemen kwetsbaar en onstabiel worden als er maar één of een paar gewassen in voorkomen, zo is ook de moderne computerwereld kwetsbaar in de mate waarin hij op Microsoft-software vertrouwt’

Computer virussen  breken in , in je computer , veranderen of wissen of maken een paar dingetjes onbruikbaar (–> geheugen files ./ programmatjes )en maken kopietjes van zichzelf dmv die computer die ze verzenden naar andere computers in het aangesloten netwerk( en uiteraard het WWW ) … of doen je computer progressief langzamer draaien …Zodat de gebruiker het uiteindelijk opgeeft …en de computer uit de “ether” ( de virtuele informatie snelweg ) verdwijnt

Memen   doen hetzelfde , ze breken in ,in de hersenen via de culturele  communicatiemiddelen ( in het bijzonder tijdens de opvoeding en de pubertijd hebben ze het meeste succes om zich een vaste en langdurig besmette gastheer te veroveren )

18, ’06

SILICON VALLEY :

De inleidingstoespraak van David Cowan op de lezing van Dawkins 2006
Menlo-Park-CA,

“…….In de geest van zijn overleden vriend Douglas Adams, heeft Professor Dawkins , samen met de bondgenoten Michael Shermer, Daniel Dennett en Penn Jillette, een campagne gelanceerd om de koers van geschiedenis te veranderen.

Om het waarom daarvan te begrijpen , heb ik slechts een paar minuten nodig (ik wil hierbij eerst en vooral expliciet verklaren dat prof Dawkins  reeds de koers van mijn leven heeft veranderd. )

Hier in Silicon Valley zijn wij ons scherp bewust van de vele hackers die de vele technische mogelijkheden en werkzaamheden van andere mensen op Internet naar hun eigen noden/oplichterijen willen ombouwen, kappen of desnoods vernietigen .

Wij begrijpen hoe kwaadwillige programmeurs diverse technologieënn aanwenden om virussen in onze computers te lozen , die deze ( ondertussen onmisbaar geworden ) denk -hulpen, info verwerkers en communicatie instrumenten veranderen in electronische zombies en die stil en ongemerkt de kwade programmeur op de achtergrond laten en/of zoals een dief in de nacht handelen ( om het eens bijbels uit te drukken ) of als tijdbommen en boody traps afgaan

Als u ooit uw PC op spyware hebt afgetast weet u hoe gemeen, hardnekkig en veerkrachtig deze besmettingen kunnen zijn.
Zonder deze kennis, zouden veel van onze huis- computers verminkt , verstopt en gecompromitteerd raken onder de vrijwel constante stroom aan gegluur , spionnage , diefstal , spam, phish en allerlmei andere besmettingen .

De misdadigers huren , gebruiken of kapen regelmatig volledige netwerken van dergelijke electronische zombies- vaak 50.000pc’s sterk . Die kunnen allen samen bijvoorbeeld automatisch programma’s afdraaien die de servers van een bepaalde website bombarderen en platleggen totdat de eigenaar van de site een losgeld betaald : te storten op een bankrekening van de kaaimaneilanden ,uiteraard .

Net als hun organische neven, VERANDEREN( muteren ) de computervirussen,VALLEN ze aan, VERZETTEN zich tegen bescherm-maatregelen van hun slachtoffers en BRENGEN ze hun zombifiering – info over terwijl ze zich vermenigvuldigen in hun gastheren en dmv de duplicatiemogelijkheden iongebouwd in hun  gastheer computer-software …

Aangezien er een daadwerkelijk “intelligente ontwerper” achter computervirussen zit , zijn hun “VERANDERINGEN” niet willekeurig-
Die veranderingen komen in de vorm van nieuwe instructies die als virussen worden gedownload en regelmatig opnieuw aansluiten met de perfectioneringen optimalisaties van de viruswerkingen en doelstellingen bedacht door de virusschepper.

De AANVAL impliceert uitvoering van één of ander programma dat de belangen van de virus- schepper( niet die van de eigenaar van PC )dient.

De virussen VERZETTEN zich tegen uw geinstalleerde anti-virus software door(bijvoorbeeld ) die software onbruikbaar te maken of te omzeilen , en ook door zich in uw computer op vele verschillende manieren in te graven zodat slechts één van hen uw anti-virus defensie dient te overleven om de controle van  de  virus schepper opnieuw te vestigen ….

En tenslotte, BRENGT het virus zijn zombifierende info over op nieuwe gastheren dmv e-mail, berichten, gedeelde(shared ) en gedownloade documenten van verschillende media, of zogenaamde “worms” die zich invreten telkens uw computer opstart en software met steeds meer fouten veroorzaken waardoor de toegang van andere “echte”virussen wordt vergemakkelijkt en de computer steeds trager werkt .

Duidelijk ; Niemand wil een zombie in huis- en/of zich blootstellen aan privacy schendingen, diefstal, kapen van de funkties ; want dat veroorzaakt slechts verwoestingen , verstopt uw Internet verbinding, en uiteindelijk verlamt het uw computer.

Wij zullen hier vandaag veel moeten vernemen over een nog veel gevaarlijker soort zombienetwerk … 50.000 computers zijn een makkelijk te stelen en/of op te zetten middel,….maar wat zou men niet al kunnen doen als men in de plaats daarvan men een zombieleger kon uitpakken , duizend keer groter, en bestaand uit menselijke gastheren? Dat zou een fantastisch werktuig zijn die de hoge muren , verdedigingsdrempels en beveiligingen rond
ondernemingen, politici, maatschappijen ,naties , volkeren enzovoort, gemakkelijk kan overweldigen en onder het bevel van misdadigers , rovers en militaire invallers en invasielegers gemakkelijk alles kan overwinnen en knechten …

Natuurlijk, plooibare computers bestaan niet ; mensen zijn echter wel veelvoudig manipuleerbaar en wel omdat we allen eigen behoeften en wensen hebben.

Om ons te dwingen het plan van iemand anders uit te voeren waarop een AANVAL kan volgen, moet de virusschepper ons denken voldoende “verdwazen” en/of overnemen opdat ZIJN belangen eigenlijk als ONZE belangen zouden worden ingeschat door die als zodanig in zombies veranderde slaven .
Echter om het effect van uitdovingen van de conditioneringen en aangebrachte of spontaan opduikende VERANDERINGEN te vermijden , moet de schepper ons dwingen om periodiek terug te keren naar zijn ontwerpkamer of briefing room , ( zeg maar elke zondag-) om te worden opgefrist en om nieuwe instructies te downloaden.

Zijn mensen niet slim genoeg om de eigen belangen te erkennen?
Elk van ons heeft toch ogen, oren en hersenen ter beschikking.
 ?
Daarom zal de virusschepper, die ons wil inlijven , op de een of andere manier zich tegen onze defensieve mechanismen moeten VERZETTEN.

Hij zou onze observatie en onze logische faculteiten kunnen onbruikbaar maken ( of gedeeltelijk verminken ) door ons gevoelig te maken voor geloven van van alles en nog wat ,wat hem beliefd , en zonder enig bewijsmateriaal :

Hij zal ons op de een of andere manier er moeten van overtuigen dat het onjuist, gevaarlijk, asociaal of ongezond is om dergelijke bewijzen voor het gepresenteerde “te geloven “, te bevragen.

Tenslotte moeten zombies worden gedwongen om hun
zombiestatus aan andere gastheren OVER TE BRENGEN.

De gemakkelijkste te besmetten gastheren, zijn natuurlijk de mensen die het ontvankelijkst zijn voor nieuwe input( inzonderheid de nieuwe toestellen of “hersenen ” die nog moeten beginnen met “downloaden” ) ; ze zijn het meest lichtgelovig, bezitten een blind vertrouwen in autoriteiten en zijn het  gemakkelijkst te controleren.

En zo zijn kinderen het kwetsbaarst voor besmettingen door zombievirussen.

Graag had ik dit allemaal als science fiction kunnen afdoen , maar dat is het niet

Ik weet het omdat ik een kind -zombie was.
Ik was overtuigd dat ” na Halachah “(letterlijk, de Weg), me naar de Hemel zou leiden, waar al mijn behoeften en wensen zouden worden tevredengesteld. Ik friste mijn programmering elke dag en gedurende uren op in de synagoge en Talmud klas , en streefde naar de meest eerbare status in mijn geloofsgemeenschap als communautair- mens.

Gelukkig, gaf mijn virusschepper me geen zelfmoord-opdracht -enkel maar de opdracht een paar protesten bij de V.N.te laten horen ___ maar ik bereidde me wel voor op een volwassenheid waarin ik de Schepper zou dienen, door o.a. nieuwe zombies te verwekken en te kweken
Gelukkig, veroorloofde mijn bijzondere zombievirus-besmetting   toch  ook  universitair onderwijs , en het was daar dat ik genoeg geschiedenis, sociologie, wetenschap en vergelijkende godsdienst leerde om mijn ” hersenziekte ” te diagnostiseren.

Aangezien ik terug mijn observatie en logica capaciteiten in dienst nam, “delete” ik zondermeer en gaandeweg de gedownloade fantasieen  , en richte in  de plaats daarvan mijn aandacht op de beurs, de sporten en meisjes.

Als een kind dat de waarheid over de Kerstman heeft geleerd, ging ik met het verhaal___ bang om mijn ouders teleur te stellen ____akkoord.   Wat kwaad kan dat immers nog ?

Echter zoals mensen uit silicon valley weten , is het verwijderen van het grootste deel van spyware in uw PC niet goed genoeg — één enkel overblijvend virus is voldoende om het programma van de Schepper trouw te herstellen.

Hetzelfde is ook waar bij menselijke zombies, en toen ik in het boek van Professor Dawkins’ “kapelaan vd duivel” -in het bijzonder het hoofdstuk
Virussen van de geest” las –tastte ik mijn eigen programmering af en vond sluimerende zombievirussen in me.

Het naderbij komend vaderschap confronteerde me tezelfdertijd, met de mogelijkheid dat ik de “heerschappij van Jehova” zou doorgeven aan mijn kinderen omdat het tenslotte geen kwaad kon en/of een noodzakelijk deel uitmaakte van mijn ( en hun toekomstige ) identiteit en cultuur …het zou hen  blootstellen aan het zombievirus.

Samen met mijn vrouw Nathalie, kwamen wij tenslotte naar buiten . Mijn ouders waren overweldigd, maar zij hebben me als Atheïst aanvaard . Wij hebben onze kinderen de mogelijkheid gegeven om kritieke denkers, wetenschappers, en onafhankelijke mensen te zijn die niet moeten doen wat hun ouders hen vertellen te doen, maar slechts dat kunnen geloven wat steek houdt.
Toen mijn zes-jaar-oude zoon vroeg of er echt een tandenfee bestaat heb ik hem uitdaagd om het zelf uit te zoeken .
En toen zijn volgende tand uitviel stouwde hij het onder zijn hoofdkussen zonder het iemand te vertellen , en ’s morgens had hij zijn antwoord…..

En zelfs zonder godsdienst, behandelen onze kinderen mensen vriendelijk___niet omwille van een goddelijke beloning of om het ontlopen van een straf ___maar omwille van hun natuurlijke instincten

Ik heb hier mijn eigen verhaal over het effect van een boek van onze gastspreker ,aangehaald omdat in zijn ” the god delusion ” de professor uitdrukkelijk zijn agnostische lezers uitdaagt om op te houden zich te verbergen. Het is tijd om buiten te komen

Jehova, Jesus en Allah verdienen niet meer eerbied dan tandenfeeen , Zeus, de Kerstman, winnie de Pooh ,of het spaghetti monster
en het uiten van uw eerlijke be(ver)oordeling van oude sprookjes maakt u niet tot een Communist, een vijand van de staat, of zelfs een slecht kind.

Reading of The God Delusion in Menlo Park, CA
Silicon valley
http://richarddawkins.net/article,293,Reading-of-The-God-Delusion-in-Menlo-Park-CA,Richard-Dawkins

VIDEO 1: lecture                 VIDEO 2: Q& A

°

Debiliserende memen

Verminkingen en schade

Wanneer je in je natuurlijke uitrusting uit het raam van de derde verdieping springt val je te pletter Daar veranderd het al dan niet bestaan van een god(en) of bestaande technische oplossingen niets aan ….

Je hebt alleen een god nodig wanneer jIJ beweert dat jij zult wegvliegen als jIJ uit dat raam op het
derde verdiep springt … en niet bereid bent de proef op de som te nemen ( tenzij je god dat beveelt of wordt verondersteld dit te belonen in het hiernamaals uiteraard , wat dan een teken van vertrouwen en geloof is als je dat “verzoek” inwilligd )

Blijkbaar komt dit soort schadelijke storingen in het ” gelovig ” denken en als schadelijk vervolg-gedrag van ” onvoorwaardelijke en standvastig vertrouwen in en respect betuigen aan de hoogste autoriteit”regelmatig voor

Denk maar aan ;

* de jones secte in guyanne deed aan collectieve zelfmoord
* Kamikazes en suicide bombers deden en doen het voortdurend

Suicidaal en zelfverminkend gedrag ( zichzelf “straffen ” voor de eigen schuld ) , werd door freudianen verondersteld een symptoom te zijn van uitsluitend vroeger ondergane ” criminele ” ( vooral sex gerelateerde ) mishandelingen

Terwijl een terroriserende ( door de eigen aard zo ingeschatte ) omgeving , een hopeloze en aanhoudend penibele toestand in het dagelijkse leven minstens evengoed kunnen worden verondersteld oorzaken te zijn . of

zelfs een voortdurend herhaald en compulsief opgedrongen zonde en schuldbesef en
de voortdurende stigmatisering dat ” de mens slecht is en derhalve redding nodig heeft” ….
Maar de sexuele component kan niet uitgesloten worden ; de pedofilie schandalen in de RK (en in de haastig toegedekte pakistaanse madrassa’s ) duiden daar al op …..

Sex is trouwens een van de krachtiste gedrag-beinvloedende invoer-keyboards voor gedragsconditioneringen ….

Er is ook op gewezen dat zelfverminkend gedrag evengoed een middel kan zijn om geboden hulp en besherming te bestendigen
( dit is bekend in ziekenhuizen , waar sommige opgenomen hopeloze patienten die “buiten” in erbarmelijke sociale omstandigheden moeten leven , zichzelf verminken om langer in het beschermende hospitaal te kunnen verblijven / altjhans zo wordt het door sommigen bepaald en anecdotisch voorkomend gedrag uitgelegd )

Tenslotte blijkt veminking ook te worden gebruik om zijn onvoorwaardelijke toewijding aan een zaak of organisatie te bewijzen
( Japanse gansters plachten naar verluid een vingerkootje af te hakken en te “offeren” als blijk van hun loyaliteit )

—> Overigens is he veronderstelde t “offeren ” van onderdelen van de hand al bekend vanuit de grotschilderingen uit de prehistorie en wordt daaraan een religieus-magische duiding gegeven door prehisorici en antropologen

Hands appear in a variety of styles and sizes. Some are “negatives,” achieved by sponging or possibly even blowing the earth-made paints around a hand placed against a cave wall. Some are as small as a two-year-old’s, and located high enough that a prehistoric toddler could not have reached that height without help. “Positive” images are also abundant, made simply by smearing paint on the hand and placing it palm down against the wall.

Australian handprints

Handprints are common in prehistoric artwork. The hands shown in the image to the left are found in the Kakadu National Park in northern Australia. In this park, Aboriginal culture that began 20,000 years ago is reflected in rock art. In Gargas, France, many handprints appear to show shortened fingers.

Were these hands the victims of frostbite or injury, or were the fingers folded forward in some kind of silent sign language?

Scholars have speculated that the hands near an animal’s image represent magical control designed to guarantee the success of the hunt.


Jonge indiaanse maagden in de culturenvan het andes-gebergte , schijnen zichzelf vrijwillig ( onder invloed van drugs allicht ? ) te hebben geofferd terwille van de “bovenantuurlijke” hulp bij het overleven van hun gemeenschap in moeilijke omstandigheden en jaarlijkse vruchtbaarheids en regenmaker magie en rituelen …

1995 discovery of a female mummy of a girl who was only 14 when she died (probably in a sacrifice)

MIND CONTROL  en ZOMBIEFICATIE 

Parasieten 

Toxoplasma gondii

http://scienceblogs.com/loom/2006/08/01/a_nation_of_cowards_blame_the.php             http://www.journals.royalsoc.ac.uk/(2ugye5454zm2z345u1atru55)/app/home/contribution.asp?referrer=parent&backto=issue,14,90;journal,1,227;linkingpublicationresults,1:102024,1

Parasite manipulation of hosts
http://www.zoo.ufl.edu/bolker/eep/notes/week5.html
http://news.softpedia.com/news/Parasites-that-Can-Control-Your-Mind-19219.shtml
Mind-Controlling Wasps and Zombie Spiders
by Alan Bellows on September 7th, 2005
http://www.damninteresting.com/?p=17
http://www.resonant.org/20050905-parasites-and-mind-control?PHPSESSID=28f46a8b9a0ed3d0c850695657f6193a

Zelfmoord Sprinkhanen
http://www.newscientist.com/article.ns?id=dn7927

Inleiding over parasieten bij mensen
http://www.aim4health.com/parasite.htm

http://scienceblogs.com/loom/the_parasite_files/

The Return of the Puppet Masters
http://scienceblogs.com/loom/2006/01/17/the_return_of_the_puppet_maste.php

Toxoplasma,
http://www.livescience.com/scienceoffiction/060210_technovelgy.html
Andrea Manzo
Parasites in the Brain?
http://pr.caltech.edu/periodicals/eands/articles/LXVI4/brainworms.html
http://pr.caltech.edu/periodicals/Eands/articles/BrainWormsPaper.pdf

Tapeworm and the brain
Prof. H. Foyaca-Sibat, University of Transkei
http://www.scienceinafrica.co.za/2002/june/worm.htm

Parasites, Behavioral Defenses, and the Social Psychological
Mechanisms Through Which Cultures Are Evoked
Mark Schaller
University of British Columbia
http://www.psych.ubc.ca/~schaller/Schaller2006PsychInquiry.pdf

LINKS

Engelse Wikipedia 5/05/2006

The neutrality of this article is disputed.
Please see the discussion on the talk page.

http://en.wikipedia.org/wiki/Meme

Internet memes

Memetics

http://66.249.93.104/search?q=cache:sXei0nKe3JgJ:www.fwsh.org/article.php%3FTalk:Meme+%22Memes+as+Good+Science.%22&hl=nl&gl=be&ct=clnk&cd=13

James Polichak’s

Memes as Pseudoscience”,

http://polichak.socialpsychology.org/    a response to the article(susan blackmore )

“Memes as Good Science.” http://www.infidelguy.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=97825

Zie ook :

·  Cognitieve psychologie

·  Gustar / Aantekeningen meme, memen, geme en gemen, okt. 2003 Wikipedia

Meme

http://nl.wikipedia.org/wiki/Meme

Een meme is een begrip uit de memetica en betekent een idee dat zich verspreid onder informatiedragers (tot nu toe voornamelijk menselijke hersenen) en wordt ook wel omschreven als een besmettelijk informatie patroon. In meer specifieke termen: een meme is een zichzelf vermeerderende eenheid van de culturele evolutie, zoals een gen de eenheid is van de biologische evolutie.

In de van Dale, 13e de uitgave, 1999, is het begrip meme opgenomen, met de volgende uitleg:

meme (de; -n) [van mimesis], eenheid van culturele overdracht: memen verdubbelen zich door imitatie en kunnen dat in principe veel sneller dan genen (NRC).

 Geschiedenis en introductie meme

Één van de eersten die zich met “meme”, “memen” en “memetica” bezighield was Dr. Clare W. Graves (http://www.clarewgraves.com) volgens Julius Ruis. Als onderdeel van een site over fractals (http://www.fractal.org/Hoofdindex.htm) heeft J. Ruis een pagina gewijd aan Global Awareness: Spiral Dynamics (http://www.fractal.org/Bewustzijns-Besturings-Model/Spiral-dynamics.htm), waarin zowel de begrippen memen als genen uitgelegd worden. In 1959 (http://www.clarewgraves.com/articles_content/1959/I.html) verschijnt 챕챕n van de allereerste artikels die de basis vormt voor het begrip “meme” van de hand van wijlen Dr. Clare W. Graves.

De eerste die de term meme introduceerde voor een breder, in eerste instantie wetenschappelijk, publiek, was Richard Dawkins in zijn boek The Selfish Gene, 1976, waarmee hij de eenheid van culturele evolutie wilde aanduiden, analoog aan het gen bij de biologische evolutie. Memen in de tijd gedragen zich ongeveer als organismen in de evolutie.

Daniel C. Dennett heeft samen met Douglas R. Hofstadter, in een uitgebrachte gezamenlijke uitgave The Minds I, het begrip meme in zijn woorden verklaard, zie hfdst. 10 “Egoïstische memen” van dit boek in het Nl. vertaald als De spiegel van de ziel, 1981. Door C. Dennett Consciousness explained, 1991, (Het bewustzijn verklaard) krijgt het begrip een wat meer volwassen status in de wetenschap.

Werking meme

Organismen ondergaan gedurende generaties steeds kleine veranderingen (mutaties) en passen zich aan hun omgeving aan. Ze sterven uit als ze dat niet kunnen. Zo gaan memen van het ene brein over op het andere en gedurende jaren, vaak eeuwen, ondergaat de meme veranderingen. De meme sterft uit, of komt in een coma-achtige staat terecht, als ze ‘uit de tijd’ raakt. Memen hebben eveneens overeenkomst met software die overgaat van de ene computer of netwerknaar andere zoals een virus (ongewenst), of de verbeteringen van de kernel van besturingssystemen, (gewenst). Er is inmiddels computersoftware die zichzelf aanpast aan computers en software waarmee ze in aanraking komen, bv. (semi-) of (full-)automatische update’s.

Memen kunnen delen bevatten van idee챘n, talen, melodie챘n, ontwerpen, morele en esthetische waarden, vaardigheden en al het andere dat normaliter wordt aangeleerd en doorgegeven aan anderen.

Voorbeelden van memen

  • Een goed voorbeeld van krachtige memen zijn wereldreligies. Van de ene generatie aan de andere doorgegeven vinden steeds kleine veranderingen plaats. Grote mutaties vinden bv. plaats bij een reformatie. Een “succesvolle” meme past zich steeds en gemakkelijk aan, aan de veranderende tijden en omstandigheden. Sommigen zien de secularisatie van bepaalde richtingen in de christelijke godsdienst als een teken van een succesvolle meme. Een ‘starre’ en moeilijk veranderende godsdienst zal volgens deze meme-theorie versplinteren in een “succesvol” geseculariseerd deel en (talloze) kleine afsplitsingen.
  • Taal.
  • Mode en andere rages.
  • Ideologie zoals het kapitalisme, communisme en fascisme. Kapitalisme kan tegenwoordig als een succesvolle meme worden betiteld terwijl het communisme een achteruitgaande meme is en de meme fascisme uitgestorven is.

Het succes van een meme zou men kunnen afmeten aan het aantal informatieverwerkende en -dragende eenheden dat ermee besmet is, cq. raakt.

Opnieuw tot leven komen

Memen kunnen nadat ze uitgestorven lijken te zijn weer tot leven komen als er weer belangstelling voor die specifieke meme komt. Boeken, andere geschriften, website’s, of andere informatiedragende eenheden, bv. grotschilderingen of andere archeologische vondsten, waarin deze memen bewaard blijven zijn dan een soort sluimerend ‘zaad’, in een coma-achtige staat, dat wacht op gunstige omstandigheden om te ‘ontkiemen’, cq. te (her-)ontwaken. Ter illustratie: de voorchristelijke religies van Europa, zoals druîdisme en sjamanisme, waren gedurende duizend jaar praktisch verdwenen door de repressie van de kerk. Onder invloed van het secularisme zochten sommige mensen een andere invulling voor hun religieuze behoeften en ontdekten opnieuw het geloof van hun voorouders zodat er nu weer Europese druïden, sjamanen en zelfs heksen zijn. Een andere meme die schijnbaar uitgestorven was, is het Hebreeuws. Meer dan tweeduizend jaar was dit geen levende taal meer en alleen als ceremonieele taal bij de joodse eredienst in gebruik. Onder invloed van het zionisme is het Hebreeuws weer een levende meme/taal geworden als de officieele taal van Israël. De invoering van de Hebreeuwse taal rond 1895 is bewust geschied en heeft geleid tot de invoering van de staat Israël op 15 mei 1948. Theodor Herzl, heeft in 1896 met het boekwerk “Der Judenstaat” (Duitse tekst) (http://www.talmud.de/artikel/derjudenstaat.htm) hiertoe op basis van zijn ideaal en geloof de impuls ervoor gegeven.

Externe link    

 Als sluimerend zaad is op internet inmiddels veel informatie te vinden over   memen 

°

wijsgerige KRITIEK 

Thesis_Religies%20als%20memeplexen_%20Een%20kritische%20evaluatie[1]

 

CREATIONISME  MEMEN 

Memes and creationism <— doc  archief

Domesticatie Hond en evolutie hondachtigen

°

INHOUD GLOS H <– 

°

http://multivu.prnewswire.com/mnr/pg/38879/

Dog lived 31,700 years ago,
– October 17, 2008
http://learningfromdogs.com/2011/02/22/most-beautiful-relationship/
http://www.msnbc.msn.com/id/27240370/

a large and toothy canine that lived 31,700 years ago and subsisted on a diet of horse, musk ox and reindeer, according to a new study.

The discovery could push back the date for the earliest dog by 17,700 years, since the second oldest known dog, found in Russia, dates to 15,000 years ago.

Another one comes from kesserloch
http://www.swissinfo.ch/eng/science_technology/Could_the_world_s_oldest_dog_be_Swiss.html?cid=19738642

A cranial fossil found more than 100 years ago in a cave near the northern Swiss city of Schaffhausen may well belong to the oldest domestic dog in the world.

http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0022821

—> Remains for the older prehistoric dog, which were excavated at Goyet Cave in Belgium, suggest to the researchers that the Aurignacian people of Europe from the Upper Paleolithic period first domesticated dogs.

Fine jewelry and tools, often decorated with depictions of big game animals, characterize this culture.

http://anthropology.net/2008/10/18/a-possible-domestication-of-dogs-during-the-aurignacian-31700-years-ago/

http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0022821

honden

De hond ontstond meer dan 18.000 jaar geleden in Europa

Moderne honden stammen waarschijnlijk af van wolven die 18.000 jaar geleden werden gedomesticeerd door jagerverzamelaars in Europa.

De viervoeters zijn waarschijnlijk niet verwant aan de wolvenfamilies in Azië en het Midden-Oosten die eerder werden beschouwd als hun voorouders.

Dat melden Finse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Science.

15 november 2013  

hond

Europese jagers en verzamelaars waren de eersten die de wolf domesticeerden en stonden dus aan de wieg van de hond zoals we die vandaag de dag kennen. Dat suggereert een nieuw onderzoek. Europeanen zouden de wolf zeker 18.000 jaar geleden al gedomesticeerd hebben.

“We ontdekten dat niet recente wolven, maar oude Europese wolven direct verwant waren aan de hond,” vertelt onderzoeker Robert Wayne, verbonden aan de University of California, Los Angeles. De vondst is in lijn met eerder onderzoek waaruit bleek dat de oudste fossiele resten van honden in Europa terug te vinden zijn.

Genen
Wayne en zijn collega’s bestudeerden tien oude, ‘wolfachtige’ dieren en acht oude ‘hondachtige’ dieren. De dieren leefden meer dan 1000 jaar geleden (sommigen zelfs 30.000 jaar geleden) en waren allemaal afkomstig uit Europa. Op basis van de genen van de dieren concluderen de onderzoekers dat de gedomesticeerde honden genetisch nauw gerelateerd waren aan inmiddels uitgestorven wolven die in Europa leefden.

Palaeolithic dog from the Goyet cave (Belgium)
Some dog-looking remains are more than 30,000 years old

Jagers en verzamelaars
De onderzoekers vermoeden dat de eerste wolven door Europese jagers en verzamelaars gedomesticeerd werden.

“De wolf is het eerste gedomesticeerde dier en de enige grote vleesetende soort die mensen ooit hebben gedomesticeerd,” stelt Wayne.

“Dat vond ik altijd een beetje apart. Andere wilde dieren werden gedurende de ontwikkeling van de landbouw gedomesticeerd en moesten daarna in de nabijheid van mensen blijven. Dat zou voor een groot, agressief roofdier (zoals de wolf, red.) een lastige situatie zijn. Maar als de domesticatie van wolven samenviel met het bestaan van jagers en verzamelaars, kan men zich voorstellen dat wolven eerst voordeel haalden uit karkassen die mensen achterlieten – een natuurlijke rol voor een grote vleeseter – en later dichter bij de mensen gingen verblijven.” Het idee van wolven die gingen waar jagers en verzamelaars gingen, kan mogelijk verklaren hoe deze wolven uiteindelijk evolueerden tot de hond

Sommige wolven volgden deze jagerverzamelaars waarschijnlijk op afstand om zich te voeden met de resten van grote prooien, zoals mammoeten en buffels, die de mensen doodden.

“Het is duidelijk dat wolven door deze grote karkassen profiteerden van hun verblijf in de buurt van mensen”, verklaart hoofdonderzoeker Olaf Thalmann op BBC News.

Maar andersom profiteerden mensen volgens hem ook van de wolven “Je moet je voorstellen dat de wolven een goed alarmsysteem vormden voor aanvallen van andere roofdieren, zoals beren en hyena’s.” Waarschijnlijk besloten de jagerverzamelaars dan ook om de dieren te gedogen en zelfs te temmen.

De wolven die de mens volgden, zouden hun territorium hebben opgegeven en waarschijnlijk niet of nauwelijks meer gepaard hebben met wolven die in dat territorium achterbleven.

“We hebben vandaag de dag een vergelijkbaar proces,” vertelt Wayne. Hij denkt dan aan wolven in Noord-Amerika die het rendier tijdens zijn duizend kilometerlange reis vergezelt. Wanneer deze wolven tijdens de winter weer terugkeren naar hun eigen territorium, paren ze niet met wolven die daar leven en nooit migreren. De onderzoekers denken dat ditzelfde proces speelde onder de wolven die achter de mens aangingen, waardoor zij zich uiteindelijk tot een aparte soort ontwikkelden.

Het onderzoek van Wayne is ongetwijfeld niet onomstreden.

Eerdere studies wezen er namelijk op dat de hond in het Midden-Oosten ontstond.

Wayne denkt die resultaten echter wel te kunnen verklaren.

“Toen we eerder overeenkomsten ontdekten tussen wolven uit het Midden-Oosten en gedomesticeerde honden, waren die overeenkomsten waarschijnlijk het resultaat van kruisingen tussen honden en wolven. Het suggereert niet per se dat de hond in het Midden-Oosten ontstond.”

Om de voorouders van moderne honden definitief in kaart te brengen zijn echter meer genetische studies nodig. Door de vele hondenrassen en het feit dat sommige honden later weer zijn gekruist met wolven, is het voor Thalman lastig om zijn theorie goed te onderbouwen.

“Maar dit is zeker een plausibel scenario voor de domesticatie van honden”, vindt hij.

HOND VAN GOYET 

Ook de hond van Goyet, het oudst bekende fossiel van een hondachtige, werd in de studie betrokken. Paleontologe Mietje Germonpré beschreef in 2009 het 32.000 jaar oude fossiel, dat gevonden werd in de grotten van Goyet, nabij Namen. De nieuwe studie wijst uit dat de hond van Goyet geen directe voorouder is van de moderne hond, maar veeleer toebehoort aan een uitgestorven zustergroep. Dit suggereert dat de schedel van Goyet stamt uit een vroege domesticatieperiode, zonder nakomelingen. De resultaten van het onderzoek werden gepubliceerd in Science

(kv)

(EOS)

EERSTE HONDEN STIERVEN UIT IN DE IJSTIJD

29 juli 2011

De eerste gedomesticeerde wolven stierven uit in de de laatste ijstijd. Dat blijkt uit onderzoek van Canadese wetenschappers.
Sommige wolven werden zeker 33.000 jaar geleden al gedomesticeerd door mensen, maar deze dieren brachten geen nakomelingen voort die het Laatste Glaciale Maximum
http://nl.wikipedia.org/wiki/Laatste_Glaciale_Maximum
overleefden.  De dieren waren zeer waarschijnlijk niet bestand tegen de kou.

Dat schrijven medewerkers van het Canadese onderzoeksinstituut Pacific Identifications
http://www.pacificid.com/
in het wetenschappelijk tijdschrift PloS ONE.
http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0022821

SKELET
De onderzoekers kwamen tot hun conclusies op basis van de vondst van een 33.000 jaar oud skelet van een wolf in een grot in het Altajgebergte
http://nl.wikipedia.org/wiki/Altaj_(gebergte)
in Siberië.

razboinichya canid

razboinichya

Figure 1. The Razboinichya canid.
 

A) aerial view, B) profile, C) palate, D) left mandible, E) left lower tooth row (scale on ruler in cm). Sub-triangular hole in the skull is the place of initial sampling for 14C dating in 2007.

doi:10.1371/journal.pone.0022821.g001

Figure 2. Coronoid process (mandible) profiles, clockwise from bottom left.

Thule-age dog (<1000 years old) from Devon Island, central Canadian Arctic [17]; modern Alaskan malamute (Univ. Victoria, Canada 90/28); Razboinichya canid; and Neolithic Chinese dog from Jiahu site [31]. Many Neolithic dogs from the Middle East and North American wolves [32] have a straight profile like Arctic Thule-aged dogs illustrated on the left, while dingo and Chinese wolves [33] have the slightly hooked profile shown on the right. Prehistoric North American dogs outside the Arctic [32], [33] have a profile with a more pronounced hook than the Razboinichya and Jiahu specimens above. Photo credits: Jiahu dog, Yuan Jing; Devon Island dog, Robert W. Park; modern Malamute, Susan J. Crockford; Razboinichya canid, Nikolai D. Ovodov.

doi:10.1371/journal.pone.0022821.g002

Het skelet wees er op dat het dier enkele kenmerken van een hond had. Het gebit van het dier is echter identiek aan dat van wolven.

“De vondst van deze hond demonstreert dat de omstandigheden 33.000 jaar geleden al gunstig waren voor de domesticatie van wolven”, verklaart hoofdonderzoekster Susan Crockford op Discovery News.

STABIEL

“Maar zulke omstandigheden moeten vele generaties stabiel blijven om tot de ontwikkeling van een echte hond te leiden”, aldus Crockford. “Het lijkt er op dat zulke omstandigheden niet aanwezig waren tot de periode die aanbrak na de laatste IJstijd, ongeveer 19.000 jaar geleden.”

In de nabijheid van het wolvenskelet uit Siberië zijn geen andere resten van gedomesticeerde wolven aangetroffen. De wetenschappers gaan er dan ook vanuit dat het om een zeer primitieve hond ging die mogelijk niet bewust is getemd door mensen.

VOEDSEL

Volgens Crockford kan de domesticatie van honden ook op een natuurlijke manier plaatsvinden als wolven zich vaak ophouden in de omgeving van mensen, bijvoorbeeld omdat ze er gemakkelijk voedsel kunnen vinden.

Op die manier zijn de eerste gedomesticeerde wolven waarschijnlijk langzaam afhankelijk geworden van mensen.
Comments   Op een rijtje  ;

-Er is één skelet van een wolf/hond gevonden ergens in siberië. ouderdom is bepaald op 33.000jaar.

De huidige hond is niet hetzelfde als deze oude vertegenwoordiger van de siberische hond/wolf …
Een aantal wolven zijn geëvolueerd tot de huidige honden. Een proces dat misschien wel lang heeft geduurd …. , waarbij deze siberische wolf/hond en misschien wel, maar misschien ook niet een rol heeft gespeeld.
De vondst van slechts 1 skelet van – 33.000 lijkt mij niet statistisch voldoende om conclusies te trekken( Er is ook niet genoeg vergelijkingsmateriaal  ? ) 
* Er zijn wél wolf/hond -skeletten onderzocht uit de tijd tussen 33.000 en 20.000 jaar geleden : daar wordt (in het artikel )het gevonden skelet ook  mee vergeleken.
*-Deze Siberische hond leefde zo’n 12.000 jaar voordat de huidige hond bestond. Je kunt net zo goed zeggen dat Luxemburgers niet bestaan omdat hun aantal niet statistisch significant genoeg is in verhouding met de complete wereld bevolking.

-De oorzaak van het overlijden van de gevonden wolfshond is onbekend
Stel dat het een ‘gehandicapte’ wolf/hond was
* En dat  zou  dan statistisch gezien wel relevant wezen ? : een gehandicapte hond?= Een handicap die een wolf op een hond laat lijken, allicht  ?
Om toch maar te pogen en te blijven “ontkennen ” dat de hond(als soort )  uit de  grijze  wolf(als soort ) is geevolueerd ?

*In het artikel staat dat de onderzoekers vermoeden dat het in dit geval om een zeer primitieve hond ging, die mogelijk niet bewust is getemd door mensen.
Maar dat wil nog niet zeggen dat die ene gevonden wolfshond in de grot gehandicapt was.

Maw …
Is dat ene skelet van 33.000jaar terug wel maatgevend ?

Natuurlijk is dat ene skelet van 33.000 jaar terug , maatgevend.

* Die onderzoekers hebben toch enkele kenmerken in het skelet gevonden die overeenkomen met de hond?
* -Wat nu wel zeker is geweten door die vondst en het onderzoek van dat skelet uit een grot in het Altajgebergte in Siberië, is dat sommige wolven populaties  zeker 33.000 jaar geleden al gedomesticeerd werden ( “bewust ”  door  mensen.?)
In dit geval is dat de Siberische (grijze )wolf geweest die  gedomesticdeerd is geraakt

http://nl.wikipedia.org/wiki/Domesticatie

De eerdere jongen van het  uitgestorven Siberische wolfshonden ras,  zullen wel enkele  skeletkenmerken van (huidige ) honden hebben gehad, die ook bij het gevonden exemplaar zijn aangetroffen

Het gebit was nog wel geheel identiek aan dat van de Siberische wolf waarmee  het domesticatie proce si s gestart

En het skelet kon zich daardoor aanpassen aan de domesticerende  leefomstandigheden.
.

Daaruit  kan  vermoedelijk  geconcludeerd worden, dat dergelijke Siberische wolfshonden exemplaren heel dicht in de buurt van mensen geleefd moeten hebben, tot in de grotten dicht bij het vuur, en dat ze zelfs gevoerd werden door mensen, waardoor hun gebit zich ook kon aanpassen met enkele kenmerken aan die domesticerende leefomstandigheden.

Het is door die vondst geweten dat deze dieren geen nakomelingen voortbrachten die het Laatste Glaciale Maximum overleefden. 

1.-  Die gedomesticeerde dieren waren vast niet bestand tegen de kou van het Laatste Glaciale Maximum.
De omstandigheden zoals de kou, hebben er  dus  voor gezorgd dat de soort zich niet verder heeft kunnen ontwikkelen tot een hond  omdat de populatie uitstierf
Voor  domesticatie  heb  je  namelijk meerdere generaties over een langere periode nodig, met gunstige fok omstandigheden zoals genoeg voedsel, om tot de ontwikkeling van een echte hond te kunnen komen.

2.-  Misschien hadden de mensen de rest van het “kweek”roedel al lang opgegeten vanwege de kou tijdens het Laatste Glaciale Maximum. En zijn ze na de laatste IJstijd, ongeveer 19.000 jaar geleden, opnieuw onder gunstige omstandigheden weer begonnen met fokken van wolfshonden uit de Siberische wolf.

Dat laatste is ook niet helemaal betrouwbaar  , De siberische roedels  kunnen zichzelf grotendeels gedomesticeerd hebben voordat de mens er actief aan te pas kwam en dat staat ook in het artikel vermeld.
Dat die Siberische wolven zichzelf grotendeels gedomesticeerd hebben door zelf in de buurt van mensen te gaan leven voor het voedsel, voordat de mens er actief aan te pas kwam.

Wanneer de mens bewust is gaan fokken met de nakomelingen daarvan, om er verschillende rashonden van te kunnen maken ,dat is (mij ) eigenlijk niet bekend.

Wel  een  mooi filmpje van de Siberische wolf ,zodat je een kleine indicatie hebt, hoe koud het kan zijn in de winter voor de overlevende wolven en paarden in Siberië.Kan je nagaan,hoe bar de omstandigheden waren voor wolven in de IJstijd.

http://natgeotv.com/nl/wild-russia/videos/siberia-eurasian-wolves

18 Oct 2008

Hondenschedel uit Waalse grot is oudste ter wereld

Een prehistorische hondenschedel die werd gevonden in de grotten van Goyet (Condroz) is het oudst bekende fossiel van een hond ter wereld. De grote hond leefde zo’n 31.700 jaar geleden. Dat besluit onderzoekster Mietje Germonpré van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in een nieuwe studie, die binnenkort in het Journal of Archaeological Science wordt gepubliceerd. De hondenschedel lijkt erop te wijzen dat de domesticatie van de hond begon tijdens het Aurignaciaan (Jong-Paleolithicum).

Voor het onderzoek onderzocht paleontologe Germonpré, samen met collega’s uit onder meer Sint-Petersburg, Cambridge en Oxford, 117 schedels van recente en prehistorische honden, wolven en vossen. Volgens Germonpré vormt de grootte van de tanden het meest opmerkelijke verschil tussen de prehistorische hond en zijn moderne tegenhanger. Ze vergelijkt de tanden van de schedel dan ook eerder met die van wolven. Qua vorm leken de paleolithische honden wellicht op de Siberische husky, maar qua grootte hadden ze meer gemeen met grote herdershonden.

De analyse van de skeletten toonde aan dat paleolithische honden bredere en kortere snuiten hadden, en relatief bredere schedels dan fossiele en moderne wolven. DNA-onderzoek op Belgische fossiele wolven wees op een behoorlijk grote genetische diversiteit tussen de onderzochte exemplaren. Deze wolven uit het Laat-Glaciaal en het Pleniglaciaal jaagden vooral op paarden en bizons. Rendieren en muskossen daarentegen werden wellicht weinig bejaagd. Het dieet van de ‘hond van Goyet’ is nog niet gekend, aangezien het isotopenonderzoek op dit specimen nog bezig is. Ook het DNA van de hond werd nog niet onderzocht.

Germonpré vermoedt dat de domesticatie van honden begonnen zou kunnen zijn toen prehistorische jagers een vrouwelijke wolf doodden en haar jongen mee naar huis namen. Recent onderzoek op zilvervossen suggereert dat, als de meest volgzame puppies worden verzorgd en gekoesterd, er slechts tien generaties nodig zijn om morfologische veranderingen teweeg te brengen. Volgens Germonpré is het mogelijk dat de honden gebruikt werden voor de jacht op en het transport van wild. De honden konden ook gehouden worden voor hun vacht en vlees, als huisdier, of als dier met een rituele connotatie.

Lees meer: Fossil dogs and wolves from Palaeolithic sites in Belgium, the Ukraine and Russia: osteometry, ancient DNA and stable isotopes (Journal of Archaeological Science)
Bron: Discovery Channel

De hond van Goyet   <—Archief DOC 

_

Honden hielpen mogelijk honderden mammoeten om zeep

 

Als het om het uitsterven van de mammoet gaat, krijgen mensen vaak de schuld. Maar dat is niet helemaal terecht. Nieuw onderzoek suggereert dat de eerste honden een belangrijke bijdrage leverden aan de dood van vele mammoeten.

In het centrale en oostelijke deel van Eurazië werd meer dan één miljoen jaar geleden al door mensen op mammoeten gejaagd. Maar in de periode tussen 45.000 en 15.000 jaar geleden werden mensen er opeens verbazingwekkend goed in. In aardlagen uit die tijd worden in een vrij klein gebied soms wel de resten van honderden mammoeten teruggevonden. “Eén van de grootste vraagstukken omtrent deze gebieden is hoe met de wapens uit die tijd zulke grote aantallen mammoeten konden worden gedood,” vertelt onderzoeker Pat Shipman.

Techniek
Ze besloot zich in dat vraagstuk vast te bijten en stelde allereerst vast dat de mammoeten niet door een natuurramp of ouderdom of ziekte dood waren gegaan. Alles wees er dus op dat mensen in de eerdergenoemde periode een nieuwe techniek ontwikkelden om deze mammoeten te vangen en te doden en dat die techniek aanzienlijk beter werkte dan de technieken die ze in de duizenden jaren ervoor gebruikt hadden. Maar welke techniek was dat?

Dog man and mammoth

Op de foto ziet u de schedel van een hond. Na de dood van deze hond werd een groot bot – mogelijk van een mammoet – in zijn bek geplaatst. Mogelijk was het een soort begrafenisritueel waarmee mensen de hond erkenden als een succesvolle jager op mammoeten. De resten van de hond zijn afkomstig uit Tsjechië en zo’n 27.000 jaar oud.

Hond
Shipman komt met een hypothese: de allereerste honden hielpen mensen om de mammoeten te vangen. Ze baseert haar hypothese op recentelijk Belgisch onderzoek dat aantoont dat grote vleeseters in het gebied waar de mammoeten ontdekt werden geen wolven, maar honden waren. “Honden helpen jagers om hun prooi sneller en vaker te vinden en houden die prooi op zijn plaats door te grommen en aan te vallen terwijl de jagers eraan komen. Beide effecten zouden het succes van de jacht vergroot hebben.” Bovendien wijst het Belgische onderzoek erop dat deze honden bijzonder groot waren. “Ze konden helpen om de prooi naar huis te dragen of het karkas tegen andere roofdieren te beschermen en jagers in staat te stellen op de plek waar de mammoet gedood werd, te overnachten.”

Wolven
De hypothese van Shipman wordt onder meer onderschreven door het feit dat in gebieden waar de resten van veel mammoeten werden ontdekt, ook de resten van veel wolven en vossen werden aangetroffen. “Zowel honden als wolven zijn heel alert op de aanwezigheid van andere gerelateerde vleeseters en zij beschermen hun territorium en voedsel fel. Als mensen met gedomesticeerde honden of zelfs half gedomesticeerde wolven leefden en werkten, mag men verwachten dat er meer wilde wolven gedood werden.”

Nader onderzoek op plekken waar opvallend veel resten van mammoeten zijn teruggevonden, moet aantonen of de hypothese van Shipman klopt. Men zou dan op meerdere plekken met veel resten van mammoeten onder meer de resten van grote honden, wolven en vossen terug moeten vinden.

 

Bronmateriaal:
Domestication of dogs may explain large numbers of dead mammoths” – PSU.edu
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Anthropos Museum / Mietje Germonpre.

 

_

_

 

 

 

Dog’s ancestry can be traced back 65 million years, from primitive carnivores called miacids,to around 16-23 million years ago Tomarctus appeared which nearly all canids descend.

afstamming 38879-hi-Dogs

°

EVOLUTIE   VAN DE  HONDACHTIGEN  

°hondachtigen<– doc archief 

Evolution_150dpi

stambom

In de loop van de zeventig miljoen jaar die ons scheiden van de aanvang het Tertiair, dat is het geologische tijdperk waarin de zoogdieren de overhand over de reptielen verwierven, verschenen talrijke hondachtigen  op aarde.

Deze hond-achtigen  waren zeer uiteenlopend van vorm : sommigen leken op beren, andere op hyena’s; weer andere op katten. Sommige waren heel klein, andere waren echte reuzen. Er moeten in het geheel minstens zeventig verschillende soorten geweest zijn.

Slechts enkele slaagden erin om die 700.000 eeuwen te overleven. De meeste zijn verdwenen, zoals ook de beer-honden (Amphicyonidae), de hyena-honden en de kat-honden niet meer bestaan.

Het is vrijwel onmogelijk voor de hondachigen  een afstamming vast te stellen die volkomen juist zou zijn. Niet echt bij gebrek aan punten van overeenkomst, maar omdat het bijzonder moeilijk is een keuze te maken tussen de talrijke dieren die enige gelijkenis met onze huidige hond vertonen.

°Miacidae

miacids

http://en.wikipedia.org/wiki/Miacids                                                                         http://nl.wikipedia.org/wiki/Miacidae

Uit de Miaciden   ontwikkelden zich in het  Vroeg Oligoceen   toen de bossen zich terugtrokken en plaats maakten voor graslanden, de familie Hondachtigen. Tot deze familie behoren onderfamilies:BorophaginaeHesperocyoninae (beiden uitgestorven wolfachtigen), Caninae (echte honden), Octocyoninae, en Symosyoninae

Borophaginae

Borophagus secundus

Borophagus is an extinct genus of the subfamily Borophaginae, a group of canids loosely known as “bone-crushing” or “hyena-like” dogs. Borophagus (boro = “carrion” or “flesh” and phagus = “to eat”) is the holotype genus. Though not one of the biggest Borophagines, it had a more highly-specialized capacity to crunch bone than larger genera such as Epicyon, which seems to be a trend of the group (Turner, 2004).

This specimen was discovered in Hemphill County, Texas in the Ogallala Formation.

Late Miocene

Borophaginae

Boraphaginae 2

°

Mesocyon, die zich ontwikkeld heeft uit de Hesperocyon leefde ca. 29 – 21 mjg. in Noord-Amerika.

____________________

A tree climber, Hesperocyon is the most common dog of the Oliogocene Hesperocyon is an extinct genus of canids (family Canidae, subfamily Hesperocyoninae). From the Duchesnean North American Land Mammal Age (NALMA).

Hesperocyon gregarius

_______________________________________________________________________________

Mesocyon,was de rechtstreekse voorvader is van de twee latere Hondachtigen uit het Oligoceen: deCynodesmus en de Tomarctus. De Mesocyon zou als schakel tussen de Daphoenus en deze  vermelde  typen kunnen worden beschouwd.

Van deze hondachtige zijn verschillende soorten bekend, met klauwen die vrijwel geen gelijkenis met die van de katachtigen vertoonden en die reeds goed aan het doel van hardlopen beantwoordden (de vijf functionele tenen bleven echter bestaan)

beer honden

bear dogs amphicyonidsmesonyx 2http://en.wikipedia.org/wiki/Bear_dog

Cynodesmus (35 – 30 mjg)

cynodesmus 1Cynodesmus

De Cynodesmus leek erg veel op een  Hyena  en had diverse katachtige trekken. Van dit dier lijken de wilde Zuid-Afrikaanse honden en de Afrikaanse hyena af te stammen. De Cynodesmus, ongetwijfeld het product van een hogere evolutie dan al zijn voorgangers, kan men als de windhond uit die tijden beschouwen, dus een hardloper bij uitstek.

afrikaanse wilde honden

afrikaanse wilde honden

African Hunting Dog Skull  // cast replica

Lycaeon pictus. Canidae. Single species. Lived in most of Africa south of Sahara and Egypt

 

Tomarctus (18 – 10 mjg )

Er zijn aanwijzingen dat deze Tomarctus minder intelligent was dan de huidige hond.

De Tomarctus, wiens schedel gelijkenis vertoont met die van de huidige hondenrassen, was eveneens een goed hardloper en leek op een das met een zware kastanjebruine vacht en een zeer dikke staart.

Tomarctus

De Canis (een benaming die niet uitsluitend de tamme hond, maar ook de wolf, de jakhals, de vos en alle soorten aanduidt die tot het geslacht ‘Canis’ behoren) verscheen in Europa, Azië en Afrika in het Plioceen, tien miljoen jaar geleden en in Noord-Amerika pas in het Pleistoceen, nauwelijks een miljoen jaar geleden.

De overgang van deze dieren van de Oude naar de Nieuwe Wereld hoeft ons niet te verbazen, daar die plaatsvond vanuit Azië dat in die tijd door een landtong met Noord-Amerika was verbonden. Nochtans bereikten deze migraties, wat betreft de honden, niet het zuidelijk halfrond. In die tijden migreerden dieren voortdurend over grote uitgestrekte gebieden heen en weer, op zoek naar gunstiger leefomstandigheden

De Hondachtigen (onze huidige gedomesticeerde hond, de wolf, de vos, de jakhals en vele wilde honden) stammen allen af van de Tomarctus.

°

CONCURENTEN . 

In het Mioceen (23,5 – 6 miljoen jaar geleden) werden de Hondachtigen door de Katachtigen voorbijgestreefd . De honden en wolven waren lichamelijk minder goed bedeeld dan de katachtige moordmachines, maar zij wisten een eigen manier van jagen te ontwikkelen door hun hersens te gebruiken en in groepen op jacht te gaan. Dus terwijl een kat het voornamelijk moest hebben van zijn geperfectioneerde lijf en ledematen gebruikte een wolf zijn verstand en sociale vaardigheden, net als de verwanten van de katten, de hyena’s die voor de hondachtige strategie hadden gekozen.

De honden ontwikkelden zich tot de Noord-Amerikaanse ‘achtervolgingsroofdieren’, zoals de hyena’s dat deden in de Oude Wereld.

Ze hebben allemaal (met uitzondering van de in het woud levende boshond) lange poten en lenige lichamen die geschikt zijn om te rennen.

De vroegste honden, in het Eoceen, hadden daarentegen korte poten en lange lijven en zagen eruit als de hedendaagse Viverridae (Civetkatten) uit de kattenfamilie. De honden hebben een bijzonder goed aanpassingvermogen.

De meesten eten vlees en wat vegetatie, maar de lepelhond eet termieten en andere insecten en af en toe een vogel of wat vruchten. Hun sociale karakter varieert eveneens sterk. Sommige leven in afzondering, terwijl anderen uiterst sociaal zijn en in groepen jagen. In feite kunnen er zelfs binnen één soort verschillende leefwijzen voorkomen.

Zo’n 5 miljoen jaar geleden wisten de honden de Oude Wereld binnen te komen en daar buitengewoon succesvol te worden. De rode vos heeft de wolf inmiddels onttroond als meest voorkomend zoogdier (afgezien van de mens) buiten de tropen.

In het verleden zijn er ook honden geweest die leken op katten (ze beslopen hun prooi in plaats van deze na te jagen) en bottenkrakende “hyenahonden” of borophaginae, maar deze stierven uit door de concurrentie van de katachtigen.

EXTANT  

Canidae

Dogs, Wolves, Foxes etc.

 

The Family Canidae is comprised of thirty-four species of wild dogs found throughout the world. They range from small foxes, coyotes, and jackals to large wolves and wild dogs, such as the dingo of Australia. Species may inhabit all terrains, from hot deserts to arctic ice fields. Many run in packs which may number up to thirty members, while others are solitary or hunt in pairs. Canids are cunning, skillful hunters with good hearing and an acute sense of smell. They utilize these skills to hunt and consume a variety of herbivorous animals, the staple of their diets. All canids belong to the Order Carnivora.

Species and taxonomy  //FAMILY CANIDAE 

Subfamily Caninae

  • True dogs – Tribe Canini
  • ** Coyotecoyte skull bc-143e-lgcoyte skullCanis latrans (also called Prairie Wolf)WTQ-105: Coyote  Skull ( Replica)WBC-143E: Coyote  Skull (Bone Clones) WSM-105: Coyote  Skull (Natural Bone Quality A)

WOP-04: Coyote  Baculum  (7cm) (Natural Bone)WCW-05: Coyote  Claw 2cm (Natural Bone)WK9-01: Coyote  Canine (SINGLE) (Natural Bone)

Coyote Baculum (7cm)                                      Claw  2cm                                                                   canines

WFP-07: Coyote  Footprint (Do Not Specify)WNT-05: Coyote  Negative Footprint (8.5x7cm) (Do Not Specify)

Thriving during the Pleistocene, the Dire Wolf is not a direct ancestor of any of today’s known species of canine. They once co-existed in North America with Grey Wolves. Dire Wolves had short, thick legs, a larger, broader skull and more massive teeth than the modern wolves. Their brain case is also notably smaller than their remaining canine cousins. Current belief is that they were likely scavengers rather than hunters. Remains of over 3,600 individuals have been recovered from the La Brea tar pits – more than any other species of mammal. This may also be an indication of their preying in packs on dead or incapacitated animals that were themselves trapped in the mire.

   

† Dire Wolf Skull  WBC-020T: Dire Wolf Skull (Tar Finish) (Bone Clones) WS-BC-020T: Dire Wolf Skull with Stand (Bone Clones)WS-BC-020A: Dire Wolf Skull with Stand (Bone Clones)WBC-020A: Dire Wolf Skull (Antique Finish) (Bone Clones)WRB-105: Dire Wolf Baculum (18cm) ( Replica)

† Dire Wolf Baculum (18cm)

 

 

 

 

  • ** Gray WolfCanis lupus (2.723 Ma to present)General , wolf (=canis lupus)

WBC-004: Gray Wolf Skull (Bone Clones)

WMO-17: Gray Wolf Canine (Museum Quality Replica)  WBC-172: Mexican Gray Wolf Skull (Bone Clones)

canine                                                                                        Mexican gray wolf

WRB-137: Gray Wolf Baculum (13cm) ( Replica)        WMO-16: Gray Wolf Claw (4cm) (Museum Quality Replica)

Baculum                                                                                 Claw

WBC-147: Red Wolf Skull (Bone Clones)Red Wolf Skull

*** Domestic DogCanis lupus familiaris

West Highland White Terrier

WSM-130: Domestic Dog Skull (Large) (Natural Bone Quality A)WSM-134: Domestic Dog Skull (small)  (Natural Bone Quality A)WSM-133: Domestic Dog Puppy Skull (Natural Bone Quality A)

Domestic Dog Skull                                                                                                                                   Puppy Skull                                                                                                                                                                           Boston Terrier

WBC-260: Bull Terrier Dog Skull (Bone Clones)Bull Terrier  WOK-2513: Boston Terrier Skull (Natural Bone) Boston terrier 

WBC-128: English Bulldog Skull (Male) (Bone Clones)WTQ-432: English Bulldog Skull (Female) ( Replica)

English Bulldog Skull (Male & female )

   

Neapolitan mastiff skull on top. Wolf skull on the bottom.

Wolf skull on the left. Neapolitan mastiff skull on right.

Bull Mastif

http://www.angelfire.com/mi/dinosaurs/dogs.html

Great dane dog

 File:Great Dane and Chihuahua Skeletons.jpg

Great  Dane                      Chihuahua Skeleton

mudwerks:</p><br /><br /><br /> <p>(via AMARANT CHIHUAHUA KENNEL - ILLUSTRATED CHIHUAHUA STANDARD)<br /><br /><br /><br /> [link via http://scientificillustration.tumblr.com/]</p><br /><br /><br /> <p>Skelechi! Even its skeleton is cute &lt;3

 

  

Lhasa Apso Dog

(shiu chiu) 

    

  • *** Dingo, most often classified as Canis lupus dingo (sometimes considered a separate taxon)

Dingo

  • ** Ethiopian WolfCanis simensis (also called Abyssinian Wolf, Simien Fox and Simien Jackal)
  • Genus Cuon
  • **
  • Cuon alpinus  ,  Aziatische wilde hond , rode hond, alpenhond , adjakDholeCuon alpinus or Canis alpinus (also called Asian Wild Dog)
  • Genus Lycaon
  • Genus Atelocynus
  • Genus Cerdocyon
  • Genus Dusicyon 

falkland island wolf

  • ** CulpeoLycalopex culpaeus
  • Genus Chrysocyon
  • manenwolf
  • Genus Speothos

 

  • True foxes – Tribe Vulpini

Poolvos

 

  • ** Red FoxVulpes vulpes (1 Ma to present)

red fox 1471-2148-13-114-4Red-fox_Flickr_Harley-Kingston

  • Genus Urocyon (2 Ma to present)
  • ** Gray FoxUrocyon cinereoargenteus

                                 

                                                       Gray Fox

      

 

  • Basal Caninae
  • Genus Otocyon (probably a vulpine close to Urocyon)

ORKANEN

°

     GEOLOGIE  

°

Kernwoorden

, , , , , , , , , , ,

2008

Minder orkanen in Atlantische Oceaan

Nieuws zondag 18 mei 2008

De wereldwijde opwarming zorgt voor het opwarmen van oceaanwater. Juist water boven de 27°C zorgt voor het ontstaan van orkanen. Hoe warmer, des te meer orkanen denken velen dan ook. Ton Knutson en collega’s van het NOAA schrijven in Nature Geoscience echter dat het aantal orkanen in de Noord-Atlantische oceaan gedurende de 21e eeuw zal afnemen.

door

Begin mei raasde de dodelijke cycloon Nargis over Myanmar, en dat terwijl cyclonen (of orkanen) daar niet geregeld voorkomen. In het noordwestelijke deel van de Atlantische oceaan komen ze meer voor. De orkaanactiviteit is hier toegenomen sinds 1980, mogelijk door het opwarmende klimaat. Tom Knutson en collega’s van het Amerikaanse NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) laten in Nature Geoscience zien dat de orkaanactiviteit juist af zal nemen in de 21e eeuw.

Katrina

Wellicht de bekendste orkaan is de Katrina, die eind augustus 2005 over New Orleans trok, de omgeving verwoeste en alles onder water zette. De orkaan was van de zwaarste categorie (categorie 5) en is de duurste orkaan ooit. Wat staat er te gebeuren als dit soort orkanen steeds meer voorkomen, zoals de verwachting is?

Katrina op 27 augustus 2005, net voordat de orkaan New Orleans bereikte. Bron: NASA.

Orkanen en convectie

Door het opwarmende klimaat wordt het oppervlaktewater in de oceaan steeds warmer, waardoor er meer water verdampt. Deze warme, vochtige lucht stijgt op en is in combinatie met een lagedrukgebied de directe oorzaak van het ontstaan van orkanen. Na het stijgen condenseert de vochtige lucht en het gaat regenen, waardoor er energie vrijkomt. Deze energie zorgt voor het stijgen van lucht en het verder dalen van de luchtdruk, gevolgd door het aantrekken van lucht uit omliggende gebieden. Deze lucht stijgt weer op, condenseert en verlaagt de luchtdruk. En zo treedt een zichzelf versterkend effect op: convectie.

Deze convectie zal afnemen zodra de bron, het warme oceaanwater, er niet meer is en de orkaan boven land komt. De orkaan neemt in kracht af en zal uiteindelijk ophouden te bestaan. De convectie zal echter toenemen als méér water of als water sneller boven de 27°C komt, de oceaanwatertemperatuur waarbij orkanen ontstaan. Simpele conclusie: hoe warmer het water, hoe meer orkanen?

De verspreiding van orkanen van 1985-2005. Blauwe en groene lijnen geven respectievelijk tropische depressies en tropische stormen aan. Van lichtgeel naar rood wordt een toenemende schaal van orkaanintensiteit weergegeven.

De 21e eeuw

Wetenschappers van het NOAA zijn er achter gekomen dat het niet zo eenvoudig ligt. Zij hebben een klimaatmodel gemaakt van het Noord-Atlantische gebied en simuleren daarmee de orkaanseizoenen van 1980-2006. Deze seizoenen lopen van augustus tot en met oktober. Na samenvoeging met andere modellen konden ze het aantal orkanen tot in de tweede helft van de 21e eeuw voorspellen.

Vooral de Noord-Amerikanen zullen een gat in de lucht springen, want de resultaten tonen aan dat het aantal orkanen zal afnemen (-18%). Dit geld ook voor tropische stormen (-27%), nog net geen orkaan. De Noord-Amerikanen krijgen er echter wel een grote bak met extra regen voor terug. Voor Europeanen is het nieuws dat het gebied waar orkanen nu voorkomen niet zal uitbreiden, en dus lijkt Europa buiten schot te blijven.

Rijden over de snelweg was geen probleem na Katrina (New Orleans, 2005). Bron: US Navy.

Kritiek

Dit is goed nieuws als de modelberekeningen kloppen. Het gebruikte klimaatmodel heeft echter moeite de zware orkanen te simuleren. Voor het voorspellen van toekomstige orkanenfrequenties zijn de atmosfeer (met broeikasgassen) en de temperatuur van het oppervlakteoceaanwater veranderd. Dit is gedaan op basis van andere modellen die het verloop ervan in de 21e eeuw hebben voorspeld. Mogelijke veranderingen in ozon en stofdeeltjes werden niet meegenomen in het model. De resultaten van de NOAA-onderzoekers geven echter aan dat circulatie en de hoeveelheid vocht mogelijk belangrijker is dan de temperatuur van het oppervlakteoceaanwater. Als klapper op de vuurpijl laat een andere modelsimulatie zien dat het aantal orkanen juist met 7% toeneemt en het aantal grote orkanen zelfs met 70%!

Wat is nu waarheid? Ieder model is weer anders en modellen zijn zeer gevoelig voor kleine veranderingen, net als het klimaat. Te prijzen valt dat de onderzoekers zelf ook kritisch zijn naar hun resultaten. Het beste is dan ook maar om de bekende zin van wetenschappers uit te spreken: ‘er is meer onderzoek nodig’…

Grenada kampte ook met de gevolgen van de orkaan Ivan in 2004. Bron: USAID

Referentie:

Knutson et al., 2008. Simulated reduction in Atlantic hurricane frequency under twenty-first-century warming conditions. Nature Geoscience

Zie ook:

 

Nieuws vrijdag 28 november 2008 

Zwaar orkaanseizoen ten einde

Het orkaanseizoen van 2008 is bijna ten einde. Ike zorgde voor een bovengemiddeld sterk orkaanseizoen. Vooral Haiti en Cuba werden zwaar getroffen.

door

Het orkaanseizoen van 2008 was een actief orkaanseizoen en voor bijna duizend mensen zelfs dodelijk. De totaalschade liep op tot bijna 54 miljard dollar, de op één na duurste ooit. Vooral Ike richtte enorme schade aan. Alleen 2005 was duurder met 141 miljard dollar. De totale orkaanenergie was bovengemiddeld door Ike.

Een orkaanseizoen loopt van 1 juni tot en met 30 november. Vijf orkanen groeiden in 2008 uit tot orkaancategorie 3 (maximaal 5). Vooral Ike (maximaal categorie 4) liet een spoor van vernieling achter. Het is op het lijstje van de meest vernietigende orkaan nummer drie en de schade liep op tot 31,5 miljard dollar. Orkaan Bertha vestigde een record door 17 dagen achtereen actief te blijven, een unicum voor de maand juli. De totale orkaanenergie bedroeg 141 op de ACE schaal (=104 knopen2), tegenover 248 in 2005. Het gemiddelde van 1950-2005 ligt net iets boven de 100. Ike maakte dit jaar het verschil met een waarde van ruim 38.

De orkaan Gustav komt uit zuidoostelijke richting en raast hier over Cuba. Bron: NASA

KNMI nieuws

Het KNMI meldde op 28 november dat het seizoen tal van records heeft opgeleverd. ‘Liefst zes opeenvolgende orkanen, Dolly, Edouard, Fay, Gustav, Hanna en Ike, bereikten het vasteland van de Verenigde Staten’. Edouard en Fay zijn echter géén orkanen maar tropische stormen die nooit de orkaanstatus hebben bereikt. De Amerikanen melden echter dat het een gewoon orkaanseizoen is geweest met alleen Ike als uitschieter. Records zijn er echter wel gebroken, zoals er elk seizoen records zijn.

Cuba en Haïti

Cuba kreeg drie zware orkanen te verwerken (Gustav, Ike en Paloma), een record. Midden september trok Ike ( slechts categorie 4) over het eiland en vernielde een groot deel van het eiland en de hoofdstad. Diezelfde maand deed de orkaan Gustav de windmeters van het Cubaanse Meteorologische Instituut de windmeters uitslaan tot recordsnelheden van 340 km/uur.

Haïti werd getroffen door één tropische storm (Fay) en maar liefst drie orkanen (Gustav, Hanna en Ike). Meer dan 100.000 huizen werden verwoest of beschadigd door de storm zelf of door overstromingen die ontstonden vanwege de ontbossing van het eiland. Het officiële dodental liep tegen de 800.

Houston liep op 13 september grote schade op toen Ike over de stad raasde. De ruiten van deze wolkenkrabber in de binnenstad waren begin oktober nog niet allemaal gerepareerd. Bron: Adiël Klompmaker

Stijging?

Sinds midden jaren 90 is het gemiddelde aantal tropische stormen flink toegenomen ten opzichte van de jaren 70 en 80. Op dit moment is een aantal van 10-15 per jaar normaal. Als wordt gekeken naar het aantal orkanen lijkt er geen relatie te zijn. De laatste jaren lijkt het aantal toe te nemen, maar van 1950-1970 was het aantal ook al ongeveer zo hoog.

Het aantal tropische stormen in blauw en de sterke orkanen in rood. De lijnen geven het 10-jarig gemiddelde. Een tropische storm wordt pas een orkaan genoemd als windsnelheden vanaf 119 km/u worden bereikt (categorie 1). De zwaarste orkanen (categorie 5) behalen windsnelheden vanaf 250 km/u. Het KNMI noemt een orkaan overigens ‘hurricane’ (de Engelse vertaling). Bron: KNMI

Klimaat

Het KNMI meldt dat een relatie van het grotere aantal stormen met de opwarming van de aarde is tot nu toe niet gevonden. Het hangt hier helemaal af van de definitie van een storm: een normale storm, een tropische of een orkaan. Voor orkanen lijkt er wel een verband met het klimaat te worden gevonden. Afgelopen september bleek dat de zwaarste orkanen in kracht toenemen, en vooral in het Atlantische gebied. Dat deden de onderzoekers door te redeneren van 1980. Wordt echter op langere tijdsschaal gekeken dan blijkt er geen verband. Ongetwijfeld zal hierover veel onderzoek worden gepubliceerd in 2009.

Orkanen: meer of minder? Volgens gegevens van de Atlantische Oceaan blijkt dat er geen duidelijke trend is vanaf 1950. Bron: Creative Commons

De tropische stormen en orkaan in 2008 waren achtereenvolgens Arthur, Bertha, Cristobal, Dolly, Edouard, Fay, Gustav, Hanna, Ike, Josephine, Kyle, Laura, Marco, Nana, Omar en Paloma.

Zie ook:

2009 Minder actief orkaanseizoen verwacht

vrijdag 20 maart 2009

Voor de eerste helft van het orkaanseizoen dat start in juni worden minder orkanen verwacht. Dit geldt voor het Atlantische gebied. Basis hiervoor is het koude water voor de westkust van Afrika en La Niña.

door

De eerste verwachtingen voor het Atlantisch orkaanseizoen zien er gunstig uit. In de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee worden dit jaar minder orkanen verwacht dan de afgelopen jaren. Ook in de westelijke Stille Oceaan, dus voor de westkust van Mexico en de VS, worden dit jaar minder orkanen verwacht.

Het Atlantisch orkaanseizoen duurt van juni tot december. De verwachting van de orkaanactiviteit is afkomstig van het Europees Weercentrum ECMWF, waarin het KNMI participeert, en geldt voor de eerste helft van het orkaanseizoen.

De orkaan Ike veroorzaakte ongeveer 20 miljoen euro schade, waarvan het grootste deel in de VS. Bron: NASA

Koeler water

De belangrijkste factor voor het geringere aantal tropische stormen is de relatief lage temperatuur van het zeewater voor de westkust van Afrika. De verwachting is dat dit zeker tot de zomer voortduurt. De zee bij de Afrikaanse westkust is het brongebied voor de meeste tropische stormen, die daarna de oceaan oversteken naar de Antillen en Noord-Amerika. Aangezien een tropische storm zijn energie ontleent aan warm water, ontstaan er door dit koele water dit jaar waarschijnlijk minder orkanen.

La Niña verdwijnt

Een tweede factor is La Niña. Dit is een afkoeling van het zeewater langs de evenaar in de Stille Oceaan. La Niña bevordert juist de vorming van orkanen. Echter, de huidige La Niña zal waarschijnlijk tegen de zomer afgelopen zijn. Mogelijk slaat La Niña zelfs om in het tegengestelde, El Niño, wat het aantal orkanen nog iets meer kan onderdrukken in de Atlantische Oceaan.

Dat betekent niet dat er helemaal geen orkanen zullen langskomen in het Atlantische gebied. Normaal telt een seizoen tegenwoordig zo’n twaalf tot zestien tropische stormen waarvan er vijf tot tien uitgroeien tot een orkaan. Bovendien zeggen de prognoses niets over de schade die ze kunnen aanrichten. Op deze termijn is niet aan te geven hoeveel orkanen het land bereiken en hoe zwaar ze worden.

Verleden

Vorig jaar was bijzonder. In totaal ontstonden er acht orkanen, waarvan er liefst zes het vasteland van de Verenigde Staten bereikten, terwijl er vijf uitgroeiden tot een zware orkaan. Recordjaar is 2005 toen het Atlantisch gebied veertien orkanen zag passeren.

Zie ook:

2013

Meer Sandy’s en Katrina’s

Door opwarming van de aarde

  • Door: Menno Sedee
Categories:
Aarde & Klimaat

Zoom

Onduidelijkheid en onzekerheid heerste over de invloed van de opwarming van de aarde op het ontstaan van hevige stormen. Amerikaanse onderzoekers hebben nu slecht nieuws voor hun landgenoten.

De Verenigde Staten maken regelmatig catastrofale stormen mee. Naast het maken van honderden slachtoffers, brengen ze de getroffen gebieden tientallen miljarden aan schade toe. Velen herinneren zich orkaan Sandy van 2012 nog wel: meer dan 250 doden en een geraamde vijftig miljard dollar schade. Of Katrina, die maar liefst 1850 mensen meesleurde in haar val en een slordige honderd miljard dollar heeft gekost. Maar ook minder bekende stormen richten veel ellende aan. Het land werd vorig jaar getroffen door maar liefst zeven stormen die ieder meer dan een miljard dollar aan economisch verlies veroorzaakten.

Onzekerheid

Helaas heerst er nog grote onzekerheid over de invloed van de opwarming van de aarde op het ontstaan van zware stormen, met windsnelheden boven de 90 kilometer per uur, en orkanen, met windsnelheden boven de 120 kilometer per uur. Bruikbare klimaatmodellen waren tot nog toe niet voldoende voorhanden. Dat komt onder andere door het ontbreken van een betrouwbaar datarapport over de invloed van klimaatverandering in het verleden op zware onweersbuien – en met name tornado’s – waarmee systematisch de klimaatverandering en weerpatronen kunnen worden geanalyseerd. Daarnaast zijn er uiteenlopende meningen en theorieën over welke natuuromstandigheden essentieel zijn bij het ontstaan van extreem onweer.

Wetenschappers van de Universiteit van Stanford, onder leiding van Noah Diffenbaugh, hebben nu meerdere modellen bij elkaar gelegd om uitspraak te kunnen doen over de invloed van de opwarming van de aarde op het ontstaan van stormen en orkanen. Ze gebruikten hiervoor de database van het omvangrijke Coupled Model intercomparison Project (CMIP). Dit klimaatproject verzamelt en organiseert sinds 1995 een groot deel van de klimaatmodellen. Veel van deze modellen spreken elkaar ogenschijnlijk tegen of laten zich moeilijk vergelijken of combineren. Het onderzoeksteam van Diffenbaugh heeft de uitkomsten van verschillende modellen geanalyseerd en verontrustende conclusies getrokken.

Energie en wind

Zoom
Convectie in zijn uiterlijke vorm.

Het wordt algemeen aangenomen dat er in ieder geval twee omgevingsfactoren belangrijk zijn voor stormvorming. De eerste is de aanwezigheid van “convective available potential energy”, oftewel CAPE. Deze energie ontstaat wanneer de lucht in de onderste atmosfeerlaag wordt opgewarmd. Warme lucht stijgt op en neemt vocht met zich mee, welke zich in de hogere regionen verzamelt. De stijging van lucht wordt convectie genoemd. De tweede factor is de aanwezigheid van zogenaamde windscheringen. Dat zijn plotselinge veranderingen in de windsnelheid en/of –richting die het verzamelde vocht organiseren tot een potentiële storm.

Dat de CAPE de laatste decennia steeg door de opwarming van de aarde, en dat dat een stimulerende invloed heeft op het ontstaan van stormen en orkanen, daarover was iedereen het eens. Onderzoekers wezen ook op de daling van het aantal windscheringen. Wat is dan de netto invloed op het ontstaan van stormen?

Het team van Diffenbaugh heeft met behulp van CMIP gevonden dat de daling van windscheringen vooral voorkomt op dagen van een laag CAPE-gehalte. Het dalende aantal windscheringen betekent dus niet dat automatisch het aantal stormdagen verkleint. Amerikanen kunnen de komende eeuw meer stormen verwachten, vooral in de lente. Volgens de voorspelling stijgt het aantal stormdagen per lente met tweeënhalf gedurende deze eeuw. Dat lijkt niet veel, maar als je beseft dat stormen niet zo vaak voorkomen in het huidige klimaat is het relatief een grote stijging, namelijk veertig procent.

Slecht nieuws

In een artikel dat een half jaar geleden in PNAS werd gepubliceerd, schatten onderzoekers al dat het aantal zware orkanen (de Katrina’s) dat de kust van de VS bereiken met twee tot zeven per jaar zal stijgen, als de temperatuurstijging gedurende de 21e eeuw één graad zal zijn. Het nieuwste IPCC-rapport, waarin zo’n 9.000 wetenschappelijke studies zijn verwerkt, verwacht dat het moeilijk of misschien wel onmogelijk zal zijn de temperatuurstijging onder de twee graden te houden, ook al is de stijging tot nu toe minder sterk dan ze hadden voorspeld in 1998.

De problemen zullen zich niet tot de west-Atlantische kust beperken. Het klimaatmodel EC-EARTH, dat is ontwikkeld door het KNMI, brengt slecht nieuws. De temperatuur waarbij extreem onweer ontstaat is 27 graden Celsius. Dat zal steeds vaker voorkomen en dichterbij huis. Orkanen hebben dus minder tijd om af te zwakken voordat ze in Europa arriveren. Vooral de Noordzee en de Golf van Biskaje krijgen het zwaar te verduren.

Meer begrip over het ontstaan van zware stormen of orkanen kan het waarschuwingssysteem verbeteren, waardoor schade kan worden beperkt. De combinatie van meer stormen met een zeespiegelstijging vraagt ook meer aandacht voor geavanceerder watermanagement.

Zowel een gunstig als een ongunstig scenario van het broeikaseffect betekent een stijging van het aantal stormen en orkanen. De Amerikanen krijgen het sowieso moeilijker. Harde bewijzen dat temperatuurstijging rechtstreeks de frequentie en intensiteit van orkanen beïnvloedt stapelen zich op. Vervelend, maar het is misschien beter dan onzekerheid.

TAIFOEN   Haiyan 

TAIFOEN   Haiyan    november 2013 

Superstorm Haiyan of Yolanda, zoals de storm in de Filipijnen genoemd werd ….kwam met  windsnelheden van ruim 300 kilometer per uur aan land.

Waar kwam deze tyfoon vandaan?
De tyfoon Haiyan ontstond in de Stille oceaan, 10 tot 30 graden boven of onder de evenaar.

In die gebieden beginnen met grote regelmaat tyfonen, ook wel orkanen of cyclonen genoemd. Het water heeft daar de hele zomer kunnen opwarmen tot een temperatuur van rond de 30 graden. Daardoor begint het water te verdampen. Die waterdamp kan in een rustige atmosfeer regenwolken vormen. Doordat de buien gaan samenwerken beginnen ze om elkaar heen te draaien, wat een lagedrukgebied oplevert dat een tropische depressie heet.

Deze depressies kunnen zich ontwikkelen tot tropische stormen en in het ergste geval tot cyclonen. Doordat de warme waterdamp condenseert in de wolken, krijgen deze een enorme hoeveelheid extra warmte mee, die ze hun kracht geeft. Hoe warmer het water, hoe sterker de orkaan.

Hoe zwaar was deze storm?
Volgens de Amerikaanse meteoroloog Jeff Masters is Haiyan de zwaarste tyfoon die ooit land bereikte. Of dat klopt, zal in de toekomst pas duidelijk worden. “Dat gebeurt aan de hand van de opgelopen schade en alle informatie die vergaard is vlak voordat de tyfoon aan land ging”, zegt ‘, zegt de Nederlandse weerkundige Reinout van den Born.

Het is overigens onwaarschijnlijk dat Haiyan de krachtigste orkaan ooit is.

In 1996 trok de cycloon Olivia over de Stille Oceaan. Die houdt het record voor de hoogste windsnelheden ooit gemeten: 408 kilometer per uur, maar Olivia kwam pas aan land toen de orkaan al veel aan snelheid verloren had. Haiyan lijkt aan land te zijn gegaan met windsnelheden van meer dan 300 kilometer per uur.

Waarom is er zoveel schade?
Een storm die met windsnelheden van ruim 300 kilometer per uur aan land komt is hoe dan ook catostrofaal. Een tyfoon als Haiyan heeft een diameter van honderden kilometers.

Een tyfoon is het gevaarlijkst op het moment dat hij aan land gaat. Dan gaat alles tegelijk mis: de storm veroorzaakt een vloedgolf van drie tot vier meter, die met grote snelheid over het land spoelt.

Als de plek waar de storm aan land komt net boven zeeniveau ligt, zoals in de Filipijnen het geval is, spoelt deze vloedgolf honderden meters landinwaarts. Iets dergelijks gebeurde ook in New Orleans, tijdens de orkaan Katrina.

Obstakels die de wind op zijn pad vindt zorgen ervoor dat de storm aan de onderkant wordt afgeremd, waardoor de orkaan chaotisch gaat bewegen. Zo ontstaan rukwinden, die nog meer schade aanrichten dan de harde wind alleen.

Ten slotte bevat een tyfoon een enorm hoeveelheid water. De regen die met de turbulente wind wordt meegeslingerd zorgt voor nog meer schade.

Worden de Filipijnen vaker getroffen dan andere gebieden?
Een groot gebied rond de Stille Oceaan – Filipijnen, Vietnam, Japan en Micronesië – wordt vaak getroffen door noodweer. “Veel vaker dan gebieden aan de Atlantische Oceaan, zoals de VS en Haïti, hoewel daar wel meer media-aandacht voor is”, zegt Van den Born. Bovendien zijn de stormen in Azië doorgaans zwaarder.

Dat komt door een gebrek aan golfstromen, die het vele oceaanwater de aarde rondsturen. Omdat zo’n golfstroom in delen van de Stille Oceaan ontbreekt, kan het water lange tijd stilliggen en opwarmen. Hoewel de watertemperatuur in de Golf van Mexico ook kan oplopen, wordt het water daar regelmatig afgevoerd naar koudere gebieden, waardoor de kans op een orkaan kleiner is dan in Azië. De Filipijnen hebben het extra zwaar, omdat ze vlak bij de kraamkamer van cyclonen liggen; een tyfoon hoeft hier maar een korte afstand af te leggen om de eilandengroep te bereiken.

Had de schade van Haiyan beperkt kunnen worden?
Waarschijnlijk niet. De Filipijnen hebben veel ervaring met stormen en zijn daardoor ook relatief goed voorbereid op noodweer. Maar een uitzonderlijk catastrofale tyfoon als Haiyan richt zo veel schade aan in zo’n enorm gebied, daar valt niet tegenop te boksen, denkt Van den Born. “Er wonen miljoenen mensen in het gebied waar de orkaan overheen trok. Die allemaal evacueren is niet te doen. Zelfs als we een tijd van te voren al wisten wat er zou gebeuren, zou het onmogelijk zijn om iedereen op tijd naar een andere plek te krijgen. Waar moeten ze heen?”

supertyphoon Haiyan

dodelijke stormen

superorkaan   taifoen Haiyan

Tyfoon Haiyan door klimaatverandering?

Zoom
© Wikimedia Commons
Deze kaart laat de orkanen zien die voorkwamen tussen 1985 en 2005. De Filipijnen worden elk jaar hard getroffen. Was de tyfoon Haiyan dus een ‘normaal’ verschijnsel, of speelt klimaatverandering toch een rol?

 Als de aarde opwarmt, warmt ook de bovenste laag van de oceaan op. Aangezien stormen hun energie uit warm water (boven de 27e graden) verkrijgen, zal de opwarming van de aarde het ontstaan van dit soort desastreuze weersomstandigheden in de hand moeten werken.

Logisch toch? Maar zo simpel is het niet. Het is ook bekend dat door opwarming meer windscheringen voorkomen. Windscheringen zijn winden die verschillende richtingen op waaien. Deze winden rukken orkanen juist uiteen.

Nature beantwoordt meerdere vragen naar aanleiding van de tyfoon Haiyan, waaronder: wat is het verschil tussen tyfoon, cycloon en orkaan?

°

‘Orkanen zullen meer schade aanrichten door opwarming van de aarde’

14/11/2013

Orkanen zoals die op de Filipijnen zullen vaker voorkomen door de opwarming van de aarde. De superstormen zullen ook meer schade aanrichten.

MENSELIJKE  ELLENDE 

'Orkanen zullen meer schade aanrichten door opwarming van de aarde'
© Reuters

  • Inwoners van Tacloban staan tot hun knieën in het stinkende water, waarin lijken, menselijke uitwerpselen en allerlei afval drijven.

Overlevenden van taifoen Haiyan tussen het puin in Tacloban, 10 november 2013.

Veel metereologen  verwachten  in de toekomst meer orkanen van het kaliber van Haiyan.En door de stijging van het zeepeil zullen die ook steeds meer schade kunnen aanrichten.

De supertyfoon Haiyan, die op de Filipijnen mogelijk meer dan 10.000 mensenlevens eiste, is een van de zwaarste stormen die de weerdiensten ooit op Aarde gemeten hebben.

°

De grote vraag  is ditmaal  of de klimaatverandering mee verantwoordelijk is voor de storm en zijn verwoestende kracht

°

Een gevolg van de opwarming van het klimaat?

—> De Filipijnse onderhandelaar op de klimaattop in Warschau Yeb Sano wond er alvast geen doekjes om:                                              Wat mijn land doormaakt als gevolg van deze extreme klimaatgebeurtenis is te gek voor woorden. Maar we kunnen er hier in Warschau een eind aan maken, zei hij.

Tijdens de 19e VN-klimaattop zei Yeb Sano  nog dat de Filipijnen weigeren te accepteren dat dit soort monsterstormen dood en verderf zaaien, zonder dat wordt gewerkt aan oplossingen. “Mijn land weigert te accepteren dat een 30e of 40e klimaatconferentie nodig moet zijn om het probleem van klimaatverandering op te lossen.”

Alle terechte wetenschappelijke twijfel ten spijt, is 2013 het derde jaar op rij dat de archipel af te rekenen krijgt met een monsterstorm en het zesde jaar op rij dat de tropische stormen het land honderden miljoenen dollars kost.    De Filipijnse Klimaatcommissaris, Naderev Madla Saño, berekende dat elk(van de 21 ste eeuwse ) taifoenseizoen de Filipijnen twee procent van zijn bruto nationaal product kost aan verwoeste oogsten en productiviteit en nog eens twee procent aan reconstructiekosten.

 —> Warm water   //

 Dat de klimaatverandering ervoor zorgt dat orkanen (of met een ander woord: tyfoons of cyclonen) talrijker en krachtiger worden, kunnen we volgens  vele  metereologen  niet met  zekerheid stellen.   (1)

De klimaatwebsite Climate Central citeerde Brian McNoldy, een klimaatwetenschapper aan de Universiteit van Miami. Hij stelt dat er geen wetenschappelijke basis is om het extreme karakter van Haiyan toe te schrijven aan de opwarming van de aarde. ‘

 ‘Je kan niet selectief zijn in het toewijzen van de impact van klimaatopwerming’, zegt hij. ‘Deze superstorm was net zo veel het resultaat van het huidige klimaat als al de andere stormen van dit jaar die minder krachtig waren.’(2)

Er zijn  trouwens  onvoldoende betrouwbare gegevens beschikbaar om te zeggen dat het aantal orkanen en hun intensiteit veranderd is ten opzichte van pakweg 100 jaar geleden. Daar weten we te weinig over.

°

_____________________________________________________________________________________

Feeding the Monster

…..we know what causes large-scale cyclones like hurricanes and typhoons: Heat.

Specifically, warm water, which provides energy to the storm. The water warms the air above it, which responds by rising. Surrounding cooler air is drawn in, is warmed by the water, rises, and the cycle continues. As it grows, the rotation of the Earth sets the huge air mass spinning, and you get a hurricane (or, as they are called when they’re in the Pacific Ocean, a typhoon (Taifoen ) — the generic term is a tropical cyclone). It continues to strengthen as long as more energy is available.

http://www.slate.com/blogs/bad_astronomy/2013/11/12/supertyphoon_haiyan_a_glimpse_of_the_future_now.html

__________________________________________________________________________________________

‘Wat we dankzij de wetenschap intussen wel weten, is hoe ze tot stand komen. Orkanen hebben warm water nodig om te groeien, en het is duidelijk dat de oceanen aan het opwarmen zijn. Een logische conclusie die je dan kunt trekken is: orkanen worden groter en krachtiger.’

‘Anderzijds zorgt dat warme water er ook voor dat de wind boven zee verandert, en zelfs de vorming van orkanen afremt… Een complexe materie’.

Het jongste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), het klimaatpanel van de Verenigde Naties (VN). ‘acht het waarschijnlijk dat in een opwarmend klimaat orkanen krachtiger zullen worden, van het kaliber van Haiyan en Katrina.’

Meer schade

Wat metereologen wèl met zekerheid kunnen zeggen, is dat de zeespiegel stijgt.

Uit gegevens van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) blijkt dat het voorbije decennium het zeepeil jaarlijks gemiddeld met 3,2 millimeter is gestegen. In de 20e eeuw was dat gemiddeld 1,6 millimeter. Een en ander maakt dat orkanen gevaarlijker worden voor kustbevolkingen, aldus de WMO.

‘De snelheid waaraan de zeespiegel stijgt, heeft enorme effecten : ‘Het betekent onder andere dat koraalriffen harder moeten groeien, maar die kunnen dat niet bijhouden als gevolg van de verzuring van de oceanen. En het zijn die koraalriffen die als een soort natuurlijke golfbreker bescherming kunnen bieden aan kwetsbare kustgebieden.’

‘Feit is ook dat de waterhuishouding op haar kop staat.

Een warme atmosfeer houdt meer vocht vast, waardoor het op verschillende plaatsen in de wereld steeds vaker en heviger zal regenen. En heel wat grote steden die historisch ontstaan zijn in de buurt van een riviermonding, lopen op hun beurt het risico dat ze bij noodweer te veel water te slikken krijgen.’

Dat alles in beschouwing genomen, maakt dat we kunnen verwachten dat noodweer zoals orkanen in de toekomst meer schade zal aanrichten’

° Vooral Global Warming  ? 

De Australische Sydney Herald was alleszins  een stuk affirmatiever. Die krant citeerde Will Steffen, een onderzoeker aan de Australian National University (ANU), die verwees naar het feit dat een warmer en vochtiger klimaat –dat reeds vastgesteld is- een duidelijke invloed heeft op stormen zoals Haiyan.

Een cycloon haalt het grootste deel van zijn energie uit de oppervlaktewaters van de oceaan. We weten dat die oppervlaktewateren zowat over de hele planeet opwarmen. In die zin heeft klimaatverandering een behoorlijk directe impact op de natuur van de storm’, zegt Steffen.

“De opwarming van de aarde zorgt ervoor dat de temperatuur van het water van de oceanen hoger wordt. Daardoor kunnen er vaker tyfoons voorkomen zoals Haiyan, “Dat zegt meteoroloog Hans Roozen. Warm zeewater

Voor het ontstaan van orkanen is de zeewatertemperatuur bepalend. “Ergens tussen 26,5 en 27,0 graden ligt de kritische grens’‘, legt meteoroloog Roozen uit. “Een orkaan wordt gevoed door warm zeewater. Stel dat het zeewater continu 29 graden zou zijn, dan zijn er vaker orkanen die ook meer schade zullen aanrichten.”

Voor de Filipijnen en de regio geldt nu een orkaanseizoen van april tot en met januari. “Maar door de opwarming van de aarde, stijgt ook de temperatuur van het zeewater en als we niet oppassen is er straks het hele jaar rond kans op orkanen.” Een orkaan verliest boven land altijd snel aan kracht en wordt dan een tropische storm.

‘Ideale’ voorwaarden
Overigens waren alle voorwaarden voor het ontstaan van de tyfoon Haiyan aanwezig. Zo werkten de zeewatertemperatuur en de hoge- en lagedrukgebieden mee.

“De zogenoemde straalstroom op 9 à 10 kilometer in de hoogste atmosfeer had de windkracht nog kunnen laten afnemen, maar dat is niet gebeurd. Flauw gezegd had Haiyan de wind in de rug. Alle seinen van Moeder Natuur stonden op groen voor dit natuurgeweld.’

REACTIES EN AANVULLINGEN

(1)  in een wereld die opwarmt kun je meer tropische stormen en orkanen zoals Haiyan verwachten. ?

Nu al bevat de dampkring zo’n 4 procent meer waterdamp en is de toplaag van de zee enkele tienden van graden warmer dan een jaar of vijftig geleden. Dat geeft heftiger en nattere stormen, is de gedachte.

°

‘Je kunt absoluut niet zeggen dat een afzonderlijke tyfoon is toe te schrijven aan klimaatverandering’, zegt KNMI-onderzoeker Rein Haarsma. Er zijn vele tyfonen nodig om, met het juiste statistische gereedschap, eventuele trends te kunnen lospeuteren.

Geen trend omhoog of omlaag
In de Atlantische Oceaan zijn de voorzichtige eerste aanwijzingen dat er iets verandert wel – al zijn ze omstreden – maar in de Stille Zuidzee nog niet. Toen Japanse en Taiwanese onderzoekers een paar jaar geleden alle tyfonen die tussen 1902 en 2005 in de Filipijnen aan land waren gekomen uitzetten in een grafiek, zagen ze daarin geen enkele betekenisvolle trend omhoog of omlaag.

Als er al iets van invloed is, dan zijn het de trage natuurlijke schommelingen van de zeewatertemperatuur, die de tyfonen nu weer wat meer naar het oosten, dan weer wat meer naar het westen sturen, aldus de wetenschappers.

Anders wordt dat wellicht in de toekomst.

Deskundigen gaan er ruwweg van uit dat het aantal tropische stormen in een opwarmende wereld iets afneemt, maar dat ze in kracht zullen toenemen.

Afnemende aantallen:

in een warmere wereld zijn ook de hogere luchtlagen warmer, en dat remt de vorming van wolkenclusters. maar er zijn ook  krachtiger stormen  boven zeeën die warmer zijn, want  eenmaal gevormde orkanen kunnen meer energie opnemen.:

  © epa.

‘Effecten over twintig jaar merkbaar’
Wanneer dat merkbaar wordt, is onzeker en hangt onder meer af van hoe snel de aarde opwarmt. Haarsma denkt de effecten al over een jaar of twintig in de statistieken te kunnen waarnemen, een cycloonexpert als Gabe Vecchi van het Amerikaanse klimaatcentrum NOAA houdt het op rond het jaar 2100.

In steen gebeiteld zijn de prognoses daarmee niet.

Zo voorzien de studies belangrijke regionale verschillen: terwijl er volgens de computermodellen bij een voortgaande opwarming over een eeuw beduidend meer supercyclonen in de Noord-Atlantische Oceaan zullen zijn, lijkt er uitgerekend rondom de Filipijnen nauwelijks iets te veranderen.

(2) Maar  dat belet niet, schrijft de auteur van het stuk, dat er grote wetenschappelijke consensus is over het feit dat dit soort superstormen in de toekomst veel frequenter zullen voorkomen als gevolg van de opwarming van aarde en oceanen. ‘Sommige studies hebben vastgesteld dat de uitstoot van roet in Zuid-Azië, gecombineerd met globale opwarming, de dwarskracht van de wind boven de Indische Oceaan al verminderd heeft, wat de intensiteit van de tropische stormen in dat gebied al versterkt heeft de voorbije jaren.’

°

TELEONOMIE en Evolutie

°

     EVOLUTIE

0

Kunnen organismen hun eigen evolutie sturen?

 08 november 2013   6
 

stekelbaars

Evolutionaire verandering is het resultaat van willekeurige mutaties en natuurlijke selectie.

De suggestie dat evolutie mogelijk een doel heeft, wordt meteen afgedaan als creationisme of intelligent design. Maar enkele biologen wagen zich nu in de gevarenzone door te stellen dat organismen hun eigen evolutie kunnen sturen.

Eerst en vooral is het belangrijk om aan te geven wat deze wetenschappers niet bedoelen.

Ze zeggen NIET  dat evolutie een intrinsieke neiging heeft tot grotere complexiteit of intelligentie.

Ze zeggen NIET  dat organismen hun mutaties kunnen sturen wanneer nodig.

En zij zeggen NIET   dat organismen gewoonten, die zij tijdens hun leven leren, kunnen doorgeven aan hun nakomelingen volgens het model van Jean-Baptiste Lamarck.

Het fenotype achter het stuur
Maar wat zeggen ze dan?

Organismen passen hun uiterlijk (fenotype) voortdurend aan tijdens hun leven(zie —-> aanpassing /acclimatisatie ), in tegenstelling tot hun genetische opmaak (genotype), om  zodat beter wordt omgegaan  gaan met de omgeving waarin ze zich bevinden.
GEEN ENKEL   van bovenstaande veranderingen is evolutie, aangezien zij niet direct leiden tot een verandering in de genetische opmaak van een organisme.

Maar zij bepalen wel de manier waarop natuurlijke selectie inwerkt op deze genen, en zo evolutie in een andere richting duwt.

De genen, die altijd gezien werden als de belangrijkste bestuurders van de evolutionaire wagen, geven het stuur dus door aan het fenotype. Wanneer het fenotype verandert voor een bepaald doel, dan kunnen de genen dit effect vergroten door mee te liften.

 

Stekelbaarzen
Hoewel het model vooral theoretisch is, komen de aanhangers met enkele voorbeelden naar voren. Neem bijvoorbeeld stekelbaarzen in Canada, die meestal migreren tussen zoet- en zoutwater.

—————————————————————(intermezzo )————————————————————————–

°

Fig. 2. A. Typical anadromous stickleback collected in Mud Lake Alaska (stained with Alizarin Red S) exhibiting a complete series of armor plates along the flank of the body. B. A resident lake stickleback also from Mud Lake exhibiting the “low” armor phenotype. C. Fully developed stickleback pelvis. D. Example of a stickleback with pelvic reduction.

1. Adaptive evolution of the Axial Skeleton.- Resident freshwater stickleback differ from one another in ways that are associated with the habitats that they occupy. At the extremes, resident populations evolve into benthic and limnetic ecomorphs (A in the figure to the right). Benthics are deep-bodied fish that occur in shallow lakes where they feed on relatively large prey items associated with vegetation and structures. Limnetics are elongate fish that occur in deep lakes and spend most of their time in open water feeding on small planctonic prey items. This divergence into deep-bodied and elongate forms adapted to different ecological niches is common in fishes. We have studied body shape evolution in stickleback for some time and have published multiple papers on this topic. We are presently studying how the vertebral column evolves in response to selection for different body shapes. Do the number of vertebrae change, the lengths of vertebrae, or both? Is the change in vertebral phenotypes uniform throughout the body or do abdominal and caudal vertebrae respond differently? Do independently established benthic and limnetic stickleback populations evolve similar changes to the axial skeleton or can the axial skeleton change in different ways in different populations with similar body shapes? To answer these questions we are examining body shape variation using geometric morphometrics and x-raying the same specimens to count and measure vertebrae from independently established limentic and benthic stickleback populations, as well as their anadromous ancestors.

http://condor.depaul.edu/waguirre/research.html

SticklebacksA three-spined stickleback with four of the most common parasites. From top; Gyrodactylus, Diplostomum spathaceum, Diplostomum gasterostei, Schistocephalus solidus

Sticklebacks are common in the wild making them an excellent species to look at real world evolutionary change. I have taken samples from a wild population with a mixture of plate morphs and brought them back to the lab. Using microscopy, parasites can be identified and quantified in the different body tissues.

A gene called eda controls the plate morph of sticklebacks.

Each fish has two copies of the eda gene, either ‘C’ or ‘L’.

Fish with ‘CC’ have most plates, and ‘LL’ have fewer plates, with ‘CL’ fish being intermediate.

From a DNA sample the genes any individual has can be determined by molecular techniques.

Within each plate morph (CC, CL, LL) the exact number of plates is also variable. For finer detail of bone structure the tissue must be stained allowing the position and number of plates to be determined.

http://www2.le.ac.uk/research/festival/meet/biosciences/natalie-simmonds

°

Sticklebacks inhabit hundreds if not thousands of lakes and streams throughout the northern hemisphere. In addition to changes in body armor, these isolated stickleback populations have evolved a variety of changes that set them apart from their ocean-dwelling ancestors. In order to figure out what genes are driving these differences, researchers crossbreed marine and freshwater sticklebacks. By studying the resulting hybrid offspring, geneticists can see what specific changes to which genes are causing the differences. In sticklebacks, as in other organisms, small changes to single  genes can have major effects.

The Ectodysplasin gene appears to be responsible for changes in body armor in many freshwater stickleback populations. Recessive low-armored gene variations are found in about 1% of marine sticklebacks. Evidence suggests that it is this variant that is repeatedly being selected for in freshwater environments. 

http://learn.genetics.utah.edu/content/variation/stickleback/

stekelbaars

http://news.stanford.edu/news/2006/january11/med-evolution-011106.html

A single gene controlled the loss of bony plates (in red) when sticklebacks evolved from ocean (top) to freshwater (bottom) varieties.

http://news.stanford.edu/news/2004/april21/fish.html

The marine stickleback (top) has a large pelvic hind fin but other stickleback populations that evolved in freshwater locations have lost this pelvic fin (bottom). Tracing the evolutionary shift, researchers have discovered that changes in the hind fin skeleton are controlled by alterations in activity of the Pitx1 gene. Photo: Mike Shapiro

http://news.nationalgeographic.com/news/2008/05/080520-fish-evolution.html

Fig. 4.

Representative phenotypes of the parental complete armor (A), parental low armor (B), F1 mapping hybrid (C), and F2 mapping hybrid (DG) generations. The major axes of variation in the F2 intercross generation indicate the segregation of armor loss as a 9:3:3:1 dihybrid Mendelian ratio (red; observed ratio in black) of the parental armor classes. (D) The complete-armor phenotype of the F2 generation. (G) The low-armor phenotype. (E and F) The complete-plate/low-pelvic structure and complete-pelvic/low-plate recombinant phenotypes, respectively. 

http://www.pnas.org/content/101/16/6050/F4.expansion.html

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Phenotype

—————————————————————————————————————————————————————-

°

De vissen kunnen wisselen tussen twee verschillende lichaamsvormen, afhankelijk van hun locatie (zoet- of zoutwater) en het bijbehorende dieet: planktoneters hebben grote ogen en slanke lichamen, terwijl bodem-eters zwaarder zijn met kleinere ogen.

Daarnaast hebben de kaken een zeer verschillende morfologie, aangepast aan de voedingswijze.

Sommige stekelbaarzen hebben echter ‘besloten’ om permanent in een zoetwatermeer te leven. Zij specialiseerden zich ook op een bepaalde voedselbron, maar hier bepalen genen grotendeels de lichaamsvorm van de vis, en niet de locatie of het dieet.

Met andere woorden, de genen hebben de controle overgenomen van wat eens een puur ontwikkelingseffect was.

° Dit nieuwe model zal ongetwijfeld voor discussie zorgen onder evolutiebiologen.

Het controversiële idee dat organismen hun eigen evolutie kunnen sturen door bepaalde fenotypische veranderingen gaat lijnrecht in tegen het huidige model waarin de genen de belangrijkste eenheid van selectie zijn.

Een absolute ommekeer is echter zeer onwaarschijnlijk.

en de voorbeelden uit de praktijk zijn (voorlopig) schaars

Jente Ottenburghs (1988) heeft sinds zijn Master Evolutie en Gedragsbiologie aan de Universiteit van Antwerpen een brede interesse voor evolutionaire biologie. Sinds mei 2012 werkt hij als PhD-student bij de Resource Ecology Group aan de Universiteit van Wageningen. Meer informatie over zijn onderzoek vindt u hier.

MISVATTINGEN

De evolutietheorie: wie kent ‘m niet? Toch doen zich over deze theorie nog flink wat misvattingen de ronde.
Eerder zette Jente de drie belangrijkste misvattingen hier op een rijtje.
 
°
Bronmateriaal:
Peter A. Corning (2013). Evolution ‘on purpose’: how behaviour has shaped the evolutionary process. Biological Journal of the Linnean Society: 1-19.
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door Alexander Francis Lydon (via Wikimedia Commons).
 
°
Bloemlezing  reacties  en antwoorden  
°

1) —-> Genen voor grote ogen worden in een omgeving waar grote ogen van pas komen, meer doorgegeven dan genen voor kleine ogen. Na een aantal generaties zie je vanzelf steeds meer grote ogen in die omgeving.

Dat is toch oud nieuws?

°

(Jente )  Er is wel   een zeer subtiel verschil.

Het gaat om een niet-genetische verandering in gedrag of (embryonale) ontwikkeling die ervoor zorgt dat organismen beter kunnen overleven en reproduceren.

Later ontstaat er mogelijk een genetische basis voor die verandering.

Hierdoor kunnen organismen via een niet-genetische ‘beslissing’ de selectiedruk op bepaalde genen veranderen en zo hun eigen evolutie sturen.

Een nauwverwant concept is teleonomiehttp://en.wikipedia.org/wiki/Teleonomy

°

ARCHIEF  

systeembiologie

http://nl.wikipedia.org/wiki/Toeval_en_onvermijdelijkheid

(J Monod ) teleonomie :

Levende wezens hebben volgens Monod de volgende drie karakteristieken: teleonomie (verwant aan teleologie), autonome morfogenese en onveranderlijke voortplanting

Om aan te tonen dat teleonomie een objectief verschijnsel is gebruikt Monod een gedachte-experiment. Stel dat een computerprogramma van allerlei kunstmatige voorwerpen kan vaststellen dat er een doelgerichtheid aan ten grondslag ligt. Het programma kan bijvoorbeeld van een horloge vaststellen wat de bedoeling ervan is. Dan is er geen enkele reden om aan te nemen dat zo’n programma ook niet zou kunnen vaststellen wat de bedoeling van een cel is, namelijk zichzelf delen.

Deze teleonomie is enerzijds objectief vaststelbaar en anderzijds in tegenspraak met het kernstuk van de moderne (en dus post-Aristoteliaanse) wetenschapsmethode – het objectiviteitsprincipe, dat stelt dat geen wezenlijke kennis kan worden opgebouwd als verschijnselen alleen kunnen worden verklaard door naar planmatigheid te verwijzen. Deze tegenspraak ziet Monod als het centrale probleem in de biologie.

In Toeval en Onvermijdelijkheid gebruikt hij zijn ontdekkingen en die van de genetica en de evolutietheorie om te schetsen hoe deze teleonomie zuiver wetenschappelijk verklaard kan worden. Daarmee brengt hij tevens de definitieve slag toe aan de nog altijd bestaande ideeën over vitalisme.

.

—>EPIGENETICA

http://www.academia.edu/2551188/GENETIC_PRIMING_HOW_ADAPTIVE_BEHAVIOUR_SHAPES_THE_GENOME

 

 

Levende wezens kunnen eigen evolutie sturen

 2007 

“Levende wezens kunnen hun eigen evolutie (onbewust ) beïnvloeden en sturen”. Dat stelt Kevin Verstrepen, een Vlaamse onderzoeker die zowel verbonden is aan de KULeuven als aan de universiteit van Harvard, in het vakblad Cell. Hij relativeert daarmee de gangbare theorie dat mutaties in het erfelijk materiaal totaal willekeurig zouden optreden, onafhankelijk dus van het mogelijke nut in de leefomgeving …..Mutaties
Mutaties komen met name veel frequenter voor waar en wanneer ze het meest nodig zijn.
 
“Cellen hebben complexe genetische mechanismen ontwikkeld waardoor bepaalde genen sneller veranderen. Zo zijn sommige genen die de vorm van het skelet helpen bepalen uitermate veranderlijk. De instabiliteit van die genen is wellicht nuttig om de skeletstructuur van levende wezens aan te passen aan nieuwe omstandigheden”, aldus Verstrepen.Omgekeerde 
Het omgekeerde treedt ook op. Een complex systeem dat perfect functioneerde, wordt door andere systemen afgeschermd voor mutaties zodat het niet verloren gaat.
“Een voorbeeld zijn de genen die instaan voor het metabolisme, de energiewinning in cellen. Dat is zo’n complex en perfect geolied proces dat de meeste mutaties wellicht nadelig zouden zijn. Die genen veranderen in het algemeen minder snel”,
aldus Verstrepen.Ontstaan 
Het is volgens Verstrepen makkelijk te begrijpen dat de evolutie zelf het ontstaan van bepaalde controlerende mechanismen heeft gestimuleerd.
 
“Een organisme dat in staat is om veelvuldige negatieve mutaties te vermijden en mutaties stimuleert waar en wanneer ze waarschijnlijk positieve gevolgen hebben, heeft een groot biologisch voordeel ten opzichte van organismen die dat niet hebben”, aldus nog de onderzoeker. (belga)
 

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Crea hoekje

MITOCHONDRION

°

https://tsjok45.wordpress.com/2012/10/13/wp-evodisku-inhoud-b/  BIOLOGIE

°

http://nl.wikibooks.org/wiki/Celbiologie

Inhoud

Plantencellen
Dierlijke cellen

http://nl.wikipedia.org/wiki/Celbiologie

Celbiologie

De moleculaire opbouw en eigenschappen van cellen; het onderzoeksgebied van celbiologie

Celbiologie of cytologie is een onderdeel van de biologie met de cel als onderwerp van studie.

°

°MITOCHONDRION  <— archief document 

Mitochondrieën Benno Beukema http://home.kpn.nl/b1beukema/mitochondrien.html

°

Waarom cellen hun energiefabriekjes opeten

Belga

Mitochondriën zijn de energiefabriekjes van de cellen.

di 01/10/2013 – 14:42

Luc De Roy

Amerikaanse geleerden hebben het mechanisme ontrafeld waarmee mitochondriën -kleine organellen in de cel die de cel van energie voorzien – aangeven dat ze beschadigd zijn en opgeruimd moeten worden. Dat opent de mogelijkheid voor onderzoek naar middelen tegen ziekten als parkinson, waarvan gedacht wordt dat ze veroorzaakt worden door slecht functionerende mitochondriën in de zenuwcellen.

Het team van de University of Pittsburgh ontdekte dat cardiolipines, vetachtige stoffen die voor het eerst in hartweefsel ontdekt werden, een belangrijke rol spelen bij het mechanisme. Cardiolipines zijn een belangrijk onderdeel van het binnenste membraan van mitochondriën, en als een mitochondrium beschadigd is, verhuizen de cardiolipines van het binnenste naar het buitenste membraam. Daar moedigen ze de cel aan om het hele mitochondrium te vernietigen.

 

Belga

 

 

De cardiolipiden zijn echter maar een deel van het verhaal. Een proteïne dat LC3 heet, verbindt zich vervolgens met het cardiolipine, en LC3 zorgt er voor dat een gespecialiseerde structuur zich rond het mitochondrion vormt, om het af te voeren naar de centra in de cel waar het opgegeten wordt.

“Het is een overlevingsproces. Cellen treden actief op om slechte mitochondriën kwijt te raken, en goede mitochondriën te versterken. Als dat proces lukt, kunnen de goede mitochondriën in aantal toenemen en de cellen gedijen”, zei doctor Valerian Sagan, een van de hoofdauteurs van de studie die verschenen is in Nature Cell Biology. “Het is een prachtig, efficiënt mechanisme waar we ons op willen richten, en dat we zullen proberen na te bootsen bij de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen en behandelingen”, zei hij in ScienceDaily.

Veel onderzoek

Wel is er nog veel onderzoek nodig, volgens professor Charleen T. Chu, een andere hoofdauteur. “Er zijn nog veel vragen die opgevolgd moeten worden. Wat is het proces dat de aanzet geeft voor de cardiolipiden om naar de buitenkant van de mitochondriën te gaan? Hoe past dat traject in bij andere trajecten die het begin van ziektes als parkinson beïnvloeden? In dat verband is het interessant vast te stellen dat twee erfelijk genen van de ziekte van Parkinson ook gelinkt zijn met het verwijderen van mitochondriën.”

Professor Hülya Bayir, de derde hoofdauteur, zei in ScienceDaily dat het proces zich weliswaar in alle cellen met mitochondriën kan afspelen, maar dat het uitzonderlijk belangrijk is in zenuwcellen, omdat die zich niet zo makkelijk splitsen en regenereren als andere cellen in het lichaam.

“Ik denk dat deze bevindingen enorme implicaties hebben voor patiënten met hersenletsel”, zei ze. Het “eet me op”-signaal van de mitochondriën kan een therapeutisch doelwit worden, in de zin dat de beschadigde mitochondriën tot een bepaald niveau opgeruimd moeten worden. Anderzijds wil je ook niet dat het proces waarbij ze opgeruimd worden, zonder beperkingen verloopt. Je moet een bepaald evenwicht hebben, wat we kunnen proberen te bereiken met geneesmiddelen of therapie als het lichaam niet in staat is om zelf dat evenwicht te vinden.”

Congres

Het onderzoek is zo’n tien jaar geleden eerder toevallig gestart toen doctor Kagan op een congres aan de praat raakte met professor Chu. Chu bestudeerde autofagie, het proces van “zichzelf opeten”, bij parkinson, en hij zocht naar een verandering aan de buitenkant van de mitochondriën die het LC3-proteïne een signaal gaf om de beschadigde organel op te ruimen. Het bleek dat beide mannen elk een andere kant van dezelfde puzzel bestudeerden.

Samen met Hülya Bayir en een team van meer dan twintig geleerden, ontrafelden de twee geleerden hoe de mitochondriën het signaal geven dat ze niet goed meer werken en opgeruimd moeten worden.

Mitochondriën

Mitochondriën zijn organellen, kleine orgaantjes in de cel, die suikers en vetten oxideren, en daardoor energie leveren. Ze hebben twee membranen, een glad buitenmembraan en een geplooid binnenmembraan. Het is op de plooien van dat binnenste membraan, die cristae genoemd worden, dat de chemische reacties plaatsvinden die de energie produceren.

Algemeen wordt aangenomen dat mitochondriën oorspronkelijk, net als chloroplasten, de bladgroenkorrels bij planten, vrijlevende primitieve bacteriën waren die in een vroeg stadium van de evolutie in symbiose zijn gaan leven met hun gastheer. Dat wordt de endosymbiontentheorie genoemd.

Mitochondriën hebben dan ook hun eigen DNA, dat verschillend is van dat van de gastheer. Het DNA van de mitochondriën wordt enkel doorgegeven langs de kant van de moeder, aangezien in een bevruchte eicel enkel mitochondriën zitten van het cytoplasma van de moeder. Het cytoplasma is het “eiwit” van de cel, de dooier is de kern. De mitochondriën van de vader worden afgebroken in de eicel en hun DNA overleeft dus niet.

Het mitochondriale DNA blijft redelijk stabiel in de menselijke bevolking en het wordt dan ook gebruikt om onderzoek te doen naar het ontstaan en de verspreiding van de mens. Zo is men er achter gekomen dat 150.000 jaar geleden mitochondriale Eva leefde, de recentste gemeenschappelijke matrilineaire voorouder van alle nu levende mensen.

Belga

Een sterk vergrote en ingekleurde weergave (een transmission electron micrograph) van het DNA van een mitochondrium. In werkelijkheid is het DNA 5 tot 6 micrometer groot, hier is het 300.000 keer vergroot. Elk mitochondrium heeft 3 tot 6 van dergelijke DNA-molecules.

 

De energieleveranciers van onze cellen waren ooit parasieten

zo 19/10/2014 – 12:25 Luc De Roy
Parasitaire bacteriën zijn de naaste verwanten van mitochondriën, de organellen – kleine orgaantjes – die de cellen van dieren en planten van energie voorzien, en ze stalen eerst energie van de cellen in plaats van ze te leveren. Dat stelt een nieuwe studie van de University of Virginia. In die studie is met de modernste methoden het genoom ontrafeld van 18 bacteriën die nauwe verwanten zijn van de mitochondriën.

De studie is deze week verschenen in het online wetenschappelijk magazine PLoS ONE. Ze biedt een alternatief voor de twee theorieën die momenteel een verklaring geven voor het ontstaan van mitochondriën.

De eerste theorie, de endosymbiontische, stelt dat mitochondriën oorspronkelijk eenvoudige, prokariotische bacteriële cellen waren die opgeslokt werden door gastcellen, en die uiteindelijk mitochondriën werden, de “energiecentrales” die in bijna alle eukariotische cellen te vinden zijn.

Prokariotische cellen hebben geen celkern, eukariotische cellen zijn de cellen van planten en dieren die wel een celkern en bepaalde andere kenmerken hebben. De mitochondriën voorzien hen van energie door chemische energie uit suikers, vetten en eiwitten om te zetten in een voor de cel bruikbare vorm van energie. Met behulp van enzymen laten ze die stoffen reageren met zuurstof, met andere woorden, ze verbranden de stoffen, en de energie die vrijkomt bij die verbranding, wordt vastgelegd in energierijke ATP-moleculen (adenosine triphosphate in het Engels, adenosinetrifosfaat).

Mitochondriën hebben hun eigen DNA en kunnen daarmee binnen hun membraan zelf proteïnen maken, onafhankelijk van de kern van de cel. Er bestaan verschillende varianten van de endosymbiontische theorie.

De tweede theorie, de autogene, stelt dat mitochondriën ontstaan zijn doordat een deel van het DNA van de celkern van een eukariotische cel is afgesplitst rond de tijd dat de eukariotische cellen zich ontwikkeld hebben uit de prokariotische. Dat stuk DNA zou dan omgeven zijn door membranen, waar proteïnen niet door konden. Aangezien mitochondriën veel overeenkomsten vertonen met bepaalde bacteriën, heeft de endosymbiontische theorie de meeste aanhangers.

Kantelpunt

De oorsprong van mitochondriën ligt zo’n 2 miljard jaar in het verleden en is een van de belangrijkste kantelpunten in de evolutionaire geschiedenis van het leven op aarde. Er is echter weinig geweten over de omstandigheden die geleid hebben tot het ontstaan van mitochondriën.

Belga

Hun ontstaan wordt dan ook beschouwd als een van de raadsels in de moderne biologie. “We geloven dat deze studie het potentieel heeft om de manier waarop we denken over het ontstaan van mitochondriën te veranderen”, zei bioloog Martin Wu, de belangrijkste auteur van de studie, op de website van deUniversity of Virginia. “We zeggen dat de huidige theorieën, die allemaal stellen dat de relatie tussen de bacteriën en de gastcel van in het begin van de symbiose in het voordeel van beide was, waarschijnlijk fout zijn.”

“In de plaats daarvan geloven we dat de relatie waarschijnlijk vijandig was – dat de bacteriën parasieten waren en slechts later in het voordeel van de gastcel gingen spelen door de richting van het transport van ATP om te keren.”

Alzheimer

De ontdekking biedt volgens Wu een nieuw inzicht in de vroege geschiedenis van het leven op aarde, die uiteindelijk leidde tot de grote verscheidenheid aan eukariotisch leven die we vandaag kennen. Zonder mitochondriën om energie te leveren aan de rest van de cel, zou er nooit zo’n verbazende verscheidenheid kunnen ontstaan zijn, zei Wu.

“We hebben de genetische inhoud van de voorouders van mitochondriën gereconstrueerd, door het DNA van hun naaste verwanten te ontrafelen, en we voorspellen dat het parasieten waren die oorspronkelijk energie in de vorm van ATP stalen van hun gastheer –volkomen tegengesteld aan de huidige rol van mitochondriën”, zei Wu.

In de studie heeft WU ook vele menselijke genen geïdentificeerd die afgeleid zijn van mitochondriën. De identificatie daarvan kan mogelijk helpen om de genetische basis beter te begrijpen van het slecht functioneren van menselijke mitochondriën.

Dat kan een rol spelen bij verschillende ziekten, zoals alzheimer, parkinson, suikerziekte en een aantal ouderdomsziekten. Naast de belangrijke rol die mitochondriën spelen in het functioneren van cellen, wordt hun eigen DNA door geleerden ook gebruikt voor forensisch en genealogisch onderzoek, en om de menselijke evolutionaire geschiedenis te reconstrueren.

 

Cells’ powerhouses were once energy parasites: Study upends current theories of how mitochondria began

Artist's 3-D rendering of mitochondria , stock illustration.

Artist’s 3-D rendering of mitochondria , stock illustration.

October 16, 2014
 Source: University of Virginia
Summary:
Parasitic bacteria were the first cousins of the mitochondria that power cells in animals and plants — and first acted as energy parasites in those cells before becoming beneficial, according to a new study.
Zhang Wang, Martin Wu. Phylogenomic Reconstruction Indicates Mitochondrial Ancestor Was an Energy Parasite.
°

Mitochondriale  heteroplasmie  : natuurlijke selectie van mtDNA  in menselijk  cellencytoplasma  ( en weefsels ) ?

 13 november 2013   5

dna

Het voorkomen van meerdere types mitochondriaal DNA (mtDNA) in een cel of individu wordt heteroplasmie genoemd.

Dit fenomeen wordt veroorzaakt door willekeurige mutaties. Onderzoekers hebben nu vastgesteld dat deze mutaties toch niet zo willekeurig zijn als gedacht.

Mitochondria, vaak aangeduid als de energiecentrales van de cel, bevatten elk een circulair genoom, het mitochondriale DNA (mtDNA). Meestal bevat elk mitochondrium in elke cel van het lichaam hetzelfde type mtDNA. Maar af en toe komt er meer dan één type mtDNA voor in een cel of individu. Dit staat bekend als mitochondriale heteroplasmie.

Willekeurige mutaties
Heteroplasmie kan voorkomen doordat een individu het erft van zijn of haar moeder :(mtDNA wordt enkel doorgegeven via de maternale lijn) of doordat er een mutatie plaatsvindt die vervolgens door genetische drift in frequentie toeneemt.

Aangezien mutaties willekeurig zijn, zou heteroplasmie moeten verschillen tussen niet-verwante individuen, dat wil zeggen dat de heteroplasmie bij verschillende individuen veroorzaakt wordt door andere mutaties. David Samuels en collega’s testten deze aanname door het mtDNA van tien verschillende weefsels (o.a. nier, lever en long) van enkele niet-verwante individuen te vergelijken. Tot hun verbazing vertoonden bepaalde weefsels dezelfde mutaties in verschillende individuen.

Zouden mutaties dan toch niet zo willekeurig zijn als algemeen wordt aangenomen?  (1)

Selectie of mutatie-hotspot  ?
Omdat deze mutaties vooral voorkomen in de regio van het mtDNA dat een belangrijke rol speelt in de replicatie van het mitochondriale genoom, vermoeden de onderzoekers dat de mutaties leiden tot een betere replicatie.

Hierdoor verkrijgen de mitochrondria met de mutatie een selectief voordeel en nemen zo in aantal toe. Dit idee wordt ondersteund door experimenteel onderzoek op muizen door het lab van Brendan Battersby.

Zij introduceerden een ander type mtDNA in de lever en nier van muizen en stelden vast dat deze positief geselecteerd werd.

Een andere mogelijkheid is dat er weefselspecifieke mutatie-hotspots in het mtDNA aanwezig zijn. Het enzym cytidine deaminase, bijvoorbeeld, kan mutaties veroorzaken op specifieke regio’s in het mtDNA. Beide mogelijkheden sluiten elkaar natuurlijk niet uit, maar de onderzoekers geven de voorkeur aan het selectiemechanisme, grotendeels gebaseerd op het experimentele werk bij muizen.

Jente Ottenburghs (1988) heeft sinds zijn Master Evolutie en Gedragsbiologie aan de Universiteit van Antwerpen een brede interesse voor evolutionaire biologie. Sinds mei 2012 werkt hij als PhD-student bij de Resource Ecology Group aan de Universiteit van Wageningen. Meer informatie over zijn onderzoek vindt u hier.

Bronmateriaal:
David C. Samuels, Chun Li, Bingshan Li, Zhuo Song, Eric Torstenson, Hayley Boyd Clay, Antonis Rokas, Tricia A. Thornton-Wells, Jason H. Moore, Tia M. Hughes, Robert D. Hoffman, Jonathan L. Haines, Deborah G. Murdock, Douglas P. Mortlock, Scott M. Williams. Recurrent Tissue-Specific mtDNA Mutations Are Common in Humans. PLoS Genetics, 2013; 9 (11): e1003929 DOI: 10.1371/journal.pgen.1003929

http://www.plosgenetics.org/article/info:doi/10.1371/journal.pgen.1003929
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Apers0n (via Wikimedia Commons).

NOTEN  en REACTIES 

(1)

–> Alleen  niet-lethale(of neutrale)  mutaties  zijn essentieel  (in de afstammelingen-lijnen  ) … dat  is een eerste beperking van de zogenaamde( en meestal onbeperkt gedachte )  mutatiewaaier aan mogelijkheden….Veel genetische  defekten kunnen wèl latent  meereizen (wanneer ook functionele  mtDNA -genomen aanwezig blijven )                                                                                                     –>Mitochondrieën  worden verondersteld( in de endosymbiose theorie  )  af te stammen van ooit   in het celcytoplasme ingevangen oer- bacterieen  ; ook daar is er  sprake  van   variatie en mutaties  in het circulair  genoom van de bacterieen  ( zie lenski )

°

Evolutie bestaat weliswaar bij de gratie van toevallige, willekeurige mutaties, maar dat is alleen maar de relatief oninteressante basis (al vormen die mutaties wel een heel aardige ‘afstammingsklok’).

Waar het echt om gaat, is wat er NA die mutaties gebeurt: selectie. Deze selectie gebeurt op allesbehalve toevallige wijze. Mutaties die een organisme slechtere overlevingskansen geven in een bepaalde omgeving(!), zorgen ervoor dat dit organisme zich gemiddeld genomen minder goed voortplant dan een organisme van dezelfde soort met een voordelige mutatie —

Uiteraard bestaat een leefomgeving(1b) uit verschillende lagen ( of niches ) die samen een leefbare ecologisch evenwicht vormen , en dat evenwicht staat of valt met de diverse uitroeiende lethale mutaties die in de verschillende niveaus plaatsgrijpen: het grootste deel van deze mutaties zijn echter neutraal –                                                                                                                                

(1b)-> voor de mitochondrieën is dat millieu het cytoplasma …

Wat overblijft(of niet weggeselecteerd ) heeft overlevingskansen.

Wat geen overlevingskansen heeft ( bijvoorbeeld in een bepaald ecologisch evenwicht )verdwijnt. Wat er na miljoenen jaren uitkomt is onvoorspelbaar.

Wij beginnen langzaam maar zeker deze wetten door te krijgen.
Wat er uitkomt is volledig willekeurig. Heeft het levenskansen dan is er een blijvende nieuwe soort in status nascendi .

In het andere geval, is de dood het einde van het verhaal —> een cul- de- sac

°

MEER OVER TOEVAL  EN ORDE

‘Langton’s Ant’,

http://www.math.ubc.ca/~cass/www/ant/ant.html
Dit is een voorbeeld van een ontzettend simpel systeem met ontzettend simpele ‘natuurwetten’: een mier loopt over een rooster met oorspronkelijk alleen witte vlakjes. Als hij op een wit vlakje landt, gaat hij linksaf en maakt hij het vlakje zwart; als hij op een zwart vlakje landt, gaat hij rechtsaf en maakt hij het vlakje wit.

De vraag is nu of je iets kunt zeggen over het patroon dat ontstaat — en het resultaat is ronduit verrassend: je zou zeggen dat dit uiterst simpele ‘universum’ resulteert in een simpel geometrisch patroon. Dus niet. Het patroon dat ontstaat, lijkt juist volkomen chaotisch. OK, chaos dus — maar nee, ergens na zo’n 10.000 stappen ontstaat ineens een geordende structuur, die zich eindeloos uitbreidt. En de enige manier om dit te ontdekken is dus alle stappen te doorlopen; dit gedrag kan op geen enkele manier vooraf berekend of voorspeld worden.

Nu is dit natuurlijk maar een simpel ‘speeltje’, maar het geeft aan dat in zelfs de simpelste systemen zowel spontaan chaos als orde kan ontstaan — en in het geval van Langton’s Ant dus beide.

Creationisten vaak roepen vaak dat allerlei levende structuren te complex en/of goed geordend zijn om toevallig tot stand te komen vanuit een eenvoudiger systeem — en dus dat er een god ofzo aan te pas is gekomen.
Langton’s Ant bewijst het tegendeel op een even inzichtelijke als irritant ongrijpbare manier; iets zegt me dat je dit toch moet kunnen berekenen, maar nee, zelfs dit is een kwestie van gewoon maar zien gebeuren en je erover verbazen

HEPATITIS VIRII

°

°

Hepatitisvirus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hepatitisvirus is een verzamelnaam voor een aantal virussen die hepatitis, een leverontsteking, kunnen veroorzaken.

Classificatie

Er bestaan verschillende soorten humane hepatitisvirussen, behorende tot verschillende virusfamilies:

De virusfamilie Hepadnaviridae bevat naast het humane hepatitisvirus HBV ook nog hepatitisvirussen die andere organismen infecteren:

  • Bepaalde leden van het genus Ortohepadnavirus infecteren knaagdieren, zoals de Virginische marmot (Woodchuk Hepatitis Virus -WHV-) en grond- en boomeekhoorns (GroundSquirels Hepatitis Virus -GSHV-).
  • Leden van het genus Avihepadnavirus infecteren o.a. eenden (Duck Hepatitis B Virus -DHBV-)
    en reigers (Heron Hepatitis B Virus -HHBV-).

_

http://pathmicro.med.sc.edu/virol/hepatitis-virus.htm

Several diseases of the liver, collectively known as hepatitis, are caused by viruses. The viruses involved, five of which have been reasonably well characterized, come from a wide range of virus families. Hepatitis A virus is a picornavirus, a small single strand RNA virus; hepatitis B virus belongs to the hepadnavirus family of double stranded DNA viruses; hepatitis C virus is a flavivirus, a single stand RNA virus; hepatitis E, also an RNA virus, is similar to a calicivirus. Hepatitis D which is also known as Delta agent is a circular RNA that is more similar to a plant a viroid than a complete virus.

Table 1

Hepatitis A Hepatitis B Hepatitis C Hepatitis Delta Hepatitis E
Virus family Picornavirus Hepadnavirus Flavivirus Circular RNA similar to plant viroid Similar to Calicivirus
Nucleic acid RNA (+ sense) DNA (partially double strand) RNA (+ sense) RNA (- sense) RNA (+ sense)
Disease caused Infectious hepatitis Serum hepatitis Non-A, non-B hepatitis Enteric non-A, non-B hepatitis
Size ~ 28nm ~40nm 30 – 60nm ~ 40nm 30 – 35 nm
Envelope No Yes Yes Yes No

Hepatitis A 

Electronmicrograph of hepatitis A virus particles.

Several diseases of the liver, collectively known as hepatitis, are caused by viruses. The viruses involved, five of which have been reasonably well characterized, come from a wide range of virus families. Hepatitis A virus is a picornavirus, a small single strand RNA virus; hepatitis B virus belongs to the hepadnavirus family of double stranded DNA viruses; hepatitis C virus is a flavivirus, a single stand RNA virus; hepatitis E, also an RNA virus, is similar to a calicivirus. Hepatitis D which is also known as Delta agent is a circular RNA that is more similar to a plant a viroid than a complete virus. For a summary of the hepatitis viruses, see Table1.


An electron micrograph of the Hepatitis A virus (HAV)
CDC – Betty Partin

HEPATITIS A VIRUS

Figure 2
Hepatitis A virus – a picornavirus

This picornavirus (figure 1) is the causative agent of infectious hepatitis. Picornaviruses have a single strand, 3’-polyadenylated, positive sense RNA genome surrounded by a naked (unenveloped) icosahedral capsid that is around 28 nm in diameter (figure 2). At the 5’ end of the RNA strand is a viral protein called VPg. There is only one serotype of HAV.

Taken fromgech_0001_0002_0_img0129.jpg

www.marlerblog.com/…/ hepatitis-information/

HEPATITIS B 

Figure 3A
Transmission electron micrograph of hepatitis B virions, also known as Dane particles
CDC/Dr. Erskine Palmer

Figure 3B
Hepatitis B virus © Dr Linda Stannard, University of Cape Town, South Africa. Used with permission

Figure 3C
Hepatitis B virus
CDC

Figure 3D Hepatitis B virus. Dane particle and incomplete particles that are found in patient’s serum
Figure 3E
Hepatitis B virus structure © Dr Linda Stannard, University of Cape Town, South Africa. Used with permission

Figure 4A
Hepatitis B replication

Figure 4B
Genome replication in retroviruses

Figure 4C
Genome replication in hepadnaviruses

 hepatitis B

hbv_3d_high hepatitis- Bhcv_3d_high Hepatitis  -C

http://en.wikipedia.org/wiki/Evolution_of_Hepatitis_C_virus

Hepatitis C

2009

RNA-blokker maakt korte metten met hepatitis C

Deense wetenschappers hebben een nieuwe behandeling tegen hepatitis C ontwikkeld. Met een RNA-blokker verhinderen zij dat het virus zich kan delen. Bij chimpansees resulteert de behandeling in een langdurige afname van de ziekteverschijnselen, zonder bijwerkingen.

door 

Wereldwijd zijn 170 miljoen mensen geïnfecteerd met het hepatitis C virus. Dit virus veroorzaakt leverziekte en geeft patiënten een verhoogde kans op leverfalen en leverkanker. De huidige behandeling van hepatitis bestaat uit een cocktail van interferon enribavirine. Die combinatie is erg giftig en zorgt daardoor voor vervelende bijwerkingen. Bovendien duurt de behandeling lang, meestal een week of 48. Na die periode is de helft van de patiënten virusvrij. Bij de andere helft slaat de cocktail helemaal niet aan. Een betere behandeling tegen hepatitis C is dan ook hard nodig. Wat zijn de opties?

Hepatitis_c_tumor

Deze levertumor is ontstaan na chronische infectie met het hepatitis C virus. Deense wetenschappers hebben een RNA-blokker gevonden die verhindert dat het hepatitis C virus zich kan delen. In de toekomst is die blokker wellicht in te zetten bij de behandeling van hepatitis C.

RNA blokkeren

Het hepatitis C virus gebruikt microRNA (miR-122) om cellen in de lever te infecteren. miR-122 wordt gemaakt in de lever en bindt het virus op twee verschillende plekken. Daardoor komt het genetisch materiaal van hepatitis tot expressie en kan het virus zich gaan delen. Deense wetenschappers vonden een stof die miR-122 blokkeert. Deze stof maakt hepatitis C onschadelijk door binding tussen miR-122 en het virus te voorkomen. De Denen testten hun ontdekking op chimpansees, de enige zoogdieren die naast mensen gevoelig zijn voor infectie met het hepatitis C virus.

Gedurende twaalf weken kregen twee apen een hoge dosis (5mg/kg) van de RNA-blokker en twee apen een lage dosis (1mg/kg). Op die twaalf weken volgde een behandelingsvrije periode van zeventien weken. Een lage dosis heeft weinig effect, maar met een hoge dosis zagen de wetenschappers wel resultaat. Drie weken na de start van de behandeling was de hoeveelheid virusdeeltjes in de lever van de chimpansees 2,5 keer lager dan zonder RNA-blokker. De afname in miR-122 is nog duidelijker. Dankzij de RNA-blokker is de hoeveelheid miR-122 na behandeling 350 keer lager dan voor behandeling.

De behandeling werkt tot enkele maanden na het toedienen van de RNA-blokker. De Denen hebben in die periode ook eventuele bijwerkingen van het nieuwe medicijn nauwlettend in de gaten gehouden. Er werden geen abnormale ontstekingsreacties gevonden. Wel wordt de hoeveelheid cholesterol in het bloed door de behandeling met 29 tot 44 procent verlaagd. Dit effect is tijdelijk. Na afloop van de behandeling stijgt de concentratie cholesterol weer naar het oude niveau.

Resistentie

Naast bijwerkingen speelt resistentie een grote rol bij het gebruik van antivirale middelen. Vanwege resistentie zijn medicijnen die het hepatitis C virus direct aanpakken weinig succesvol. Enkele dagen na behandeling met zo’n middel muteert het virus waardoor het zich weer ongestoord kan delen en verspreiden. Na behandeling met de RNA-blokker neemt de hoeveelheid genetisch materiaal van hepatitis C niet toe. Ook vonden de wetenschappers geen mutaties op de plekken waar miR-122 op het virus aangrijpt. Het lijkt er dus op dat hepatitis C niet zo snel resistent wordt tegen de nieuwe behandeling.

Bij chimpansees werkt de RNA-blokker langdurig en treden er geen bijwerkingen op. Ook van resistentie lijkt geen sprake. De resultaten van deze eerste tests zijn veelbelovend. Daarom wordt de werking van het middel nu bekeken bij gezonde menselijke vrijwilligers. De Denen willen hun RNA-blokker uiteindelijk inzetten in combinatie met andere medicijnen. De stof zou bijvoorbeeld interferon in de huidige cocktail kunnen vervangen.

Bronnen

Therapeutic silencing of microRNA-122 in primates with chronic hepatitis C virus infection (Robert Lanford e.a.), Science, 3 december 2009

Zie ook

Diagnose hepatitis C wordt vaak gemist (Kennislinkartikel)
Op zoek naar een hepatitis C vaccin (LUMC)

Hepatitis_c

Het hepatitis virus, gezien door een elektronen microscoop. Het virus gebruikt microRNA (miR-122) uit levercellen om zichzelf te kunnen delen. Door miR-122 te blokkeren, nemen de ziekteverschijnselen bij chimpansees met hepatitis C langdurig af.

Medicijnmix verslaat hepatitis C

97 procent van de proefpersonen geholpen

  • DOOR: MENNO SEDEE
  • 7 november 2013

Geïnfecteerd met hepatitis C? Dan biedt een nieuwe combinatie van medicijnen goede hoop. Behandelingen gaan nu nog gepaard met nare bijwerkingen. Eén derde van de besmette personen is überhaupt onbehandelbaar.Tot nu dus, lijkt het.

   

Het virus hepatitis C, met al zijn beschermende lagen.

Hepatitis A en B kennen de meesten wel. Vaccinatie tegen deze virussen staat op de standaard to-do-list van reizigers naar landen als Indonesië, Vietnam en Brazilië.

Het hepatitis C-virus is het minder bekende broertje, maar besmetting is net zo gevaarlijk. Geïnfecteerden hebben kans op levercirrose, waarbij het orgaanweefsel wordt vervangen door littekenweefsel.

Hepatitis C is daardoor de leverziekte die het vaakst dwingt tot levertransplantatie.

Bijwerkingen

Bestaande geneesmiddelen voor hepatitis C zijn gebaseerd opinterferonen. Dat zijn eiwitten die in cellen van het immuunsysteem voorkomen. Helaas vertonen veel patiënten heftige bijwerkingen bij interferongebaseerde medicatie. Bovendien moeten de geneesmiddleen wekelijks worden ingespoten, gedurende 24 tot 48 weken. Door veelvoorkomende bijwerkingen als bloedarmoede, depressie en griepachtige symptomen is niet iedereen bereid de behandeling te ondergaan. Voor velen is deze behandeling überhaupt geen optie vanwege te heftige bijwerkingen en intolerantie.

Voor deze groep patiënten bieden onderzoekers van het Texas Health Science Center in de Verenigde Staten weer hoop. Met een nieuwe medicijncombinatie kunnen ze ook de voorheen onbehandelbare vormen van het hepatitis C-virus bestrijden. Ze testten een mix van sofosbuvir en ledipasvir, twee geneesmiddelen tegen virussen. De combinatie blijkt ook nog eens veel minder bijwerkingen te veroorzaken dan de bestaande therapieën.

Medicatiecocktail

Van sofosbuvir en ledipasvir was al bekend dat ze een positieve uitwerking hebben tegen hepatitis C. Nu blijkt dat de combinatie goed werkt. Debbie van Baarle, immunoloog bij het RIVM: ‘We kunnen bij hepatitis C veel leren van het onderzoek naar hiv, waarbij gebruik wordt gemaakt van een medicatiecocktail. Daarbij zitten meerdere virusremmers bij elkaar om tegen zoveel mogelijk virusvarianten te kunnen strijden.’

Onderzoeksleider Eric Lawitz testte met zijn collega’s de uitwerking van de sofosbuvir-ledipasvirmix op honderd besmette personen. Daarvan hadden zestig mensen nog nooit een behandeling ondergaan, de andere veertig wel, maar zonder resultaat. Subgroepen kregen de medicatie toegediend in combinatie met het bestaande hepatitis C-medicijn ribavirin. Bij enkele subgroepen duurde de behandeling acht weken, bij de overige twaalf. De wetenschappers publiceerden hun resultaten in het medisch tijdschrift The Lancet.

Na de kuur vertoonden maar liefst 97 van de honderd proefpersonen een aanhoudende reactie tegen het virus. Daarbij was er geen verschil tussen de groepen die wel of geen ribavirin hadden ingenomen of tussen de groepen die acht of twaalf weken waren behandeld.

Geen vaccin

Deze uitkomst is hoopvol voor patiënten op wie de bestaande behandelingen geen effect hadden. ‘Als je niet reageert op de standaardtherapie tegen hepatitis C, dan zijn er nog geen alternatieven voor je,’ zegt Van Baarle. Ook bestaat er nog geen vaccin tegen hepatitis C, in tegenstelling tot de A- en B-variant. Waarom? ‘Net als bij het aidsvirus hiv maakt het hepatitis C-virus veel foutjes tijdens vermenigvuldiging,’ legt Van Baarle uit. ‘Door de vele mutaties, kunnen virussen gemakkelijk aan een vaccin ontsnappen.’ Net als bij hiv dus.

Verspreiding

© Lokal Profil
Op dit kaartje zie je waar hepatitis C voorkomt. Hoe donkerder het land hoe hoger het percentage dat is geïnfecteerd.

Hepatitis (Grieks voor leverontsteking) kan ontstaan door het drinken van alcohol of het gebruiken van drugs. Maar bij hepatitis A, B en C is een virus de boosdoener, die de lever ernstig beschadigt. Waar het hepatitis A-virus ook kan worden overgedragen via besmet water of voedsel, verspreidt het hepatitis C-virus zich door direct bloedcontact.

Voordat het virus werd ontdekt in 1989 testten ziekenhuizen bij bloedtransfusies nog niet op dit virus. Velen raakten op deze manier besmet. In Nederland zijn ongeveer 60 duizend personen geïnfecteerd met het hepatitis C-virus, maar wereldwijd rond de 170 miljoen. Dat komt vooral doordat in ontwikkelingslanden ziekenhuizen het niet zo nauw nemen met de steriliteit als in Nederland. Het virus verspreidt zich dan bijvoorbeeld door hergebruik van naalden.

Om dezelfde reden komt in Nederland verspreiding vaker voor via drugsnaalden en bij het zetten van tatoeages.

Soms wordt hepatitis C als een SOA gezien, omdat het bij seksueel contact, vooral tussen mannen, in andermans bloedbaan terecht kan komen. Daarnaast kan een hepatitisvirus beter zijn gang gaan bij iemand die met hiv is geïnfecteerd, omdat hiv het immuunsysteem aantast.

Het laatste garnizoen

In een reactie op het artikel in The Lancet wijzen Margaret Hellard en Joseph Doyle uit Melbourne, Australië, op een aantal kanttekeningen. Het onderzoek is bijvoorbeeld maar op één plek uitgevoerd, wat de representativiteit van het onderzoek afzwakt. Daarnaast is het nog niet bekend of behandelingen zonder interferonen na twaalf weken een terugval vertonen. Het onderzoek stopte na twaalf weken, dus daar is nu niets over bekend.

Met deze gedachten in het achterhoofd, biedt de nieuwe medicijnmix goede hoop. Het combinatiewapen kan dan wellicht het laatste garnizoen patiënten neerslaan.

OCTOPUSSY

°

BIODIVERSITEIT  

MOLLUSCA  

WEEKDIEREN  

°

Trefwoorden

CEPHALOPODA   

°

27-03-2009

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.<– oorspronkelijk  uit bloggen be  octopussy  =  (OCTOPUSSEN  EVOLUTIE  -)

1.- VONDSTEN   IN  LIBANON 

Keuppia levante sp. nov. from the Upper Cenomanian (Metoicoceras geslinianum Zone) of Hâdjoula (Lebanon).
Middle Cretaceous in Lebanon,

The holotype specimen Keuppia levante (Image credit: Dirk Fuchs, )
http://www.examiner.com/x-1242-Science-News-Examiner~y2009m3d17-Against-the-odds-ancient-octopus-fossils-discovered
another  Source here

Keuppia levante is een van de  drie (1) zopas  in  libanon  ontdekte  -95a-100 MY oude ,  fossiele  octopus soorten
(Octopoda (=Incirrata)http://nl.wikipedia.org/wiki/Achtarm  )uit het krijt

—>  Octopus fossielen zijn  zeldzaam  en  ongebruikelijk :  
Ze  bezitten geen  inwendig skelet (2)   en  daardoor zullen  na hun dood  de  weke delen  binnen enkele weken compleet verschrompeld zijn.Dit exemplaar is  echter  uitzonderlijk  compleet :   zelfs de inktzak en zuignappen zijn nog  te onderscheiden

Bovendien  ging  vroeger  niemand   gericht   op zoek naar een fossiele octopussen  , om die bovenvermelde  redenen
Toch waren  en zijn er  reeds   fossiele octopussen  bekend

O.m. uit diezelfde site  Middle Cretaceous in Lebanon ____   een zogenaamde Lagerstaete  wat staat voor een bepaalde type  formatie die exceptionele bewaring  van  (ook zachte  )weefsels mogelijk maakt  _____,werd al 100 jaar geleden een  andere  fossiele  octopus  , de  Palaeoctopus  gerecupereerd

Cretaceous Octopus Fossil

Woodward’s 1896 specimen / Old Covent, Sahel-el-Alma, Mount Lebanon( British Museum of Natural History in London)
Order Cirroctopoda(?) familie ,  Paleoctopodidae
Palaeoctopus is preserved as a film, or tissue impression, in sandstone. It is a short squat eight-armed octopus with an indistinct head.
Much as with Pohlsepia and Proteroctopus, Palaeoctopus has a pair of triangular fins on either side of its head though these are smaller than Proteroctopus.( zie appendix )
A faint trace of a web uniting the arms is visible and the presence of suckers on the arms has been identified.

Palaeoctopus newboldi

°

Er  zijn daar bovenop  genoeg  andere   fossiele COLEOIDEA  (–>  inktvisachtigen  mét  inwendige schelp )gevonden
–>-Tegenwoordig worden fossielen zeer gericht gezocht.
De kennis van de tijdschaal van de evolutie en van de geologische vorming van de aardlagen is zo ver gevorderd  dat paleontologen gericht  op locaties kunnen zoeken naar tussenvormen om hun hypotheses te testen. 
In hoeverre dit   fossiel (mogelijks)  gericht is gezocht  , weet ik (nog ) niet
Maar de
 keuze van de  site is zeker niet toevallig  (zie hierboven )

_

De ontdekker van de huidige libanese  fossielen  ,    Dirk Fuchs van de Universiteit van Berlijn.,  zei
Deze dingen zijn 95 miljoen jaar oud, maar één van de fossielen is nauwelijks van levende soorten te onderscheiden,”

Dat is een “onvoorzichtige” uitspraak die natuurlijk  door allerlei creationisten zal worden  ge-quoted
( Nu door  bijvoorbeeld ..de( Belgische YEC-er ) Oneof   ,naprater  van    de (Nederlandse  fundamentalisten van   ) Schepper en zoon  (3)

Creationisten  zijn er natuurlijk,  ook zonder die quote,   al  als de kippen bij__ zoals een korte  lezing van lezersbrieven en reacties op blogs laat zien  ____ om te  verklaren dat  ;

” Vreemd  ,dat  octopussen  er na al die miljoenen jaren nog hetzelfde uitzien. “(3**)
en ook Harun Yayah  volgelingen zullen het gegeven beslist  gaan gebruiken 


°


Maar creationisten   vergeten een bepaald  gedeelte   van de anatomie dat  kompleet anders  is dan van  de huidige  octopussen  :
Er  is zelfs  geen enkele andere  huidige koppotige( cephalopoda )  die   een  zelfde   GLADIUS  bezit   als dit fossiel . 
°

Deze  fossiele en  de huidige octopussen  gelijken  alleen oppervlakkig  op elkaar .
Het kompleetste  fossiel  bezit een  herkenbaar  vestigale  schelp  de gladius

http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/03/18/octopods-from-the-cretaceous/

De gedetailleerde  schets (rechts ) met de  vestigale gladius  van het holotype, MSNM i26320a 


holotype, MSNM i26320a

(Click for larger image)
Keuppia levante sp. nov. from the Upper Cenomanian (Metoicoceras geslinianum Zone) of Hâdjoula (Lebanon). A,
holotype, MSNM i26320a. B, sketch of the holotype

PZ MEYERS  :
” ….there is a shell gland a chitinous chunk of vestigial shell called the gladius…”

Gladius/Zwaard. 
Hoornige, veervormige schelp van inktvissen. 
Komt overeen met de opperhuid van een schelp.
 http://www.soortenbank.nl/soorten.php?so

(PZ MEYERS )
Octopods also have something similar, but in modern forms it is reduced to a delicate little rod-like bar, nothing more.

Note that in Keuppia above, the gladius is relatively robust — it looks like a pair of clamshells imbedded in the head. Next, here’s another of the specimens found in this locality, Styletoctopus annae.
Look at the gladius here. “

i-4c45d63a0a312e034a823a85d9e7fe0a-styletoctopus.jpeg

Styletoctopus annae sp. nov. from the Upper Cenomanian (Metoicoceras geslinianum Zone) of Hâqel (Lebanon). 
A, specimen MSNM i26323. B, close-up of A showing the imprints of the stylets situated in the lateral mantle sac.

–> Deze ontdekking  is eveneens  biezonder omdat   het hier  gaat   om de   zoveelste (zogenaamde  )” transitionnal  “(4)
*het fossiel bevat een mix  van kenmerken  (= een mozaïk )
*K.Levante   bezit  een tweedelige  robustere  versie  van een vestigale  gladius , ( in elk geval  robuuster  dan de rudimentaire gladius-resten van de   huidige   leden  van de  moderne Familie Octopodidae

(nota ) Er wordt soms een andere classering gebruikt  waarbij  de hier  in dit  artikel en figuur  gebruikte 
(Engelse )Octopoda —>  =  ( ned ) Onderorde Incirrina (octopoda)     ,   (Engelse )   Ciroctopoda  —-> =  (ned) OnderordeCirrina  )

” ….If you put these data together with other observations of even older cephalopods, including more squid-like forms, you get a picture of an evolving morphology from an ancestral unpaired shell to a divided form to spread-apart lateralized stylets to the modern, even more reduced form…..”
i-84a4f08733ca149207ee361c9b486c52-oct_phylo.jpeg

(Click for larger image)

http://geology.about.com/b/2009/03/18/fossil-octopus-really.htm
http://www.sciencedaily.com/releases/2009/03/090317111902.htm
http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/03/octopods_from_the_cretaceous.php
http://www.msnbc.msn.com/id/29757659

abstract 
NEW OCTOPODS (CEPHALOPODA: COLEOIDEA) FROM THE LATE CRETACEOUS (UPPER CENOMANIAN) OF HÂKEL AND HÂDJOULA, LEBANON
Authors: FUCHS, DIRK1; BRACCHI, GIACOMO2; WEIS, ROBERT3
http://www.ingentaconnect.com/content/bpl/pala/2009/00000052/00000001/art00005
Evolutie van giften
http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/04/cephalopod_venoms.php

____________________________________________________________________________________________________________________________________

NOTEN EN COMMENTAREN

(1)
Keuppia levante gen. nov., sp. nov.,
Keuppia hyperbolaris gen. nov,. sp. nov.
Styletoctopus annae gen.

(2)
De    COLEOIDEA   bezitten echter  wel een   inwendige ( meestal  brose ) schelp =de  meeste  fossiele cephalopoden   werden voornamelijk  (en worden nog )  door paleontologen gedetermineerd  aan de  hand van de (uitwendige ) ” schelp“(bv.ammonieten )
en de inwendige schelp ( bv.Belemnieten )
Bij octopussen ( die tot de  Coleoidea  behoren  )  is dat een klein beetje  anders

http://www.geologie.ac.at/filestore/download/BR0046_045_A.pdf
(waaruit )
“…..Their (= the octopoda) evolution can be demonstrated by allometric growth and reduction of the middle field of the gladius.  ”
Toch zijn  fossielen van  weke delen  van organismen ___en van erg vluchtige  voorvallen ____ bewaard  gebleven  ….
er  zijn  bijvoorbeeld  “fossiele”  regendruppel-inslagen en voetafdrukken  in  vulkanische  as bewaard gebleven ; om nog maar te zwijgen van  allerlei  sporen  van dino’s
Er zijn ook  kwallen en” weke “skeletloze  overblijfselen  van andere  precambrische organismen bekend  –> bijvoorbeeld   Dicksonia

(3) Bijvoorbeeld de Nederlandse  YEC creationist  ;  Schepper & zoon heeft het  ook  over
Van ‘primitieve’ octopussen werd verondersteld dat ze vlezige vinnen aan hun lijf hadden, maar daarvan werd niets gezien bij deze fossielen, hoewel ze uitzonderlijk goed bewaard zijn gebleven.”
maar dat is mogelijk  een afleidings-manoeuvre (of een niet terzake doende  opmerking   , die alleen maar  een of andere    veronderstelde  (hypotghetische) “primitieve “octopus-voorouder   verder  weg  doet plaatsen  in de tijd  …)
Waar het om gaat is  de  vestigale  GLADIUS ( in vergelijking met de  rudimentaire  gladius-resten   van tegenwoordige octopus-soorten ) ,maar  daarover zwijgt men  …..

(3**)
Hier vind je enkele  antwoorden aan   (amerikaanse ) creationisten
http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/03/in_which_i_am_woefully_accurat.php
http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/03/even_dumber_than_denyse_oleary.php
Omdat nederlandstalige   creationisten veelal   clonen zijn van “amerikaanse”voorbeelden  , is het verantwoord te verwijzen naar  de
antwoorden  van de  amerikaanse “debunkers ” :  je zit dan meteen aan de bron  van die “eindeloze discussies ” …

( vertaalde  samenvatting uit bovenstaande  blogposts  )
a-
“…….Creationisten  beweren  dat   deze  nieuwe   vondsten  een  “voorbeeld zijn van  stasis ”  ( bijvoorbeeld hier –>  false conclusion that this is an example of stasis  )….
Maar  dat is niet zo  : deze fossielen zijn duidelijk verschillend van moderne vormen

  ( amerikaanse )Creationisten  beweren  verder , op grond van die valse conclusie ,   dat ;
De
 octopus (vulgaris?  ) “helemaal niet evolueerde  “

Noteer echter dat het bezit van  acht  tentakels   ,  een zeer algemeen kenmerk is van  de  octopodiformes   ….
De evolutionaire   veranderingen  die worden  beschreven kan je niet zomaar   verwerpen  omdat
je meent   dat  ”  alles met acht “armen “bezaaid  met herkenbare zuignappen   , wel hetzelfde soort  schepsel moet zijn  ”
Er zijn meer dan 200 verschillende  species opgenomen   in de familie Octopodidae, en er staan  meer dan  100  specima  te wachten op verdere  beschrijvingen en classificatie in die  familie   ___er zijn ongetwijfeld nog meer octopodidae  die op ontdekking wachten .
De octopodidae  zijn  van een  ongelofelijk diversiteit ( en dat alleen al wijst op een zeer  hoge ouderdom van hun  gemeenschappelijke  voorouder  met andere  octopusachtigen ( waarvan velen ook acht  “armen “bezitten  )

Deze blinde beunharen  en  morosofe  kwaks ( of misschien wel  regelrechte leugenaars ?) doen eigenlijk  steeds hetzelfde  .
Zo zouden  ze  ___ eenzelfde redeneertrant volgend ____ook  gemakkelijk  de paleontologen erop kunnen wijzen  dat  ;
Er   GEEN  evolutie heeft plaatsgevonden  , omdat  365 miljoen oude  tetrapoda …… net als  alle hedendaagse   zoogdieren  nog  steeds  vier  ledematen bezitten …..”

(Mijn commentaar )
In feite is  het hier aangevoerde  creationistische ” bezwaar ” de aloude mantra  :
” Hoe  gegeven  organismen  ( zoals hier  , de octopussen )   ook mogen varieeren
ze blijven  octopussen   ( = een bijbelse “geschapen  “soort   of  “baramin ( baranoom  )”
waarbij  micro-evolutie  wordt aanvaard  en macroevolutie  ontkent
(micro en macro evolutie uiteraard in de creationistische terminologie  / betekenissen  )

(anderen )
* Veel  volwassenen kennen  nauwelijks   het verschil  tussen  een  spin, een insect en  zelfs kleine schaaldiertjes  (= pissebedden ) ;
Ze  vatten dat alles  gemakshalve samen als  het   te verdelgen    “klein kruipend   (on)gedierte ”  :  de  “beestjes ”
Deze creationistische  artikels tonen  nogmaals aan dat  hun doelgroep  diegenen   zijn  met het grootst mogelijk  onbegrip  over de natuur  ___
en die er het meest  over willen  vertellen  . Ze  vinden  dat zij  serieus  moeten  worden  genomen   als  plaatselijke  “autoriteiten” ter zake  …
zelfs als ze worden herkend als  ignoramus
Iets waarop  creato’s  inspelen  opdat ze hun meningen  ( met een grote portie  populair appeal ) als  “wetenschappelijk valabele  en verantwoorde   kritiek  ”
verder kunnen slijten

*” ….De 95 miljoen-jaar-oude octopus evolueerde  uiteindelijk niet  als  puntje bij paaltje komt ” ( Denise O’Leary  )
Echter  deze gevonden  octopus is een  basale vorm  uit de  orde  der  octopoda ____net zoiets  als… de   afstand maki-Mens .
Iemand moet een  classificatie-cursus   volgen

.*…de morfologische  verschillen tussen de  voorbeelden  uit het krijt    en   de  moderne octopodae zijn op zijn  minst even  divers  als die tussen  chimpansees en mensen.
Indien er slechts  micro evolutie en variatie is  opgetreden in het  inkvis -baramin ….wat is dan  de reden  om  de mens NIET te zien als een variatie  van de chimp ? (of omgekeerd )

*Zelfs als de fossiele octopus morfologisch  identiek  moest  zijn   ( wat hij  niet IS )  aan eigentijdse , zou dat nog  niets zeggen  over  de genetische drift , welke zich niet noodzakelijk  dient te manifesteren in de  restanten van de  fysieke verschijning

b.-

(creato )
1  “Wetenschappers  zijn in verwarring   gebracht door de vondst  van  het recentste fossiel ”
2″ Het is een octopus die zij  op 95 miljoen  jaar oud hebben geschat  ”
3 “en,weet je  wat?
Het  ziet eruit als een moderne  hedendaagse  modern  octopus –  kompleet  met acht armen , met rijen zuignappen   en zelfs sporen van inkt. ”
4 “Het lijkt erop  dat in al die tijd  de octopus niet  is  geëvolueerd  – niet eens  één uiterst klein beetje.
 ”

(PZ)
1.- Wetenschappers  zijn helemaal   niet  door deze ontdekking in de war  gebracht.
2.-  Oppervlakkig gezien is dit juist
Alhoewel  – ze ” schatten”  het niet (zonder onderbouwing )  op – 95 miljoen jaar .
De creationist  probeert de indruk te wekken dat het hier omeen blote gissing  (= slechts een “‘claim”)gaat …
Het is een conclusie die door het geologische  bewijsmateriaal wordt gesteund.
De vondst is gedaan in een geologische formatie die minstens al honderd jaar bekend is  en  telkens weer  is gedateerd en gekontroleerd
3 .-Er zijn honderden octopus-soorten
De hierboven vermelde  beschrijving van de “octopus ”  is van kleuter niveau  ,een vierjarige die  met een kleurpotlood iets krabbelt
De fossielen  (er waren verscheidene geïdentificeerden species) lijken NIET  op  moderne octopods, maar hebben verscheidene veelbetekenende verschillen.
4 .-Compleet  vals.
De creationist heeft het wetenschappelijke   paper ( en uiteraard de argumenten ) niet gelezen  dat deze fossielen in de  lange geschiedenis van evolutieve veranderingen
en  vertakkingen binnen het   geslacht (plausibel )  inpast.

Ik kom toch nog eventjes terug op die  Schepper&zoon -figuur
die schrijft  o.a.   in het kader  van  een   soort  persoonlijk  kommentaar  op een  creationistisch  bewerkt  artikel over deze vondsten ;
Een evolutionaire voorloper van deze beesten kan niet worden getoond en in 95 miljoen jaar zou er niets aan ze veranderd zijn,
terwijl in diezelfde tijd dino’s in vogels veranderden.
Hier is iets niet in de haak als je het mij vraagt.”

1.- de evolutionaire voorloper  van “deze beesten”   is nog niet met zekerheid bekend …..heilaas zal  ook deze voorloper  niet worden  herkend  daar geen enkele van  al “deze beesten ” een   identiteitskaart op zak  heeft  of een  trouwboek  bezit
..Een beschrijving  , robotfoto’s    van   een mogelijke  kandidaat  binnen een  bekende  fossiele   groep waaruit ” deze  ( nu gevonden  fossiele)beesten ”   kunnen zijn voort gekomen , is echter  wél voorhanden
2.-” er zou niets veranderd zijn “=  is een  tendentieuze  sxuggestie die   een  ordinaire  ,   verdraaiende  leugen  tracht te  verbergen    – De huidige  verwanten /  collaterale  afstammelingen  van die  beesten  zijn dus wél veranderd  …  de gevonden  fossielen en  de hedendaagse octopussen  zijn  morfologisch  /anatomisch  wel  degelijk andere beesten
, terzelfdertijd vertonen ze ook veel  gelijkenissen  ….nogal duidelijk  toch ?
Lees   trouwens  de” paper ” , zodat je er iets meer  van afweet  dan de schijver van die creato- kwakkels en suggestieve truuks   …
3.-  Vogels  ZIJN  de   huidige  nog levende  dino’s….Niemand weet  op welk moment  of tijdstip  (een ) afstammingslijn( en ) uit  een bepaalde dino -groep  is afgetakt  die dieren heeft opgeleverd die men  “vogels” kan noemen ….Die creato  weet dat  blijkbaar wél ?
alhoewel  hij niet in evolutie “gelooft “( evolutiekunde   is trouwnes  geen geloof maar  een  interdiciplinaire wetenschap !!!   )
Er is echter  wel degelijk  genoeg  fossiel ( en  ander  vergelijkend ) materiaal  om de link   theropoda -moderne vogels , te kunnen maken  en te  ondersteunen …
4.- Wat hier ” niet in de haak”is ?   De  moedwillige onkunde   en  de mogelijke  leugenachtigheid  van deze creationist ….is voor iedereen duidelijk

(4)
Eigenlijk  is elk  fossiel (en  extant organisme )een ” transitionnal “ …
*
De term ( in het biezonder   het creationistische weggevertje  ” missing link “  )
heeft   bar  weinig  te  maken met  de wetenschap  zelf  maar  alles met  opherklopte en   sensationele persberichten  erover

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

andere  CEPHALOPODA  

APPENDIX
(OPGEPAST  !!! de  volgende   artikels   zijn  wel   iets   verouderd  sinds deze nieuwe  vondsten  )

(Victor Strijdbos ) 

Evolutie van de Cephalopoda.
De oudste Cephalopoda zijn vermoedelijk ontstaan uit de monoplacophora, de oermollusken. Het lichaam verlengde zich in dorsoventrale richting en de voet verplaatste zich naar de kopstreek.

mollusca-phylog



Mogelijke evolutie series binnen de  mollusca 

evolutie mollusca(naar Salvini-PLawen )

crown group  and ancestors

crown group and ancestors 

°De mogelijke evolutie van de oermollusk  naar de Cephalopoda.

De voet ontwikkelde zich tot een nieuw bewegingsysteem, er vormden zich tentakels en 2 over elkaar liggende lappen, die samen een trechter vormen. Het dier bezit tentakels welke aan zijn kop bevestigd zijn, vandaar koppotigen. Uit deze traag voortbewegende vorm van Cephalopoda hebben zich weer actievere soortgenoten ontwikkeld. Een aantal tentakels reduceerde naar stevige armen en de trechterlappen vergroeiden met elkaar. De ingewandenzak werd nog langer, de mantel overgroeide de schelp die geleidelijk kleiner werd. Er zijn ook Cephalopoda met een inwendige schelp, zoals o.a. bij de belemnieten.

De uitwendige schelp, een ronde- of ellipsvormige conische rechte of opgerolde buis, is verdeeld in kamers. Een goed voorbeeld vanrecente Cephalopoda met een uitwendige schelp is de nautilus

Een ammonoida

ceratites

CERATITES 

nautilus 2

Nautilus

en met een inwendige schelp de sepia.

sepia zeekat
De uitwendige schelp van de Ammonoidea en Nautiloidea, werd omgevormd tot een hydrostatisch orgaan.
Bij Cephalopoda met een inwendige schelp verloor de schelp de drijffunctie.
De schelp werd achteraan verzwaard door materiaalafzetting, hierdoor krijgt men een betere gewichtsverdeling.
Het dier werd duidelijk mobieler en kon zich ook sneller horizontaal bewegen.

°
De evolutie ging nog verder,
nog meer actieve Cephalopoda reduceerden de schelp tot een dunne hoornpen zoals bij de pijlinktvissen.
Snel zwemmende Cephalopoda verloren hun schelp volledig, zoals bijvoorbeeld bij de Octopoda

Indeling van de Cephalopoda

De klasse Cephalopoda wordt onderverdeeld in 3 ordes: Ammonoidea, Nautiloidea en Coleoidea.
Ammonoidea hebben een uitwendige schaal, meestal planispiraal. De sutuurlijn is meestal complex en er is een eenvoudig siphokanaal aan de buitenrand van de venter.
Nautiloidea bezitten ook een uitwendige schaal, de sutuurlijn is eenvoudig en er zijn complexe siphonale trechters. Het siphokanaal ligt in het midden van de septa.


mollusca-nested-hierarchy

Bestand:Cuttlebone.jpg
Coleoidea
hebben een inwendige schaal, ( het zogenaamde “zeeschuim” ) zoals bij sepia.
de  sepia is trouwens  ook  een  achtarmige inktvis

Als fossiele Coleoidea denken wij aan de belemnieten.

Nautiloidea en Coleoidea zijn recent nog vertegenwoordigd.


OVERZICHT  OCTOPUS EVOLUTIE

http://www.tonmo.com/science/fossils/fossiloctopuses.php

 tree-of-life-mollusca
Phyllum MOLLUSCADE CLASSIFICATIE  VAN DE CEPHALOPODA  IS NOG STEEDS NIET  AFGEWERKTBOVENDIEN WORDEN OUDE EN NIEUWE  CLASSIFICATIE- SCHEMA’S ( EN VOLGENS DE  VERSCHILLENDE  TAALGEBIEDEN  ) NOG STEEDS  DOOR ELKAAR GEBRUIKT ( ook in de wetenschappelijke  publicaties  !!!  )…..1.- Encyclopedia of Life
http://www.eol.org/pages/2312Molluscs +

http://www.tonmo.com/science/public/vampyroteuthis.php